Πολύ μαυρίλα ρε φίλε. Απέθαντο σκότος. Όχι πως δεν χρειάζονται και αυτά. Αλλά να βγάζει και ένα νόημα. Ή έστω να μην κυριαρχεί η μονοτονία. Funeral doom/death λένε οι κύριοι. Βαρετό του θανατά λέω εγώ. Επαναλήψιμο και προβλέψιμο. Οι avant-garde εκλάμψεις που τουλάχιστον αξίζουν δε διαρκούν πολύ. Δήθεν εσωστρεφές και φιλοσοφημένο χωρίς να προσφέρει κάτι το ουσιώδες. Ας μην πιάσω καν τα φωνητικά. Τι φωνητικά δηλαδή, σαν ένα παρατεταμένο ρέψιμο ακούγεται. Ναι ρε παιδάκι μου, υπάρχουν πολλών ειδών growl φωνητικών και τα γουστάρω τα πιο πολλά. Πραγματικά δε μπορώ να περιγράψω το πόσο πολύ βαρέθηκα αυτό το άλμπουμ. Ίσως να γίνομαι κακός, ίσως να φταίει το timing αλλά…
3/10
Γιώργος Τσινάνης
