Αυτό θα πει νεκρανάσταση και δεν θα μπορούσανε να βρούνε και καλύτερη περίοδο να το κάνουν. Μία από τις πιο cult death metal μπάντες της Ευρώπης, ή ένα καλά κρυμμένο μυστικό της ευρωπαϊκής σκηνής για άλλους, επανέρχεται στη δισκογραφία ύστερα από σχεδόν είκοσι χρόνια με το θρυλικό “Inside the Unreal” άλμπουμ του 1993 μια εποχή δηλαδή, που να το τοποθετήσουμε σωστά και για τους μικρότερους, αποτέλεσε την χρυσή εποχή του ιδιώματος παγκοσμίως. Το συγκεκριμένο δίσκο δε, θα πρέπει να τον τσεκάρετε οπωσδήποτε όσοι από εσάς αρέσκονται στο αμερικάνικης προελεύσεως τεχνικό death metal. Μια μικρή ιστορική αναδρομή κρίνεται απαραίτητη για να καταλάβουμε το μέγεθος της μπάντας πίσω στα early 90’s. Σε εκείνα τα χρόνια η μπάντα είχε περιοδεύσει με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου (Death,Carcass κλπ) ενώ η επιτυχία και η επιρροή του δίσκου τους ήταν μεγάλη λόγω του ιδιαίτερου ήχου τους τόσο στην εγχώρια, αλλά εγώ θα έλεγα ακόμη ότι και στα πλαίσια της ευρωπαϊκής σκηνής ο δίσκος ακούστηκε αρκετά. Κάπου στο 1997 ο κιθαρίστας της μπάντας Alex Guadagnoli (με τη μπάντα να έχει ήδη μετακομίσει στην Αμερική) φτάνει ένα βήμα απο την ένταξη του στους Sepultura στην θέση του προσφάτως αποχωρήσαντα τότε Max Cavalera. Η μπάντα όπως είναι λογικό μένει στο πάγο και φτάνουμε στο σήμερα, όπου με την ευκαιρία της υπογραφής συμβολαίου με την Aural Music για την επανακυκλοφορία του πρώτου δίσκου, όλα τα original μέλη το παίρνουν απόφαση και επανέρχονται με αυτή εδώ τη δισκάρα. Ο ήχος της μπάντας είναι τεχνικότατος (θα ακούσετε μέχρι και flamengo κιθάρες σε σημεία) αλλά χωρίς να χάνει σε καμία περίπτωση λόγω του παραπάνω γεγονότος την αμεσότητα του. Οι σωστές βάσεις της μπάντας από το death metal του παρελθόντος θα σας φέρουν σίγουρα στο μυαλό τους Carcass εποχής κυρίως “Heartwork” ίσως και Cannibal Corpse εποχής “Bleeding”. Oι συνθέσεις τους εδώ είναι αναμφίβολα πιο progressive από ό,τι στη προηγούμενη κυκλοφορία τους οπότε και λογικές οι αναφορές επίσης στους Atheist εποχής “Piece of Time” αλλά και στους Death (“Human” – “Individual Thought Patterns”). Όλα τα ωραία μαζεύτηκαν δεν συμφωνείτε; Οι ταχύτητες είναι ως επί το πλείστον mid tempo και η απουσία των blasts ολοκληρωτική. Το υλικό δείχνει την αύρα την μπάντας και την ωριμότητα /αέρα των παλιών που με την εμπειρία τους έρχονται να καταθέσουν στο σήμερα ένα δίσκο με λόγο ύπαρξης και με ελιτιστική θα τολμούσα να πω νοοτροπία. Τα υπέροχα leads των δύο παλιο-παιχταράδων είναι ένα και ένα και με κάνουν να παρακαλάω να μην τελειώσουν. Ο δίσκος πραγματικά δεν χάνει από πουθενά όντας αρτιότατος στην κάθε του λεπτομέρεια. Ο αρχηγός της μπάντας, ο γίγαντας Alex Guadagnoli, έκανε την παραγωγή στα The Strand Studios στο Los Angeles ενώ το γαμάτο σκοτεινό εξώφυλλο είναι δουλειά του Gustavo Sazes που έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με μπάντες όπως Morbid Angel και Arch Enemy. Ακόμα εδώ είστε;
8/10
Τάσος Δεληγιάννης
