Αυτό εδώ είναι το πρώτο full length των τυπάδων από τη Λουιζιάνα, σε ένα είδος που έχουμε ασχοληθεί σίγουρα πολύ (και) εδώ στη χώρα μας. Το stoner. Προ τριετίας είχε προηγηθεί το ομώνυμο ep τους, το οποίο μάλιστα είχε αποσπάσει και καλές κριτικές και μας έδειξε σε τι ύφος κυμαίνεται το συγκρότημα, αλλά και κάποιες από τις επιρροές τους, όπως για παράδειγμα τους Clutch και ακόμα περισσότερο του Kyuss.
Οι τελευταίοι φαίνονται κατευθείαν, από τις πρώτες νότες του “Sleazy Feats”με τα ιδιαίτερα και κολλητικά του riffs. Η καταλληλότερη και πιο ιδανική επιλογή για να ανοίξει ο δίσκος. Μπορεί να πει κανείς ότι «παίρνει το δίσκο από το χέρι». Ιδανικό κομμάτι επίσης για να συστηθεί κανείς με το συγκρότημα. Το “Neptune” που ακολουθεί αμέσως μετά, ειδικά στα riffs είναι λες και ακούω το “Gardenia” (Kyuss).
Κατα τη διάρκεια του δίσκου, φαίνονται και άλλες επιρροές του είδους, από μπάντες όπως οι Sleep, Fu Manchu και Melvins. Λίγο διαφορετικά φωνητικά συναντάμε στο “Fist Class”, πιο επιθετικά θα έλεγα. Ακόμα πιο πολύ groove εδώ, στοιχείο που χαρακτηρίζει το άλμπουμ, όπως και το είδος φυσικά. Βεβαίως αυτό ισχύει και για το τραγούδι instrumental κατά το ήμισυ (καθώς πιο μετά μπαίνουν οι λίγοι στίχοι) “3man”.
Η επόμενη καλή στιγμή που προσωπικά μου έμεινε, είναι το αρκετά πιασάρικο, λόγω και της ωραίας του κιθάρας, πιο doomy και σχετικά σύντομο “The Mighty Turn Around”. Και όπως κάθε άλμπουμ του είδους που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και εδώ υπάρχει ένα οκτάλεπτο κομμάτι, το “Disco Jimmy” και αυτό αρκετά groove-άτο, σε σημείο όμως που με κούρασε αρκετά. Τέλος, ενδιαφέρον και εννοείται πολύ πιο doom,stoner και ατμοσφαιρική η διασκευή τους στο “Godzilla” των Blue Oyster Cult.
Γενικά, δε με εντυπωσίασαν πολλές στιγμές στο δίσκο αυτό, τις περισσότερες τις βρήκα έως και αδιάφορες, το θεωρώ τυπική κυκλοφορία του είδους, με στοιχεία που τα έχουμε ακούσει ουκ ολίγες φορές. Δε ξέρω τι παραπάνω έχει να δώσει, ειδικά στη χώρα μας σε ένα είδος που έχει χιλιοακουστεί.
Ωστόσο, κρατάμε οπωσδήποτε το “Sleazy Feats”, που θα ενθουσιάσει του οπαδούς αυτού που παίζουν οι Boudain. Aν υπήρχαν τραγούδια στο δίσκο στο επίπεδο αυτού του κομματιού, ή ακόμα και του – αμέσως επόμενου – για εμένα, “The Mighty Turn Around”, τότε θα μιλάγαμε για μια αρκετά καλή κυκλοφορία.
6/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]
