Οι Gnaw Their Tongues από την Ολλανδία κυκλοφόρησαν τον προηγούμενο μήνα το ενδέκατο κατά σειρά album τους με τίτλο “Genocidal Majesty”. Για όσους δεν ξέρουν το συγκρότημα που δραστηριοποιείται ήδη από το 2005, πρόκειται για ένα black metal, αλλά που ξεφεύγει από τα στενά όρια που κάποιος μπορεί να αντιλαμβάνεται υπό τον όρο αυτό, καθώς οι Gnaw Their Tongues έχουν υιοθετήσει ένα black-noise-experimental ήχο, με θεματικές το bondage, το occult, τον θάνατο, τον εσωτερισμό, τον βασανισμό. Καθώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ακριβώς τους στίχους των εννέα κομματιών που συνθέτουν αυτόν τον δίσκο, θα αρκεστούμε στην κριτική της μουσικής, η οποία μπορεί να περιγραφεί άνετα στη βάση της θεματικής της μπάντας. Να σημειωθεί εξ αρχής πως η παρακάτω ανάλυση γίνεται στη βάση μόνο αυτού του δίσκου και όχι των προηγούμενων, για τους οποίους δεν υπάρχει γνώμη λόγω μη ακρόασής τους.
Πρόκειται για έναν βασανισμό του ακροατή, καθώς αυτό το μείγμα occult και νιχιλισμού υπό τον noise / experimental ήχο αποτελείται απλά από εννέα κομμάτια που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί σε βασανιστήρια. Αν και ανοικτή σε πειραματισμούς και φίλη του black metal, αυτό το συνονθύλευμα κραυγών λυκανθρώπου / γδέρνω τη σάρκα κάποιου, θορύβου που κυμαίνεται μεταξύ μουσικής σε trailer splatter / ψυχεδελικής γυρισμένης σε κάποιο απομονωμένο σανατόριο ταινίας και της “Θείας Κωμωδίας” του Δάντη, κάθε άλλο παρά ευχάριστο είναι. Ωστόσο, η ακρόαση του συγκεκριμένου δίσκου δίνει τροφή για έναν πολύ ωραίο διάλογο, αναφορικά με το πού ξεκινάει και πού τελειώνει η καλλιτεχνική δημιουργία, πότε κάποιος μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλλιτέχνης και εν προκειμένω ως μουσικός, πόσο noise / experimental μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο αυτί, καθώς και πώς αυτό το είδος μπορεί να αξιοποιηθεί.
Από την άλλη πλευρά, όμως, κάποιος θα μπορούσε να αντιπαραθέσει τα ατμοσφαιρικά περάσματα της μπάντας, το γεγονός ότι το album αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα βιασμό του εσωτερικού κόσμου του ακροατή και μία απειλή της ίδιας του της ύπαρξης. Πάντως, η μουσική των Gnaw Their Tongues θα μπορούσε κάλλιστα να αξιοποιηθεί σε μία ταινία torture porn που και διαπραγματεύεται ζητήματα κοντά στις θεματικές της μπάντας, και μπορεί να αφηγηθεί με επιτυχία τις μουσικές ιστορίες της Ολλανδικής μπάντας.
2/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
