Οι Continents φέτος έδωσαν στο κοινό το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Idle Hands”. Σκληροπυρηνικό hardcore από το Ηνωμένο Βασίλειο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις Αμερικάνικες μπάντες. Ένα πολύ δυναμικό και πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο για το οποίο μας μιλάει ο τραγουδιστής των Continents, Phil Cross.
Καλησπέρα από την Ελλάδα. Είμαι η Ντένια από Greekrebels.gr. Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας συγχαρώ για το “Idle Hands”. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό ντεμπούτο. Πως είστε τώρα που το άλμπουμ είναι έτοιμο; Πως νιώθετε με το αποτέλεσμα;
Γεια σου Ντένια, ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια. Είμαστε πολύ καλά! Αν μας έλεγες πέρσι τέτοια εποχή ότι θα έχουμε βγάλει ένα άλμπουμ σχεδόν σίγουρα θα απαντούσαμε «Πολύ αμφιβάλω». Έχουμε εκπλαγεί με την ανταπόκριση και το τελικό αποτέλεσμα, ήταν δύσκολοι οι τελευταίοι μήνες, έπρεπε να γράψουμε το κομμάτι σε 3 μήνες και μετά να το ηχογραφήσουμε σε 3 εβδομάδες. Ανυπομονούμε να βγούμε έξω και να το μοιραστούμε με όλους τώρα.
Αρχικά, θα ήθελα να ρωτήσω πώς αποφασίσατε να φτιάξετε μία Hardcore μπάντα, αφού λίγο πολύ όλοι είδαμε τη Hardcore σκηνή να ‘σβήνει’ τελευταία;
Η Hardcore σκηνή είναι δύσκολη, κυρίως επειδή υπάρχουν τόσες πολλές μπάντες που είναι πολύ καλές σε αυτό που κάνουν. Όμως αυτό που βγάζουν δεν είναι πάντα κάτι το καινούριο, για παράδειγμα οι Backtrack πήγαν πίσω στο χρόνο και πρόσθεσαν λίγο περισσότερο groove. Είναι τόσο της παλιάς σχολής και σε κάνει να θες να χοροπηδήσεις. Οι Brutality Will Prevail προσφέρουν κάτι το οποίο είναι κάπως διαφορετικό αυτή τη στιγμή. Σε ένα χρόνο περίπου θα έχουν εμφανιστεί και άλλες μπάντες που θα ακολουθήσουν το είδος τους. Ακόμα μου αρέσει ωστόσο. Μεγάλωσε με το υπόγειο κύκλωμα και αυτό με έκανε να θέλω να γίνω μουσικός. Όλοι μας έχουμε παίξει και σε άλλες μπάντες που έχουν περιοδεύσει στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις τοπικές σκηνές και θέλαμε να κάνουμε κάτι λίγο πιο διαφορετικό και φρέσκο από αυτό που προϋπήρχε στις πόλεις μας.
Ποιες είναι γενικά οι επιρροές σας λοιπόν; Τι μουσική ακούτε;
Οι δικές μου βασικές επιρροές είναι μπάντες όπως οι The Hope Conspiracy, Comeback Kid, Architects, Sick Of It All. Η αγαπημένη μου μπάντα είναι οι The Movielife . Ωστόσο ακούω τα πάντα, από Fall Out Boy, μέχρι A Day to Remember, New Found Glory, Pantera, hardcore, 80’s, Garage και αυτή τη λίστα μπορώ να τη συνεχίσω για πάντα. Θα άκουγα το οτιδήποτε.
Η συγγραφή των κομματιών είναι ομαδική δουλειά ή τον ρόλο τον έχει αναλάβει ένας;
Είναι καθαρά μια ομαδική προσπάθεια, ωστόσο τα περισσότερα από τα riff γράφονται από το σπίτι και τα βάζουμε όλα κάτω και τα παίζουμε στις πρόβες. Μετά τα παίρνουμε όλα τα περνάμε από τον υπολογιστή και στέλνονται σε μένα όπου κοιτάω αν κάποιοι από τους στίχους μου θα μπορούσαν να ταιριάξουν.
Ο ήχος σας είναι αρκετά ώριμος για ντεμπούτο άλμπουμ. Τα κομμάτια αυτά είχαν γραφτεί καιρό πριν την ηχογράφηση;
Ολόκληρο το άλμπουμ, εκτός από τρία κομμάτια, νομίζω, γράφτηκε μέσα σε τρεις μήνες. Θέλαμε να προσπαθήσουμε να δείξουμε στον κόσμο τι μπορούμε γενικά να δώσουμε, για τι πράγματα είμαστε ικανοί. Ελπίζουμε αυτό να βγήκε στο άλμπουμ.
Είστε αρκετά επιθετικοί στα φωνητικά σας. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που δεν βάλατε πολλά καθαρά φωνητικά στο δίσκο;
Ο λόγος που δεν βάλαμε καθαρά φωνητικά είναι απλός. Είναι επειδή δεν μπορώ να τραγουδήσω (γέλια), ούτε και ο Tom. Νομίζει πως μπορεί αλλά δεν μπορεί. Τα καθαρά που έβαλα σε μερικά σημεία φαίνεται να βγήκαν καλά. Έχω μάθει να μην μετακινούμε πολύ από τα όριά μου, η τουλάχιστον όχι όλη την ώρα. Πρέπει αυτά τα πράγματα να είμαι σε θέση να τα βγάλω και live.
Μία ψιλό- περίεργη ερώτηση τώρα. Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θέλετε να δείξετε βάζοντας κομμάτια ανάμεσα στο “Inhale” και το “Exhale” ; Ή ήταν γενικά τυχαίο;
Καθόλου, αναρωτιόμουν πότε θα μας το ρωτήσουν αυτό. Το “Inhale” έχει να κάνει βασικά με μία μάχη με τους εσωτερικούς δαίμονες, και σου λέει να ξυπνήσεις και να συνεφέρεις τον εαυτό σου. Απ’ την άλλη το “Exhale” είναι ένα κομμάτι που έχει να κάνει με εμάς να αναφέρουμε πράγματα για όλους αυτούς που μας εκμεταλλεύτηκαν, για ανθρώπους που θεωρούσαμε φίλους και λέγανε διάφορα πίσω από την πλάτη μας, κ.λπ. Φαίνεται να ξεχνάνε πως οι άνθρωποι μας λένε πράγματα. Οπότε μένουμε εμείς να λέμε πως δεν θα αλλάξουμε ποτέ, είμαστε ακόμα οι ίδιοι άνθρωποι και οποιοσδήποτε που συναντάμε στο δρόμο μας θα είναι μέρος της ιστορίας μας και στις αναμνήσεις μας για πάντα. Το “These Chains” είναι ένα ‘Άι γαμηθείτε’ σε αυτούς που προσπαθούν να μας κρατήσουν πίσω.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι που ξεχωρίζετε απ’ το δίσκο και γιατί;
Μάλλον θα έλεγα το “Lions Den”. Εγώ τουλάχιστον. Έγραψα αυτό το κομμάτι διανοητικά διαλυμένος στο στούντιο και ξανάγραψα τα πάντα μια νύχτα πριν. Δεν ξέρω γιατί, απλά κλειδώθηκα στο στούντιο και τρελάθηκα πάνω από το χαρτί. Μετά βγήκα έξω και μέθυσα, μετά γύρισα στη μία το βράδυ, και έγραψα ότι μου βγήκε εκείνη τη στιγμή. Υπάρχει πολύ συναίσθημα πίσω από τους στίχους. Προσέξτε και το “Peagasus Pegasus”, είναι και αυτό ένα κομμάτι που λατρεύω.
Ποιο απ’ τα κομμάτια διασκεδάζετε περισσότερο να παίζετε live;
Νομίζω πως θα πω το “Pegasus Pegasus”, επειδή το να ακούς το κοινό να τραγουδά τα ρεφραίν και γενικά ό,τι έχεις γράψει είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Επίσης το να βλέπεις ανθρώπους να χάνουν το μυαλό τους με αυτό το κομμάτι είναι τρελό! Μονίμως βλέπουμε ανθρώπινα μέλι να αιωρούνται!
Τι θέλετε να δείξετε στον κόσμο μέσα από τη μουσική σας; Ποια είναι η θεματολογία των κομματιών σας;
Το μόνο που θέλουμε είναι να δείξουμε στους ανθρώπους πως μπορείς να είσαι σε μία metal/hardcore μπάντα και πάλι να διασκεδάζεις. Κανείς από μας δεν είναι «σκληρός». Υπάρχει ένα μήνυμα στα κομμάτια που γράφω, μπορεί τα θέματα να ποικίλουν όμως όλα τα κομμάτια έχουν να κάνουν με ένα πράγμα, το να σηκώσεις ανάστημα, να μην αφήσεις άλλους να σε ρίξουν κάτω, να μην σταματήσεις ποτέ να ονειρεύεσαι , να λες αυτό που σκέφτεσαι , να μην μένεις ποτέ πίσω , να πολεμήσεις για τη θέση σου στην κορυφή αν πρέπει, και για το ότι όλοι έχουμε φωνή. Ένα πράγμα που σιχαίνομαι είναι ο εκφοβισμός, έτσι, όταν λέω πως όλοι έχουμε φωνή, θα πρέπει να είμαι σαφής: Χρησιμοποιήστε το με σύνεση, όχι όπως αυτοί που κάθονται πίσω από ένα πληκτρολόγιο και κάνουν κατάχρηση ανθρώπων μέσω του διαδικτύου, το μισώ αυτό. Πείτε κάτι εποικοδομητικό.
Ποιοι είναι οι στόχοι της μπάντας ; Που βλέπετε τους εαυτούς σας σε 4-5 χρόνια;
Θέλουμε να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε περιοδεία σε όλο τον κόσμο, να μοιραστούμε τη μουσική μας και ελπίζουμε να μας θυμούνται γι’ αυτήν . Είτε παίζουμε μπροστά σε 2 ανθρώπους είτε σε 600 παίζουμε με ότι έχουμε και πάντα δίνουμε το 110% μας. Ελπίζουμε να παίξουμε σε μεγάλες σκηνές, αν πάλι όχι θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με νέους μουσικούς, να τους διδάξω και να ασχοληθώ με πράγματα που έχουν να κάνουν με το management.
Είστε από το Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι δύσκολο να ξεκινάς την καριέρα σου στην Ευρώπη της κρίσης;
Είναι δύσκολο. Πρέπει να πάρεις πολλά ρίσκα για να πας σε διάφορα μέρη, μερικές φορές πρέπει να δώσεις λεφτά και απ’ την τσέπη σου για να κάνεις πράγματα. Εξαρτάται από το που παίζεις, έχουμε διαφορετικούς φόρους για κάθε μέρος που παίζουμε , και υπάρχουν και αρκετά μέρη στην Ευρώπη που δεν έχουμε ακόμα παίξει. Το να πουλάς εμπόρευμα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών βοηθάει πολύ.
Έχετε μία περιοδεία προγραμματισμένη για την προώθηση του “Idle Hands”. Η Ελλάδα είναι μία από τις στάσεις σας;
Δυστυχώς όχι, η Ελλάδα δεν είναι στη λίστα ακόμα. Θα είμαστε πίσω στην Ευρώπη των Μάρτιο. Ελπίζουμε να έρθουμε φέτος. Αν γνωρίζεις κάποιον που ενδιαφέρεται ας μας ενημερώσει!
Ευχαριστώ για το χρόνο σας. Καλή συνέχεια.
Ντένια Παλαιολόγου
http://www.victoryrecords.com/continents
http://www.facebook.com/Continentsband
Band Memmbers:
Phil Cross – Φωνητικά
Darryl Sweet – Κιθάρα
Tom Weaver – Κιθάρα
Dom Turner – Μπάσο
Duncan “Ken” Hamill – Τύμπανα
Discography:
Idle Hands (2013)
