Ο Κώστας Παπαδόπουλος είναι γνωστός για την δουλειά του με τα συγκροτήματα των Karma Violence και Double Square. Εξαιρετικές δουλειές και από τα δύο συγκροτήματα και τα δύο στον ακραίο ήχο. Όπως κάνει και στο ντεμπούτο solo instrumental δίσκο του “Carma”, ακολουθεί μεν τον ακραίο ήχο με τα απαραίτητα «σολίδια» διασκορπισμένα έτσι για να γουστάρουμε, αλλά έχει προσθέσει και μερικές synth πινελιές. Αν και τα riffs σκοτώνουν, ειδικά το αρχικό στο “Lex Non Scripta”, και το παίξιμο και η εκτέλεση των κομματιών είναι αναμφιβόλως άψογη, δεν μου κίνησε περαιτέρω το ενδιαφέρον. Τα κιθαριστικά instrumental έχουν γίνει πλέον της μοδός και εύκολο «προϊόν». Την παραγωγή στον δίσκο την βρήκα απλά κακή (και πάντα σε σχέση με αυτά που έχω ακούσει στα συγκροτήματά του) και ρίχνει κατά πολύ τα κομμάτια. Είναι κρίμα γιατί θάβει πραγματικά το ταλέντο του. Εκτός των εκρηκτικών στιγμών που περιμένουμε από έναν κιθαρίστα σαν τον Κώστα έχουμε και τα πιο ήρεμα και bluesy σημεία που δίνουν άλλη «γεύση» στο εγχείρημα. Εκτός των άλλων έχουμε και 2 bonus κομμάτια “Deny the Verdict” και “Panthiras” που κλείνουν πολύ δυνατά τον δίσκο. Δεν με ενθουσίασε και πολύ το ντεμπούτο αυτό, φάνηκε πολύ πρόχειρο. Ξέρω ότι έχει πολλές δυνατότητες αφού είναι και σπουδαγμένο παιδί, κρίμα που δεν τις αξιοποίησε πλήρως.
5/10
Τένια Λάρδα
