Τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο ΕΡ με τίτλο “Gehenna”, οι Crone παρουσιάζουν στο κοινό την πρώτη τους full-length δουλειά με τίτλο “Godspeed”. Το πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο αυτού του album είναι ότι πρόκειται για ένα album με ένα συγκριμένο εννοιολογικό περιεχόμενο: πραγματικές τραγωδίες της ζωής κι μυστηριώδη γεγονότα. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι μάλλον μία εξιστόρηση γεγονότων που κατά το παρελθόν έχουν κινήσει την περιέργεια του κοινού εξαιτίας των ιδιαίτερων συγκυριών των θανάτων συγκεκριμένων ατόμων. Για παράδειγμα, το ‘The Ptilonist’ αναφέρεται στον εφευρέτη και πρωτοπόρο του αλεξίπτωτου Franz Reichelt που στην προσπάθειά του να δοκιμάσει ένα μοντέλο που σχεδίασε σκοτώθηκε πέφτοντας από τον Πύργο του Eiffel. Το ‘Η’ αναφέρεται στην ηθοποιό Peg Entwistle που το 1932 έπεσε στο κενό από το αντίστοιχο γράμμα της διάσημης πινακίδας του Hollywood.
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο του συγκεκριμένου album είναι το μουσικό του ύφος. Χρησιμοποιώντας κάποια jazz στοιχεία στην dark rock μουσική τους καθώς και αρκετό λυρισμό, οι Crone δημιουργούν μία εξαιρετικά μελαγχολική ατμόσφαιρα, με διάχυτο το στοιχείο του συναισθηματισμού. Ο ακροατής εμπλέκεται συναισθηματικά με τις ιστορίες της πενταμελούς μπάντας από τη Γερμανία εξαιτίας τόσο της μελωδικότητας των κομματιών, όσο και των υποτονικών φωνητικών, αλλά και έξτρα στοιχείων, όπως είναι τα γυναικεία φωνητικά-λυγμοί που ανοίγουν το ‘The Perfect Army’. Εκτός από τον χαμηλό ρυθμό, όμως, η μουσική – και ως εκ τούτου και το συναίσθημα – κλιμακώνονται σε κάθε τραγούδι. Χωρίς να αποτελεί κάτι εξαιρετικό, η μουσική των Crone μπορεί να ταξιδέψει τον ακροατή σε πιο σκοτεινά μονοπάτια. Αυτό, όμως, κάπου οδηγεί τον δίσκο στο να είναι λίγο κουραστικός, καθώς όλα τα τραγούδια ακολουθούν το ίδιο μοτίβο – κάτι που από μόνο του,βέβαια, δεν είναι κακό, αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Συνολικά, αξίζει η επένδυση στην ακρόαση του συγκεκριμένου δίσκου, χωρίς να αποτελεί κάποια πρωτοτυπία και καινοτομία. Είναι ένας καλός δίσκος, με συνεπή και συνεκτικό μουσικό ύφος, χωρίς χαοτικές συνθέσεις, που απευθύνεται εν πολλοίς στο συναίσθημα του ακροατή.
7/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
