Ανταποκρίσεις

Amorphis – Before the Dawn – Amoral

Amorphis – Before the Dawn – Amoral

Gagarin 205, Αθήνα 01.11.09

Την εν λόγω συναυλία την περίμενα με αρκετή ανυπομονησία μπορώ να πω. Πρώτον και κύριο γιατί δεν είχα την τύχη να παραβρεθώ στην περασμένη live εμφάνιση των Amorphis μαζί με τους εξίσου αγαπημένους μου Poisonblack (η φοιτητική ζωή ενός καπνιστή είναι ανυπόφορα πολυδάπανη μερικές φορές) και δεύτερον γιατί δεν πίστευα ότι οι Before the Dawn θα μας επισκέπτονταν ποτέ. Τους Amoral από την άλλη δεν τους ήξερα παρά μόνο σαν όνομα και ότι ο τραγουδιστής τους ήταν ο νικητής του φιλανδικού super idol (!). Φτάνοντας στο Gagarin νωρίς νωρίς και μετά την αν μη τι άλλο ευχάριστη κουβεντούλα με τον κρυωμένο Tomi Joutsen, εξασφάλισα την μπύρα μου, μια θέση κοντά στη σκηνή και περίμενα την εξέλιξη της βραδιάς. Πρώτοι στη λίστα οι Amoral. Όπως προείπα δεν είχα επαφή μαζί τους και απ’ ότι είδα παρέα μου έκανε και το 90% του κοινού που τους παρακολούθησε. Με δυναμικότητα και…ανεμιστήρες εμφανίστηκαν λοιπόν και τον τραγουδιστή-χαρά της 15χρονής μεταλλούδας να ξεπροβάλλει, φυσικά τελευταίος, ωσάν δεύτερος Jurki69 χωρίς το make-up αλλά με το προαπαιτούμενο ray-ban. Εκτελεστικά δεν ήταν καθόλου κακοί και ο ήχος τους ευνοούσε αλλά δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα με αυτή την πρόσμιξη αλά Children of Bodom και την περίληψη του γενικότερου φιλανδικού ήχου. Όσο για τις αντιδράσεις του κοινού, πολλοί έδειξαν ότι γουστάρουν, άλλοι αδιαφόρησαν. Πάντως ο πάγος είχε αρχίσει να σπάει… Σειρά είχαν οι Before the Dawn που έκαναν την χλιαρότητα να πάει περίπατο στη Λιοσίων. Με σκηνική παρουσία που δεν περνούσε απαρατήρητη από την αύρα επαγγελματισμού που έκπεμπε, με το αρκετά ενδιαφέρον set list από παλιά και νεότερα album τους και το απαραίτητο promotion στο καινούργιο τους δίσκο, τσίμπησαν άνετα καμιά δεκαριά νέους οπαδούς. Τους οποίους και χρειάζονται όμως καθώς παρότι έχουν μια αξιοσέβαστη δισκογραφία των 6 albums, στην χώρα μας δεν είναι γνωστοί για κανέναν λόγο. Highlights της εμφάνισης τους το ειλικρινές ‘My Room’ και το hit-άκι τους, ‘Deadsong’. Όμορφα πράγματα…. Πάμε στο μπαρ για μπύρα και συμπάθεια και απ’ ότι φαίνεται η βραδιά εξελίσσεται θετικά. Στην ατμόσφαιρά μπορείς να νιώσεις ότι πλανιέται η γνωστή διάχυτη ανυπομονησία πριν την εμφάνιση κάποιου μεγάλου ονόματος. Κατά τις 9μιση τα φώτα χαμηλώνουν στο σχεδόν γεμάτο Gagarin και τα αυτιά μας γεμίζουν με τις πρώτες νότες του ‘Skyforger’. Κάποια δευτερόλεπτα μετά το ταξίδι στις χίλιες λίμνες άρχισε με το ‘Silver Bride’ και το ‘Sampo’ τιμώντας πρώτο και καλύτερο το ολοκαίνουργιο τους ‘Skyforger’. Επικρατεί σύγχυση. Ο ήχος δεν τους βοηθάει ιδιαίτερα καθώς ακούγεται μια συνεχόμενη μουντάδα αλλά στην πραγματικότητα δεν φαίνεται να ενοχλεί και πολλούς καθώς το κοινό έχει υπερθερμανθεί και το απολαμβάνει ιδιαιτέρως. Ακολουθούν το ‘Towards and Against’ από το προηγούμενο ‘Silent Waters’ και αμέσως μετά μια βόλτα πίσω στα παλιά με το ‘The Castaway’. Φυσικά κανείς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ότι θα άφηναν στη απ’ έξω το υπερπετυχημένο ‘Eclipse’. ‘The Smoke’ στα γρήγορα λοιπόν και για να κάνουμε και τη σύγκριση αλλά και για να μην ξεχνιόμαστε, ‘Majestic Beast’ και ‘Alone’ από τα παλιά και πάλι. Για τη συνέχεια κάτι που δεν το λες κομμάτι το λες απλά medley! Όσοι δεν είχαν παρεβρεθεί ή δεν είχαν ακούσει για το τι είχε γίνει στην συμπρωτεύουσα τότε μάλλον θα τους ήρθε ένα ελαφρύ εγκεφαλικό, μια ζάλη έστω, διότι οι αγαπητοί ετοίμασαν για τα μάτια μας μόνο ένα Elegy medley να γλύφεις και τα δάχτυλα των ποδιών σου! Αμέσως μετά μας χτύπησαν κάτι ηρεμιστικές ενέσεις από το ‘Skyforger’, μάταια όμως. Όσοι το είχαν ξεκοκαλίσει δεν σταματούσαν να χτυπιούνται. Όλοι είχαμε την αίσθηση ότι πλησιάζει η ώρα του encore…Μετά το ‘Black Winter Day’ άρχισαν όπως ήταν αναμενόμενο οι ασπασμοί και λοιπές εκδηλώσεις αγάπης, μα φυσικά όλοι αναμέναμε τη θεαματική συνέχεια. Και ναι! Η συνέχεια ήταν όντως θεαματική, καθώς μας πήγαν κάπου πίσω στο 1992 όταν το ντεμπούτο τους ‘The Karelian Isthmus’ είδε το φως της μέρας. Και μην μου πείτε ότι δεν περιμένατε το μέγα hit-άκι ‘House of Sleep’! Για άλλη μια φορά το Gagarin έγινε μια φωνή. Το ίδιο και στο εντυπωσιακό φινάλε με το ‘My Kentele’. Ουφ…Τι άλλο να πω; Το μόνο μου παράπονο ήταν ο ήχος που η αλήθεια είναι ότι δεν ανταποκρινόταν στα υψηλά standards του Gagarin, που το ίδιο έχει θέσει. Από ‘κει και πέρα σιωπή. Όποιος πρόλαβε τον κύριο είδε.

Αγγελική Καπίρη

[email protected]

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X