Μετά από αρκετό καιρό οι Demonical επιστρέφουν πιο δυνατοί από ποτέ με καινούργια δουλειά που ξεσηκώνει. Βρήκαμε λοιπόν πάτημα για να μιλήσουμε με την καρδιά του συγκροτήματος, Martin Schulman, για να μας λύσει τις άπειρες απορίες που αποκτήσαμε όλο αυτό το διάστημα. Ας δούμε τί μας είπε …
Γεια σου Martin, ένα μεγάλο “γεια” από το Greek Rebels. Θα ήθελα κατ’αρχάς να σε ρωτήσω το εξής: σου πήρε πέντε χρόνια να βγάλεις καινούργιο LP με τους Demonical. Υποθέτω ότι ο λόγος ήταν η ανάσταση των Centinex το 2014. Έχω δίκιο;
Ναι σωστά, αυτή είναι η πρώτη [κυκλοφορία] πλήρους μήκους από το “Darkness Unbound” το οποίο βγήκε το 2013, αλλά όμως κυκλοφορήσαμε και το “Black Flesh Redemption”(EP) το 2015, οπότε το χάσμα δεν είναι και ΤΟΣΟ μεγάλο. Αλλά ναι, υπάρχει όντως ένα χάσμα και οι λόγοι είναι πολλοί, ένας εκ των οποίων το EP που παρ’ ότι είχε μόνο 4 κομμάτια το προωθήσαμε σαν να ήταν LP, με πολλές περιοδείες κτλ. Κι όπως είπες κι εσύ, οι Centinex πήραν αρκετό από το χρόνο μου όπως και οι αλλαγές στο line-up των Demonical, οπότε ναι, κάποια χρόνια πέρασαν αλλά τώρα αισθάνομαι περίφημα που αναλάβαμε πάλι δράση με ένα τόσο δυνατό album.
Πες μου την ιστορία που κρύβεται πίσω από τον καινούργιο σας δίσκο, “Chaos Μanifesto”. Πώς πήρε σάρκα και οστά και περί τίνος πρόκειται;
Τι να πω… Ξεκίνησα να γράφω το υλικό την άνοιξη του 2017 και τέλειωσα λίγους μήνες μετά. Τότε κάναμε τα πάντα πρόβα και κάναμε μία προ-παραγωγή πριν να μπούμε στο studio πέρυσι το Νοέμβριο. Η ηχογράφηση μας πήρε πάνω κάτω δύο βδομάδες, συν μία βδομάδα με δέκα μέρες για το mix και το mastering.Ηχογραφήσαμε σε ένα μικρό τοπικό studio και στη συνέχεια η μίξη και το mastering έγιναν από τον Karl Liden, ένα παραγωγό που έχει δουλέψει με συγκροτήματα όπως οι Katatonia μεταξύ άλλων. Ηχογραφήσαμε εννέα κομμάτια και όλα είναι στο CD, ενώ το βινύλιο και το ψηφιακό έχουν οχτώ. Το “Chaos Μanifesto”είναι ένα death metal album, αυτό αρμόζει σαν περιγραφή.
Το 2006 οι Centinex διαλύθηκαν. Έχεις πει στο παρελθόν ότι ένας από τους λόγους που διαλύθηκαν ήταν η χημεία ανάμεσα στους κιθαρίστες, η οποία έκανε τον ήχο πολύ μελωδικό και κάπως progressive, ενώ εσύ ένιωθες την ανάγκη να γυρίσεις στις death metal ρίζες, ο οποίος και είναι ο λόγος που δημιούργησες τους Demonical. Μέχρι τώρα και το “Bloodspell Divine” όπως και τα LPs που ακολούθησαν έδειξαν ότι το εννοούσες. Αλλά σήμερα κάθομαι εδώ και ακούω το “Towards Greater Gods” που θυμίζει πολύ Running Wild και δε συνάδει με τα λεγόμενά σου. Τι επηρέασε αυτό το τραγούδι και γιατί είναι τόσο διαφορετικό;
Ναι ένας από τους λόγους που διέλυσα τους Centinex το 2006 ήταν γιατί η μουσική είχε γίνει κάτι που δε μπορούσα να υποστηρίξω πλέον. Υπήρχαν κι άλλοι λόγοι βέβαια, αλλά αυτός ήταν ένας. Κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα και ετών η μουσική των Demonical εξελίχθηκε και κατά ένα τρόπο έχει γίνει πιο μελωδική αλλά είναι ακόμα πολύ διαφορετική από αυτήν των Centinex όταν διαλύθηκαν. Ξέρεις, υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε μελωδικό και μελωδικό. Όταν έγραψα το “Towards Greater Gods” ήθελα να δώσω την αίσθηση ενός παλιού Running Wild κομματιού γιατί είναι μία από την πιο αγαπημένες μου μπάντες. Ναι, ίσως το κομμάτι να είναι λίγο διαφορετικό από τα άλλα κομμάτια στο άλμπουμ αλλά η διαφορά δεν είναι και τόσο μεγάλη, εκτός αυτού ξαναείχαμε τέτοια κομμάτια στο παρελθόν, π.χ. το “March For Victory” από το άλμπουμ “Death Infernal” του 2011.
Το 2014 ανέστησες τους Centinex με το “Redeeming Filth”, το οποίο ακολουθεί το ίδιο επιθετικό tempo και riffs με τους Demonical. Είναι κατανοητό γιατί ανέστησες ένα θηρίο σας τους Centinex, αλλά τώρα φαίνεται σαν να έχεις καταλήξει με δύο πανομοιότυπες μπάντες. Ποια είναι τα σχέδιά σου όσον αφορά τον ήχο αυτών, πώς τις διαχωρίζεις;
Νομίζω ότι τα συγκροτήματα ακούγονται τελείως διαφορετικά το ένα από το άλλο! Οι Demonical ακούγονται πιο Σουηδοί ενώ οι Centinex ακούγονται πιο βορειο-Αμερικάνοι. Οπότε για αυτό το λόγο έχω και τα δύο, για να ικανοποιώ τις ανάγκες μου για διαφορετικά είδη death metal.
Φαίνεται ότι έχετε και καινούργιο κιθαρίστα, τον Eki Kumpulainen, τον οποίο έχετε χρησιμοποιήσει ως session στο “Black Flesh Redemption” (EP, 2015) και έχει επίσης εμφανιστεί και στο “Doomsday Rituals” των Centinex. Όταν κυκλοφορήσατε το “Black Flesh…” είχες πει ότι “θα αλλάξουμε λίγο πορεία για να εξερευνήσουμε τη μουσική σύσταση της μπάντας” και αναρωτιέμαι αν ο Eki είχε καμία σχέση; Περισσότερο ακούω ένα melodic black metal ήχο με τονEki, μία πιο Νορβηγική επιρροή αν θες, και μου έχει κάνει εντύπωση.
Ναι, ο Eki μπήκε στη μπάντα ως lead κιθαρίστας όταν ήταν να ηχογραφήσουμε το EP, αρχικά σαν session μέλος, αλλά εδώ και ένα χρόνο έχει γίνει μόνιμος (και παράλληλα σαν session drummer και νέος τραγουδιστής). Στην κυκλοφορία που αναφέρεσαι έκανε απλά ένα guest. Όσον αφορά τη “διαφορετική πορεία” δεν είχε ιδιαίτερη σχέση μ’ αυτόν γιατί τα περισσότερα κομμάτια τα έχω γράψει εγώ ο ίδιος στο καινούργιο άλμπουμ. Αυτή η δήλωση αναφερόταν πιο πολύ σε άλλα πράγματα, π.χ. το κομμάτι με το Σουηδικό στίχο, κτλ.
Τώρα που έχεις κλείσει δεκαετία σε αυτή τη μπάντα, αντιμετωπίζεις κάποιο από τα προβλήματα που αντιμετώπισες με τους Centinex στα μέσα του 2000;
Όχι με κανένα τρόπο, τα πάντα με τους Demonical πάνε 100 φορές καλύτερα απ’ ότι με τους Centinex. Είχαμε μερικά θέματα στο line-up αλλά τώρα έχουν λυθεί όλα και αισθάνομαι καλά.
Πολλά συγκροτήματα στο χώρο του extreme metal bands δεν πολυδίνουν βάση στην ποιότητα της παραγωγής, αλλά οι δικές σας παραγωγές ήταν πάντα σταθερά καλές. Πόσο σημαντική είναι μία καλή στούντιο παραγωγή για σένα και πιστεύεις ότι έχει σημασία για τους ακροατές σας;
Σ’ ευχαριστώ, είναι καλό που το πιστεύεις αυτό. Ναι, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να έχεις καλό ήχο, ειδικά σημερα που αμέτρητες μπάντες ανταγωνίζονται για προσοχή. Αυτή είναι η διαφορά σήμερα, για παράδειγμα, με την κλασική thrash και τα μέταλ άλμπουμ του ’80. Τότε το πιο σημαντικό ήταν τα κομάτια τα ίδια, όχι η παραγωγή ή ο ήχος, στις κριτικές δεν υπήρχαν ποτέ πόντοι για τον ήχο, εκτός κι αν ήταν εντελώς χάλια. Αλλά σήμερα πολλές κριτικές επικεντρώνονται στην παραγωγή πιο πολύ από τη μουσική, και τα κομμάτια ξεχνιούνται, ακόμα κι αν είναι καλά δε θα πάρουν καλη κριτική αν η παραγωγή δεν είναι “σωστή”. Οπότε προσωπικά, αν είχα επιλογή θα πήγαινα πίσω στη στάση που κρατούσαμε το ’80, αλλά καταλαβαίνω ότι για το καλό της μπάντας πρέπει να ακολουθήσουμε την τάση της εποχής.
Πες μας για το “Välkommen Undergång”, για τι μιλάει και τι σε παρακίνησε να το γράψεις στα Σουηδικά;
Ναι σωστά, είναι το πρώτο μας κομμάτι με Σουηδικό στίχο. Ήδη από καιρό είχα την ιδέα να συμπεριλάβω ένα κομμάτι με Σουηδικό στίχο για να δοκιμάσω κάτι νέο, αλλά μόνο αφού έγραψα τη μουσική για το “VälkommenUndergång” κατάλαβα ότι αυτό είναι το κομμάτι. Μέχρι τότε είχα απλά ιδέες και σκέψεις για το πώς θα έπρεπε να είναι, για παράδειγμα είχα αποφασίσει ότι δεν έπρεπε να είναι γρήγορο, αλλά μόλις τέλειωσε η σύνθεσή του ήξερα ότι αυτό είναι το κομμάτι που πρέπει να έχει στίχους στη μητρική μας γλώσσα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι από τον Pehr από τους Σουηδούς Alfahanne, του ζήτησα να το κάνει γιατί οι στίχοι του είναι πρώτης τάξεως. Κάνει και κάποια guest φωνητικά στο κομμάτι, όπως ίσως έχεις ακούσει.
Έχουμε δει διαρκή εναλλαγή στο line–up του συγκροτήματος. Πιστεύεις ότι αυτό ήταν καλό ή κακό για το συγκρότημα;
Δε θα την έλεγα “διαρκή”, απλά όπως με όλα τα συγκροτήματα έτσι κι εμείς έχουμε αλλαγές στο line-up και έτυχε να έχουμε μερικές τα τελευταία χρόνια. Δεν έχουμε πετάξει κανέναν έξω εκτός από τον τελευταίο τραγουδιστή. Όλα τα προηγούμενα μέλη έφυγαν κυρίως γιατί βρήκαν άλλες ασχολείες που θεωρούν πιο ενδιαφέρουσες από το να παίζουν στους Demonical. Οι αλλαγές στο line-up μπορεί να είναι δύσκολες και ενοχλητικές αλλά όσο βρίσκεις καλύτερα και πιο αφοσιωμένα μέλη από αυτά που έφυγαν, τα πράγματα είναι ok. Το τωρινό line-up είναι πολύ δυνατό και πιστεύω ότι θα μείνουμε έτσι τώρα.
Κοιτώντας πίσω και βλέποντας πώς ξεκίνησες τους Demonical και πού έχουν φτάσει τώρα, είσαι ικανοποιημένος;
Είμαι πολύ ικανοποιημένος με το πώς έχουν πάει τα πράγματα και αυτά που έχουμε πετύχει.
Υπάρχουν Ελληνικές μέταλ μπάντες που ξέρεις και σου αρέσουν;
Ναι, υπάρχουν πολές εξαιρετικές μπάντες στη χώρα σας! Τόσο παλιές όπως οι Varathron, οι Necromantia και οι Rotting Christ (τα παλιά τους), όσο και πιο καινούργιες που γουστάρω όπως για παράδειγμα οι Dead Congregation.
Ποιά είναι τα σχέδιά σου με το συγκρότημα για το 2018; Υπάρχει περίπτωση να επισκεφτείτε την Ελλάδα;
Θα προσπαθήσουμε να προωθήσουμε το άλμπουμ όσο πιο πολύ γίνεται με live shows και θα ήταν υπέροχο να παίξουμε στην Ελλάδα γιατί δεν το έχουμε ξανακάνει! Ήμασταν έτοιμοι να έρθουμε το προηγούμενο καλοκαίρι όταν κάναμε την Ανατολικο-Ευρωπαϊκή περιοδεία σε Ρουμανία, Βουλγαρία και υπήρξε συζήτηση για συναυλία στη Θεσσαλονίκη αλλά ο τοπικός διοργανωτής είπε στο διαχειριστή μας ότι το death metal δεν έχει μεγάλο κοινό εκεί, όλοι προτιμούν το black. Οπότε δεν ξέρω αν είναι αλήθεια και δεν πειράζει, αλλά εμείς και πάλι θα θέλαμε να ρθούμε στην Ελλάδα χαχα!
Κλερ Τσιμπουρλά
www.demonical.net
www.demonicalmerch.net
www.youtube.com/user/demonicalofficial
www.instagram.com/demonicalofficial
www.twitter.com/demonicalband
Band Members:
Alexander Högbom – φωνή
Martin Schulman – μπάσο
Johan Haglund – κιθάρες
Eki Kumpulainen – κιθάρες
Kennet Englund – τύμπανα
Discography:
Servants Of The Unlight, 2007
Hellsworn, 2009
Death Infernal, 2011
Darkness Unbound, 2013
Chaos Manifesto, 2018
