Πέμπτος δίσκος για τους Νεοζηλανδούς Antagonist A.D. και ίσως ο δίσκος στον οποίο θα επενδύσει η μπάντα αλλά και η Lifeforce περισσότερο. Για όσους δεν γνωρίζουν τους Antagonist A.D., η μπάντα εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη metalcore αναβίωση στη χώρα τους και αυτό το κάνουν καλά. Με αρκετούς guests στο “Haunt Me As I Roam”, τους J.J Peters – Deez Nuts , Sam Carter – Architects και τον Andrew Neufeld – Comeback Kid, να δίνουν ένα έξτρα τόνο και μια μικρή διαφορετικότητα στο αποτέλεσμα, ο δίσκος θέτει μάλλον καινούργια standards για τους Antagonist A.D.
Δεν πρέπει κάποιος να περιμένει ότι η μπάντα ανακαλύπτει καινούργιες και αχαρτογράφητες περιοχές στο είδος, αλλά τουλάχιστον αυτό που κάνουν το κάνουν καλά. Το κακό με το metalcore γενικά, είναι ότι αν δεν δώσεις κάποια μελωδικά στοιχεία μέσα στη μουσική σου ή κάποιο είδος groove και απλά περιμένεις η επιθετικότητα να κάνει από μόνη της τη δουλειά, κάπου κουράζεις και ας έχεις καλές ιδέες. Αυτό συμβαίνει και με το “Haunt Me As I Roam”, το οποίο στηρίζεται καθαρά στα λυσσασμένα riff και τα πολύ ακραία φωνητικά του Sam Crocker. Ο δίσκος από την αρχή μέχρι το τέλος είναι μια επίθεση οργής, μουσικά αλλά και στιχουργικά, στα αυτιά του ακροατή. Παρόλο που ο δίσκος διαρκεί μόλις 36 λεπτά, με κουράζει αρκετά μέχρι να τελειώσει. Γενικά, όπως και στο παρελθόν, όπου οι Antagonist A.D. ανεβάζουν ταχύτητες (π.χ. “Wanderlust”, “Dogs Blood”) τα καταφέρνουν καλύτερα, αφού μου ακούγονται αρκετά κοντά σε μελωδικό thrash / death metal, κυρίως λόγω των riff της κιθάρας. Τα grooveαρίσματα κάνουν καλά τη δουλειά τους στα περισσότερα κομμάτια, ενώ αν μου έβαζε κάποιος το πιστόλι στο κεφάλι να διαλέξω το αγαπημένο μου κομμάτι από το δίσκο, αυτό θα ήταν το opener “Coffin Keeper”, το οποίο περιέχει σχεδόν όλα τα στοιχεία των Antagonist A.D.
To “Haunt Me As I Roam” παίζει να είναι ο πιο πειραματικός δίσκος της μπάντας, αφού αρκετές φορές φλερτάρουν με το thrash metal αλλά και λόγω των αρκετών breaks που υπάρχουν διάσπαρτα στα κομμάτια. Ο δίσκος σίγουρα είναι καλός και οι οπαδοί των Raised Knife και της metalcore σκηνής θα ενθουσιαστούν. Ίσως να είναι και ο δίσκος που θα τους σπρώξει και έξω από τα σύνορα της Νέας Ζηλανδίας. Ποιος ξέρει; Αυτό που ακούω εν κατακλείδι, είναι μια μπάντα που έχει ωριμάσει αρκετά και προσπαθεί να διαφοροποιηθεί, αλλά δεν τα καταφέρνει. Το “Haunt Me As I Roam” είναι μια από τα ίδια, αλλά τουλάχιστον μια καλή από τα ίδια… σαν το γύρο με το χοιρινό…
6,5 /10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
