Θα μπορούσα να πω ότι το progressive metal δεν είναι πλέον μια από τις αγαπημένες μου σκηνές. Τα περισσότερα συγκροτήματα έχουν καταλήξει να παίζουν τεχνικά μόνο για να παίζουν τεχνικά και χωρίς κανένα νόημα. Διαβάζοντας το Δελτίο Τύπου για το ντεμπούτο δίσκο των Great Leap Skyward, “Map Of Broken Dreams”, νόμισα ότι θα έχω να κάνω πάλι με μια τέτοια κυκλοφορία. Ειδικά όταν διαβάζω ότι έχω να κάνω πάλι με ένα supergroup… Δεν ξέρω, αυτός ο όρος με κάνει και βγάζω φλύκταινες…
Στην ουσία οι Great Leap Skyward, είναι η συνέχεια των Αυστραλών Knightmare, οι οποίοι το 2015 και μετά από το ντεμπούτο τους, έχασαν τον τραγουδιστή τους. Χωρίς να το ξέρουν, ο αντικαταστάτης υπήρχε ήδη στην μπάντα και ήταν ο κιθαρίστας Luke Besley. Μέσα σε όλα αυτά, το “Map Of Broken Dreams” δημιουργήθηκε και ο τίτλος, αλλά και το φανταστικό εξώφυλλο του δίσκου, με προετοίμασε για ένα πολύ καλό δίσκο.
Ορισμένες φορές, μάλλον το ξέρεις από τον τίτλο και το εξώφυλλο ότι έχεις να κάνεις με μα δισκάρα. Ναι κύριοι και κυρίες, το “Map Of Broken Dreams” είναι Η απόλυτη δισκάρα progressive metal, που χωρίς κανένα όριο, χαρτογραφεί καινούργιες περιοχές στο metal. Η μπάντα δεν βάζει κανένα όριο στη μουσική της και αναμιγνύει το κλασσικό metal, το τεχνικό metal, το μελωδικό metal, το black metal, το death metal…. Και η λίστα συνεχίζει. Η μουσική και η κατεύθυνση των Great Leap Skyward μου θύμισε αρκετά τους συμπατριώτες τους Ne Obliviscaris.
Τελικά η Αυστραλία έχει να επιδείξει πλέον πολλές φοβερές μπάντες και οι Great Leap Skyward, είναι πλέον μια από αυτές. Με τους Ne Obliviscaris σαν οδηγούς, τους Dream Theater σαν μια βαριά επιρροή και την σύγχρονη groovy metal σκηνή, το “Map Of Broken Dreams” είναι όντως ένας μουσικός χάρτης.
Το εναρκτήριο ομώνυμο τραγούδι έχει καταπληκτικές μελωδίες, ενώ το πρώτο επικό τραγούδι,το οκτάλεπτο “I Am The Black Matriach”, σε βάζει σε όλο το κλίμα του δίσκου και το τι θα ακολουθήσει. Black metal ξεσπάσματα, φοβερά riffs, εμπνευσμένες μελωδίες οι οποίες εναλλάσσονται με τα πολύπλοκα τεχνικά στοιχεία κα μια φοβερή φωνή στο όνομα του κιθαρίστα Luke Besley, ο οποίος με άνεση εναλλάσσει τα screams του σε καταπληκτικές μελωδικές ερμηνείες.
Το “Singularity” ακολουθεί ένα black metal intro, που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτε από τις κλασσικές black metal μπάντες, ενώ στο “Sepulcraly Sin Nombre”, γίνεται περισσότερο αισθητή η σινεματική αισθητική της μπάντας, με την χρησιμοποίηση του βιολιού. Το εννιάλεπτο “Nuclear Winter” ακολουθεί τη συνταγή του “I Am The Black Matriach”, ενώ το κλείσιμο του δίσκου “Black Sea Οf Trees”, είναι ένα από τα πιο σκληρά τραγούδια του δίσκου, το οποίο όμως στη μέση του έχει ένα ιντερλούδιο με τσέλο και μπάσο, το οποίο είναι τόσο τρομαχτικό, λες και έχεις μπει μέσα σε έναν τρομαχτικό εφιάλτη.
Δεν υπάρχουν παραπάνω λόγια για να μπορέσω να περιγράψω το έπος και τη σινεματική διάσταση που έχουν δημιουργήσει οι Great Leap Skyward. Καταπληκτική παραγωγή, με τα πάντα να ακούγονται καθαρά, υψηλό τεχνικό επίπεδο, μελωδίες που σε στοιχειώνουν και μια καταπληκτική φωνή που σε αφήνει να αναρωτιέσαι, γιατί ο Besley δεν είχε δοκιμάσει να τραγουδήσει και πιο πριν. Το μόνο μου παράπονο είναι, ότι ίσως ο δίσκος θα μπορούσε να ήταν μικρότερος, γιατί σε μερικές στιγμές, έπιασα τον εαυτό μου να βαριέται. Οι στιγμές αυτές όμως, είναι πολύ λίγες. Σίγουρα το “Map Of Broken Dreams” μπαίνει στην λίστα των κορυφαίων κυκλοφοριών του 2018 και οι οπαδοί το progressive αλλά και του σύγχρονου ακραίου ήχου θα πρέπει να το αποκτήσουν. Η βάση στη μελωδία είναι το κλειδί και πάλι .Αφεθείτε σε ένα πραγματικό όνειρο…
8.5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
