Συνεντεύξεις

After Oblivion

Αρκετές μπάντες εκεί έξω θέλουν να ακουστούν σαν τους Θεούς Death και πολύ λίγες είναι αυτές που το καταφέρνουν και μάλιστα τόσο καλά. Ο λόγος για τους Βόσνιους After Oblivion οι οποίοι εξέπληξαν ευχάριστα με το πολύ καλό ντεμπούτο τους κάποιους μήνες πριν. Για να ακούσουμε όμως τι έχει να πει σχετικά ο mastermind της μπάντας Adnan Hatic…

Γεια σου Adnan, θα ήθελα να σας συγχαρώ για το πολύ ΠΟΛΥ καλό ντεμπούτο της μπάντας το οποίο ακούει στο όνομα “Stamina”! Είναι το τελικό αποτέλεσμα όπως επιθυμούσες; Μετά από περίπου ένα χρόνο από την κυκλοφορία του άλμπουμ νιώθεις ότι υπήρχε χώρος για να γίνει κάτι με διαφορετικό τρόπο;

Γεια σου και σένα. Πρώτα απ ‘όλα θέλω να σε ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη και την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας στους αναγνώστες σας. Λοιπόν, το “Stamina” κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2012 και λίγους μήνες αργότερα, όταν κοίταξα πίσω, δεν σκέφτηκα πως θα άλλαζα πολλά. Ίσως να μπορούσε να περιελάμβανε και κάποια ακόμα τραγούδια, αλλά εκτός αυτού είμαι πραγματικά χαρούμενος με την κυκλοφορία.

Οι μεταλάδες της Βοσνίας πως έχουν δεχτεί τη μουσική που παίζεται στο “Stamina”; Επίσης, τι αντιδράσεις έχετε λάβει μέχρι τώρα από το εξωτερικό;

Η Βοσνία είναι μια μικρή χώρα και μια μικρή metal κοινότητα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από τους μεταλάδες εδώ ήταν εξοικειωμένοι με το έργο μας και πολύ πιθανό να μπορούσαν να προβλέψουν προς τα πού θα κινηθούμε σε αυτό το album. Οι αντιδράσεις ήταν πολύ θετικές, τόσο από τη Βοσνία όσο και το εξωτερικό. Νομίζω ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους στο εξωτερικό έμειναν θετικά έκπληκτοι ακούγοντας καλή μουσική που προέρχεται από μια μικρή απομονωμένη χώρα, όπως είναι η Βοσνία.

Παρόλο που το “Stamina” είναι το ντεμπούτο σας, οι After Oblivion δεν είναι μια νέα μπάντα! Είστε βετεράνοι εδώ και περίπου επτά χρόνια και συνεχίζετε να μετράτε. Πώς σε προβληματίζει η μπάντα όπως έχει αναπτυχθεί μέχρι σήμερα; Είναι σκόπιμος αυτός ο αργός ρυθμός της δισκογραφικής ανάπτυξης ή συνέβη λόγω κάποιων προβλημάτων;

Λοιπόν, τα περισσότερα από αυτά τα επτά χρόνια τίποτα πραγματικά δε συνέβαινε. Ηχογραφήθηκε το πρώτο demo και ακολούθησαν μετά 3 χρόνια σιωπής. Έτσι, υπό αυτή την προοπτική, είμαστε νέα μπάντα. Από το πρώτο κιόλας riff που γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σαν After Oblivion είχα μια σαφή εικόνα για το πώς θα ήθελα αυτή η μπάντα να ακούγεται. Έτσι, σκόπιμα δεν υπήρξε μεγάλη εξέλιξη από αυτό το πρώτο riff στο σημερινό ήχο, και πιστεύω ότι ούτε θα υπάρξει. Θα υπάρξουν βέβαια κάποια πράγματα διαφορετικά για ένα νέο άλμπουμ, αλλά αυτό σίγουρα θα είναι στο ίδιο στυλ.

Πες μας μερικά πράγματα για τους “After Oblivion” και για το πως ξεκίνησαν όλα. Ποια είναι τα μέλη της μπάντας, που από όσο γνωρίζω έχουν συμμετάσχει σε πολλές μεγάλες μπάντες της Βοσνίας; Από την κυκλοφορία του άλμπουμ μέχρι τώρα υπήρξαν οποιεσδήποτε αλλαγές στη σύνθεσή σας;

Ξεκίνησα το 2007 και το ίδιο έτος ηχογράφησα το πρώτο demo με τίτλο “The Carnal Form”. Τρία χρόνια αργότερα, ο Marko στα ντραμς, o Jasenko στις κιθάρες (και τα δύο μέλη των “Festival of Mutilation”) και ο Dario στο μπάσο (με τον οποίο έχω παίξει μαζί για πολλά χρόνια στους Agonize) μπήκαν στην μπάντα και αρχίσαμε να παίζουμε ζωντανά. Στη συνέχεια ηχογραφήσαμε το demo “Vultures”, και από εκεί τα πράγματα άρχισαν να μεγαλώνουν. Είχαμε πολύ καλή ανταπόκριση τόσο από τους οπαδούς όσο και τον Τύπο και από αυτό καρποφόρησε μία συμφωνία με την Metal on Metal Records που κυκλοφόρησε το “Stamina”. Λίγο πριν το άλμπουμ τελειώσει, ο Dario άφησε την μπάντα και ήρθε ο Hari.

Προσπαθώντας να περιγράψει τη μουσική σας μπορεί να φαίνεται εύκολο στην αρχή, μόνο και μόνο ονοματίζοντας σας Death της Βοσνίας, αλλά νομίζω ότι είναι λίγο περισσότερο από αυτό. Αν και ο Schuldiner φαίνεται να είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για σένα πιστεύω αισθάνθηκα κάποια proggy σημεία σε στυλ Cynic και Pestilence ή και κάποιες πιο μελωδικές γραμμές Σουηδικού Death Metal εδώ και εκεί. Θα μπορούσα να ορκιστώ, άκουσα ακόμη και κάποια riffs που μου θύμισαν Paradox μέσα σε όλα. Πώς θα περιγράφατε εσείς τη μουσική σας καλύτερα και ποιες είναι οι κύριες επιρροές της μπάντας.

Ακόλουθοι των Death είναι μια καλή, δίκαιη και εύκολη περιγραφή του τι κάνουμε. Κανείς δεν μπορεί απλά να φτάσει το επίπεδο των Death ούτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια, για να είμαστε σαφείς ως προς αυτό, αλλά σίγουρα μπορεί να ακολουθήσει. Αυτό είναι λοιπόν αυτό που κάνουμε υποθέτω. Εκτός από αυτό, όλες οι μελωδίες βασίζονται σε παραδοσιακές μελωδίες της Βοσνίας και της Μέσης Ανατολής. Όλες αυτές κρυμμένες πίσω από τον ηλεκτρικό διαστρεβλωμένο ήχο προσθέτουν λίγο σκότος και μοναδικό βάθος στον ήχο μας.

Πως συνθέτετε τη μουσική σας, και πως ο καθένας συμβάλλει στο γράψιμο; Ποιος είναι υπεύθυνος για τους στίχους;

Έχω κάνει σχεδόν τα πάντα μέχρι τώρα, αλλά αυτό μόνο και μόνο επειδή ήμουν το μοναδικό μέλος, όταν γράφονταν τα κομμάτια. Τα υπόλοιπα παιδιά θα συμβάλουν περισσότερο στο μέλλον.

Που ηχογραφήσατε τα άλμπουμ σας και ποιος ήταν υπεύθυνος για την παραγωγή, η μίξη και το mastering;

Και πάλι, εγώ. Τα πάντα ηχογραφήθηκαν στο μικρό στούντιο μου. Τη μίξη στο “Vultures” την έκανε ο Stephan Fimmers των Necrophagist. Ωραίος τύπος, πραγματικά μας υποστήριξε και του άρεσε και η δουλειά μας. Υπήρξε ένα σχέδιο αρχικά όπου αυτός θα έκανε τα πάντα και για το Stamina, αλλά στο τέλος έκανα εγώ όλη τη δουλειά. Απλά ήθελε να ακούγεται πιο ωμό, απλό και κάπως αφελές.

Ποιος έφτιαξε το εξώφυλλο; Κάποιο κρυφό νόημα πίσω από το εξώφυλλο, το τίτλο του άλμπουμ ή κάποια στιχουργική συσχέτιση με τα τραγούδια;

Και πάλι εγώ… Εγώ έκανα το εξώφυλλο. Αντιπροσωπεύει τη γέννηση μιας νέας ζωής σε μια έρημη γη. Θέλω να πιστεύω ότι η ζωή επικρατεί πάντα … Happy endings.

Πίσω στα κομμάτια, μου άρεσε πολύ το πώς όλα έρεαν τόσο εντυπωσιακά εύκολα, αλλά ρε συ, έχεις τόσο καλές ιδέες, πώς καταφέρνεις και τις αποθηκεύεις όλες σε τόσο μικρά τραγούδια; Είχε κάποιο σκοπό το ότι κανένα κομμάτι δεν ξεπερνάει τα έξι λεπτά διάρκεια όπως τα “Escaping Insanity” ή “Dreamlike Asunder” πίσω στις Path beyond Serenity εποχές;

Όσο το λιγότερο τόσο το καλύτερο υποθέτω. Στην ουσία ποτέ δεν σκέφτομαι να γράψω κάτι με συγκεκριμένο μήκος, απλά συμβαίνει. Αλλά, μερικές φορές κάνω συντομεύσεις κόβοντας ένα riff ή δύο, προκειμένου να μείνει η σωστή ισορροπία. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε και μερικά μεγάλα τραγούδια στο μέλλον…

Μιας και ανέφερα τους Path beyond Serenity και το παρελθόν γενικότερα, πώς ήταν η metal σκηνή της Βοσνίας όταν γεννιόταν ας πούμε από το ’80 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και τι θυμάσαι από αυτές τις μέρες; Ποιες μπάντες από τη χώρα σου άκουγες ως έφηβος; Αν ρωτούσες εμένα η Βοσνία είχε πολύ ποιοτική σκηνή, αν και υστερούσε σε αριθμούς σε σύγκριση με τις άλλες χώρες των Βαλκανίων. Divlje Jagode και Neon Knights ήταν πρωτοφανείς μπαντάρες, ενώ Monolit και Bombarder ήταν πολύ καλοί επίσης! Στον πιο ακραίο ήχο οι Mefistofeles ήταν μια καλή αρχή για κάτι μεγαλύτερο που θα ερχόταν… Κάποιες εμπειρίες από αυτές τις μέρες που αξίζει να μοιραστείς; Πώς είναι η σκηνή της Βοσνίας αυτά τα 10 τελευταία χρόνια; Τα πάντα φαίνεται να τρέχουν δυο φορές πιο γρήγορα, αλλά είναι και καλύτερα;

Υπήρχε πάντα ο σπόρος για το metal εδώ και είχαμε και πολύ ταλαντούχους και παθιασμένους μουσικούς. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του πολέμου μπάντες συνέχιζαν και έπαιζαν (σ.σ. στον πόλεμο στη Βοσνία αρκετά μέλη μπαντών έχασαν τις ζωές τους και καλές μπάντες διαλύθηκαν). Άρχισα και εγώ να παίζω εκείνη την εποχή και θυμάμαι να βλέπω μεταλάδες παντού. Ήταν μεγάλη υπόθεση να ακούς metal. Ο καθένας είχε εμπλακεί και σε μια μπάντα παρόλο που πολλοί δεν είχαν καν όργανα να παίξουν. Πρώτη φορά που έπιασα ηλεκτρική κιθάρα στα χέρια μου ήταν όταν ηχογραφούσα για τους Mefistofeles πίσω στο 1997. Κάναμε πρόβες σε ακουστικές κιθάρες και αυτοσχέδια τύμπανα. Μετανιώνω ακόμα το γεγονός ότι έπρεπε να πάω στο σπίτι από το στούντιο κατά τη διάρκεια της μίξης, γιατί ήταν νύχτα ήδη, και η μαμά μου θα ανησυχούσε αν έμενα μετά τις 21:00 … Σήμερα, υπάρχουν επίσης ενδιαφέρουσες μπάντες τριγύρω, αλλά τα πράγματα έχουν εκσυγχρονιστεί και μάλιστα, αν ρωτάς εμένα, έχουν ΠΑΡΑ-εκσυγχρονιστεί. Τα πάντα εξακολουθούν να κινούνται πολύ αργά καθώς ακόμα ζούμε σαν σε απομόνωση.

Επιστροφή στο παρόν … Είναι εύκολο να παίζει κανείς ζωντανά εντός και εκτός της Βοσνίας; Κάποιες μπάντες που είστε πραγματικά κοντά ή θα ήθελες να προτείνεις;

Μέχρι το 2012 έπρεπε να πάρεις Viza για να πάς οπουδήποτε και για το καταφέρεις χρειαζόταν μπόλικη γραφειοκρατία, χρήματα και δύο ημέρες για χάσιμο. Μετά, τα πράγματα ήταν πιο ομαλά. Σχετικά με τις μπάντες εξαρτάται από το τι σε ενδιαφέρει, αλλά όσον αφορά το Death Metal θα πρέπει να τσεκάρεις τους Festival of Mutilation, Toxicdeath και Forensic Clinic.

Φαίνεσαι πολύ συνειδητοποιημένος στο τι ακριβώς θέλεις να συνθέσεις και στις δύο μπάντες που παίζεις (Agonize και After Oblivion). Σκοπεύεις να κρατήσεις το ίδιο ενδιαφέρον και για τις δύο μπάντες ή θα θεωρήσεις κάποια ως side project;

Έχω κάνει πολλές συναυλίες και έχω πολλές όμορφες εμπειρίες που με συνδέουν με τους Agonize και τους γουστάρω για αυτό, ενώ από την άλλη πλευρά οι After Oblivion είναι κάτι που δημιούργησα από την αρχή και έχουν για μένα μια ιδιαίτερη σημασία. Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι και οι δύο μπάντες είναι εξίσου σημαντικές για μένα.

Πως και υπογράψατε στην Metal on Metal records; Πώς είναι τα πράγματα με αυτούς; Είναι αυτό που περιμένατε;

Αφού κυκλοφόρησε το “Vultures” EP αρχίσαμε την προώθησή του. Στείλαμε πρώτα σε διάφορα zines και μόλις πήραμε κάποιες πολύ καλές κριτικές και δημιουργήσαμε ένα σούσουρο γύρω από αυτό, αρχίσαμε να επικοινωνούμε με τις εταιρίες. Πήραμε κάποιες προσφορές, αλλά αποφασίσαμε ότι η Metal on Metal Records είναι το καλύτερο μέρος για εμάς. Ήρεμα και ωραία, θα έλεγα. Τίποτα προς διαμαρτυρία.

Τι ακούς αυτές τις μέρες; Κυρίως παλιές ή νέες κυκλοφορίες; Κάτι που να άκουσες και να σου έκανε εντύπωση;

Το “Condemned” των Confessor είναι κάτι στο οποίο πάντα επιστρέφω. Το άλμπουμ είναι γεμάτο εκπλήξεις και πάλι σήμερα που το άκουγα. Εκτός από αυτό τελευταία κάποια Gorefest και Death και από σερφάρισμα γύρω-γύρω ότι άκουσα από νέες μπάντες.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της μπάντας; Σχεδιάζετε για ένα νέο άλμπουμ; Τι θα λέγατε για ένα βίντεο κλιπ ή μια περιοδεία; Κάποιο ξένο φεστιβάλ; Υπάρχει καμιά περίπτωση να έρθετε και από Ελλάδα; Νομίζω ότι μας έχεις επισκεφτεί στο παρελθόν με Agonize…

Έχουμε μερικά τραγούδια έτοιμα για ένα νέο άλμπουμ και είναι απλά θέμα χρόνου πότε θα κυκλοφορήσουμε νέο EP. Εκτός από αυτό, ψάχνουμε για μερικές συναυλίες από εδώ και από εκεί. Δεν νομίζω ότι θα μπορούμε να πηγαίνουμε πλέον σε περιοδείες, απλώς και μόνο λόγο των καθημερινών υποχρεώσεων που έχουμε, αλλά αντίθετα θα αναζητούμε φεστιβάλ και παραστάσεις του Σαββατοκύριακου. Θα το δούμε για την Ελλάδα. Θα ήταν σίγουρα ωραίο να γυρίσουμε και να δούμε κάποια φιλικά πρόσωπα.

Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, ήταν τιμή μου. Ελπίζω να σας δούμε και ζωντανά μία ημέρα!

Σε ευχαριστώ και εγώ Γιώργο για το χρόνο και την υποστήριξή σου. Θα ήταν ωραία να συναντηθούμε μια μέρα… θα προσπαθήσουμε να επισκεφτούμε κάποια Ελληνικό club και τότε η μπύρα είναι κερασμένη από εμάς τότε … Cheers

Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης

http://www.afteroblivion.com/

http://www.reverbnation.com/afteroblivion

http://www.facebook.com/AfterOblivion

Μέλη Μπάντας:

Marko – Τύμπανα

Adnan – Κιθάρα, Φωνητικά

Jasenko – Κιθάρα

Haris – Bass

Δισκογραφία:

2012 – Stamina

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X