Arkona, Aherusia
Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018, Κύτταρο Live, Αθήνα
Σε μία περίοδο που τα live ακολουθούν απανωτά το ένα μετά το άλλο, αρκετοί (λίγοι για την ακρίβεια!) από εμάς είχαν την ευκαιρία, στο Κύτταρο αυτή τη φορά να δουν τους Ρώσους pagan/folk metallers Arkona και να παρευρεθούν σε μία συναυλία διαφορετική, αν σκεφτείς ότι δε βλέπουμε και τόσο συχνά live του συγκεκριμένου είδους και ειδικά παρόμοιο με την εμφάνιση των Arkona. Προσωπικά δεν είμαι εξοικειωμένος με το συγκρότημα και μόλις πριν λίγο καιρό άκουσα κάποια κομμάτια τους. Ήταν πάντως μία πολύ καλή ευκαιρία να μάθω περισσότερα για τους Ρώσους, αναμένοντας να τους δω με αρκετό ενδιαφέρον και σίγουρα να δω, προς τι ο τόσος ντόρος για αυτούς ή τα μπόλικα views που έχουν στα video τους. Πάντως η μικρή προσέλευση του κόσμου δεν έδειξε τίποτα από τα παραπάνω… Σίγουρα θα περίμενε κανείς ότι οι λάτρεις του pagan/folk – σε μπάντες όπως π.χ. οι Ensiferum, Eluveitie, Elvenking ή Korpiklaani για να αναφέρω μερικούς – κατά κύριο λόγω θα γέμιζαν το Κύτταρο, αλλά η αλήθεια είναι ότι συνολικά ο κόσμος ήταν πραγματικά λίγος. Απογοητευτικά λίγος θα έλεγε κανείς.
Τη συναυλία άνοιξαν στις 21:00 ως co–headliners οι δικοί μας, φυσικά, Aherusia. Μετά το intro “Breath (Ανάσα)” που ανοίγει τον περσινό τρίτο τους δίσκο “Prometheus: Seven Principles On How To Be Invincible” o frontman Γιώργος Μελάς (κιθάρα και φωνή), μας καλησπέρισε και μας ανακοίνωσε ότι θα ακουστεί όλος ο καινούριος δίσκος live. Όσον αφορά το δίσκο, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο live είναι το βήμα παραπάνω για να εξοικειωθεί ο κόσμος με τον ήχο του και φυσικά για την προώθησή του, καθώς ακούστηκε ολόκληρο το άλμπουμ. Μπορώ να πω με ευκολία ότι τα folk δομημένα κομμάτια του, έχουν αφήσει το στίγμα τους, ως πολύ χαρακτηριστικός ήχος, ο οποίος είναι ο ήχος της μπάντας, που την έχει στιγματίσει και που σου φέρνει εύκολα το συγκρότημα στο μυαλό. Κάτι που το διαπιστώνεις και στο live. Είχε τύχει να τους δω λίγο παλαιότερα, ως support στους Rotting Christ ήταν η τελευταία, αλλά μπορώ να πω ότι αυτή τους η εμφάνιση ήταν αν όχι η καλύτερη, σίγουρα από τις καλύτερες. Σε αυτό σίγουρα συντέλεσε και η χορωδία που βρισκόταν αριστερά της σκηνής και αποτελούνταν από τρεις άνδρες και δύο γυναίκες. Πολύ καλή δουλειά στο σύνολό της, φυσικά και αναδείχθηκαν όπως έπρεπε τα χορωδιακά σημεία που είναι και πιο απαιτητικά, προσθέτοντας την ατμόσφαιρα που επικρατεί και στο studio album και βάζοντάς μας επίσης στο κλίμα του δίσκου. Για άλλη μία φορά φάνηκε από το συγκρότημα, ότι δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Στα των κομματιών τώρα, πέραν από το “As Light Defeat Darkness”/ «Άσκι Κατάσκη» που γενικά και στο studio album το θεωρώ highlight, σαφώς και ξεχώρισαν τα “Ocean” και “Breaking The Chains Of Atrocity («Βίας Και Κράτους Θραύσας Δεσμά»), με το πρώτο να μου φαίνεται καλύτερο live και με εντυπωσιακή απόδοση. Παράλληλα είδα και αρκετό κόσμο να πορώνεται με τα “Anonymous” και “Prophecy” λίγο πιο πριν. Η αλήθεια είναι ότι αρκετοί και κυρίως μπροστά ήξεραν τι ακριβώς έβλεπαν, όντας κοντά στο συγκρότημα και γνωρίζοντας για τη μουσική και τα τραγούδια τους. Είναι κάτι που φαίνεται τόσο από τις αντιδράσεις του κοινού, όσο και από την επικοινωνία με το συγκρότημα. Κάτι αντίστοιχο και που θεωρώ αρκετά σημαντικό έγινε και με τους Arkona λίγο αργότερα. Γενικώς, δεν υπήρχε κάποιο μελανό σημείο για τους Aherusia, μια πολύ καλή και σημαντική εμφάνιση, που με τη βοήθεια της χορωδίας, ανέβηκε περισσότερο, αναδεικνύοντας όλα τα στοιχεία που ξεχωρίζουν στο τελευταίο τους άλμπουμ και τον τωρινό ήχο του συγκροτήματος. Για παράδειγμα, στα “As Light Defeats Darkness” και “Taming Chaos” τα backing γυναικεία φωνητικά ακούστηκαν μια χαρά και όπως έπρεπε, με πολύ καλό ήχο συνολικά. Επίσης, λίγο πριν το τέλος, οι Aherusia φρόντισαν να μας που και δύο λόγια για τη θεατρική παράσταση η οποία έχει ανέβει εδώ και καιρό και αφορά το ίδιο το θέμα του άλμπουμ. Μάλιστα όποιος θέλει μπορεί να παρευρεθεί αυτή την Κυριακή στο «Θέατρο Ημέρας».
Aherusia setlist: Breath (Ανάσα) / Ascending(Ανάβασις) /As Light Defeats Darkness (Άσκι Κατάσκη) / Anonymous(Ανώνυμος) / Taming Chaos (Δαμάζων τα Χάη) / Prophecy (Προφητεία) / Ocean (Ωκεανός) / Breaking The Chains Of Atrocity (Βίας Και Κράτους Θραύσας Δεσμά)
Παραπάνω κόσμος ώστε να φαίνεται μία διαφορά δεν ήρθε στο συναυλιακό χώρο του Κυττάρου και περίπου στις 22:15 τα φώτα σβήνουν και όλα είναι έτοιμα για τους Ρώσους Arkona! Αφού στήθηκε το μικρόφωνο με την – κάτι σαν – μεγάλη τραγοκεφαλή ως παγανιστικό σύμβολο, αλλά και το απαραίτητο ταμπούρο που συνέβαλε σε πολλά τραγούδια και αφού η εισαγωγή με κούρασε λίγο και φάνηκε να είναι μεγαλύτερη από ότι στην πραγματικότητα ήταν, στη σκηνή βγήκε το συγκρότημα και η επιβλητική και τρομακτική αρκετές φορές frontwoman Masha “Scream”. Ξεκίνησαν το setlist τους με το “Sthorm” από τον ολόφρεσκο δίσκο τους “Khram” και συνέχισαν με άλλα τρία από εκεί, τα “Tseluya zhizn”, το ομώνυμο κομμάτι και το “V pogonye za beloy tenyu”, δίνωντας σαφέστατα έμφαση σε αυτή την τελευταία τους κυκλοφορία, για την οποία ήδη ακούγονται πολύ καλά λόγια. Γνώμη μου είναι ότι δε χρειαζόταν να ακουστούν μαζεμένα τέσσερα κομμάτια από εκεί και θα μπορούσε να υπάρξει ένα καλύτερο ανακάτεμα στο setlist. Τo κοινό άρχισε να ζεσταίνεται σταδιακά και να συμμετέχει περισσότερο καθώς πέρναγαν τα κομμάτια. Στο “Khram”, τα φώτα χαμήλωσαν αρκετά και είχαμε μία πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα, την οποία θα χαρακτήριζα πιο τελετουργική, περισσότερο τελετουργική βασικά, αφήνοντντας την αίσθηση ότι δε βλέπεις μία κλασική folk metal μπάντα, πράγμα που ισχύει καθώς ηχητικά έχουν μεγάλη ποικιλία όπως και φάνηκε κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους. Το “V pogonye za beloy tenyu” μου θύμισε περισσότερο Eluveitie στον ήχο, ενώ ήταν από τις περιπτώσεις των τραγουδιών που είχαν κάποια πιο γρήγορα black metal ξεσπάσματα όσον αφορά το παίξιμο. Το “Arkaim” ήταν από τα κομμάτια που ξεχώρισα, με περισσότερα folk στοιχεία, αλλά και με τη φλογέρα – μία από τις αρκετές και διαφορετικές που χρησιμοποιήθηκαν – να είναι το πιο χαρακτηριστικό και ηγετικό όργανο στο συγκεκριμένο κομμάτι. Στο “Ot Serdtsa k Nebu” υπήρξαν πιο έντονες αντιδράσεις από το κοινό και με το χαμό που έγινε φάνηκε ότι είναι από τα αγαπημένα κομμάτια. Σε αυτό ξανακούσαμε τη γκάιντα μετά από αρκετή ώρα και την αρχή, ενώ, όπως και σε αρκετές στιγμές στο live, υπήρξαν αρκετές εναλλαγές από mid tempo ρυθμούς σε πιο folk περάσματα και μελωδίες, όπως και αλλαγές στη φωνή. Μπόλικες εναλλαγές είχαμε για άλλη μία φορά και στο “Zakliatie” , στο οποίο ακούσαμε περισσότερη μουσική, με λιγότερους στίχους. Ο παραπάνω χαμός και η πιο έντονη κινητικότητα και συμμετοχή του κόσμου έγιναν στο encore με το τραγούδι “Stenka na Stenku” και το “Yarilo”, που από ότι κατάλαβα αρκετοί περιμένανε. Και τα δύο είναι τα πιο σύντομα, μικρής διάρκειας που ακούστηκαν, με το συγκρότημα να «πιάνει» και την ατμόσφαιρα τον video clip αλλάζοντας ενδυμασία/στολές, που αντιστοιχούν στα κομμάτια και τις απαιτήσεις τους. Από τα πιο γνωστά τους γενικά. Κρίμα που δεν ακούστηκε και το “Vozrozhdenie” από το ομώνυμο άλμπουμ του 2016, το παίζουν γενικά και είναι από αυτά που έχω προλάβει να ξεχωρίσω περισσότερο από το συγκρότημα, οπότε θα γούσταρα αρκετά. Σίγουρα μου φάνηκε ότι υπήρχε περισσότερη ζωντάνια από πλευράς κοινού προς το τέλος, φυσικά και η μπάντα αποθεώθηκε όπως θα έπρεπε, με τις ανάλογες ευχαριστίες και τα χειροκροτήματα. Δυστυχώς ο κόσμος ήταν τόσο λίγος που με το που οι Ρώσοι κατέβηκαν από τη σκηνή, το Κύτταρο άδειασε πολύ γρήγορα.
Γενικώς, ήταν ένα ξεχωριστό live και λόγω της διαφορετικότητας του. Ακούσαμε ωραίες μουσικές από τους Arkona, συνδυασμένες και αναμεμιγμένες με το folk στοιχείο, με διάφορες φλογέρες που νομίζω έχουν και διαφορετικά ονόματα, σε κάποια τραγούδια γκάιντα και πάρα πολλές εναλλαγές που άλλοτε κατέληγαν σε πιο γρήγορα ξεσπάσματα από folk, ή σε πιο black metal περάσματα και άλλοτε το αντίστροφο. Αρκετές αλλαγές και στα φωνητικά, με την Masha να τα πηγαίνει μια χαρά και νομίζω να εντυπωσιάζει σε οποιοδήποτε ρόλο. Τελετουργική ατμόσφαιρα επίσης σε αρκετά σημεία και όταν συνδυάστηκε το ρυθμικό τύμπανο το οποίο βρισκόταν στο μικρόφωνο και χτύπαγε η Masha, με folk στοιχεία και τις φλογέρες. Όλο αυτό δημιουργούσε μία πιο pagan ατμόσφαιρα. Σίγουρα τέλος, ξεχώρισαν κάποια solo από την φλογέρα που έπαιζε ο Vladimir “Wolf”, όπως π.χ. στο “Arkaim”. Πολύ όμορφες στιγμές και ένα live από αυτά που σίγουρα δε συνηθίζουμε να βλέπουμε και που αξίζει να θυμάσαι. Για τον κόσμο τώρα, δε θέλω να φανώ πολύ γκρινιάρης, αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι το κοινό του συγκεκριμένου είδους – γιατί νομίζω συμφωνούμε ότι υπάρχει κοινό (έστω και μικρό) που ακούει pagan/folk – ήταν μόνο αυτοί οι λίγοι που βρεθήκαμε στο Κύτταρο την Πέμπτη. Σίγουρα όλοι αυτοί που ήμασταν εκεί, δεν αποτελούμε όλοι αυτό το κοινό. Άρα, όλοι αυτοί (σαφώς όχι όλοι)που λένε ότι συνέχεια έρχονται για live τα ίδια και τα ίδια ονόματα και δεν έρχεται κάτι διαφορετικό και μερικοί από αυτούς που ακούνε αρκετά αυτό το είδος, που ήταν την Πέμπτη το βράδυ ; Εντάξει, σίγουρα κατανοώ το γεγονός ότι σε μερικούς μπορεί να ξίνισε το εισιτήριο (πόσο πιο χαμηλό να ήταν όμως;) και άλλοι μπορεί απλά να μην την παλεύουν να ακούσουν μιάμιση ώρα μόνο ρώσικα, σε αρκετούς ξινίζει για πολύ ώρα να μη μπορούν να ακούσουν άλλη, ασυνήθιστη για εμάς μουσικά γλώσσα, αλλά και πάλι άμα το καλοσκεφτείς… Anyway, απλώς λίγη τροφή για σκέψη. Μία καλή συναυλιακή εμπειρία, το γεγονός ότι προσωπικά δε κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασε η μιάμισι ώρα που έπαιξε το συγκρότημα, νομίζω μαρτυρά ότι τόσο εγώ όσο και ο υπόλοιπος κόσμος, περάσαμε ευχάριστα. Μακάρι να έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε πιο συχνά τέτοιες συναυλίες, αλλά για να γίνει αυτό πιο πιθανόν και για να μην μπαίνουν και οι διοργανωτές μέσα, καλό θα ήταν να βοηθήσει και το κοινό, που υποτίθεται στηρίζει αυτές τις μπάντες και το είδος. в повторении!
Υ.Γ: Το setlist είναι αυτό και κατά πάσα πιθανότητα είναι σωστό! Αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι και είναι και ρώσσικα και δε την ξέρω καλά τη μπάντα ποτέ δε ξέρεις για κανένα λάθος!
Arkona setlist: Mantra (Intro)/Shtorm/Tseluya zhizn/Khram/V pogonye za beloy tenyu/Mantra (Outro)/ Arkaim/Ot Serdtsa k Nebu/Goi, Rode, Goi!/Zakliatie/Skvoz’ Tuman Vekov/Stenka na Stenku/Yarilo
Ανταπόκριση: Πέτρος Μυστικός
Φωτογραφίες: Τατιάνα Μαρούλη
