Το ότι θα είχα την ευκαιρία να ακούσω πάλι κάτι από τους κλασσικούς και cult Carpathian Lords, μάλλον το είχα ξεγράψει. Θυμάμαι την περίοδο του 1998 – 1999, όπου η μπάντα είχε κυκλοφορήσει δυο πολύ πετυχημένα demos και όλοι μιλάγαμε για τους Έλληνες Marduk. Η μπάντα ήταν ενεργή και αν δεν κάνω λάθος είχε παίξει μαζί με τους Marduk, Immortal και Ancient Rites. Κάπου στο 2003, ο mastermind της μπάντας WSP, αποφάσισε να αλλάξει το όνομα της μπάντας σε Hate Manifesto και όλη η διαδικασία έπεσε σε λήθαργο.
Μόλις το 2015, μαζί με τους Wargrinder, κυκλοφόρησαν ένα Split EP, με το τραγούδι και έδωσαν σημεία ζωής. Το 2017 ήρθε η σειρά του πρώτου πλήρες δίσκου τους, με τίτλο “To Those Who Glorified Death” το οποίο πλέον βρίσκει τη θέση του και σαν κυκλοφορία από την Helter Skelter της Regain.
Θα ήταν πολύ κρίμα να μην βρει το “To Those Who Glorified Death” μια σωστή διανομή και κυκλοφορία μέσω επίσης εταιρείας, αφού για τα 33 λεπτά που διαρκεί μιλάμε για μια καταπληκτική μίξη black/death metal με ελάχιστα στοιχεία thrash, η οποία σε γυρνάει κάπου εκεί στα τέλη του ’90 και σου θυμίζει ονόματα όπως οι Immolation, Black Witchery, Immortal, Enthroned και Marduk.
Χωρίς να περιαυτολογούμε, το “To Those Who Glorified Death” σε πιάνει από τα μαλλιά από τις πρώτες στιγμές και τα blastbeats του ομώνυμου κομματιού, με τα black riffs να σε συνεπαίρνουν και με τις άρρωστες μελωδίες να κυριαρχούν παντού. Βάρβαρο, ωμό αλλά και σε στιγμές μελωδικός, ο δίσκος δίνει και την αίσθηση του επικού, κυρίως σε τραγούδια σαν το “The Arch Of The Fallen” αλλά και το “Disciples Of The Iron Shield”, το οποίο από τη μέση και μετά δείχνει τις death metal καταβολές των Hate Manifesto.
Τα τραγούδια είναι καταιγιστικά και συνήθως σε blastbeat ρυθμούς, αλλά τα breaks των Hate Manifesto είναι φτιαγμένα με μαεστρία και τραγούδια σαν το “The Deification Of Your Extinction” δείχνει το πόσο σωστά έχουν δουλευτεί τα κομμάτια, με τις μελωδίες να μπαίνουν σωστά και να ξεκουράζουν το αυτί του ακροατή που δεν είναι και ο πιο φανατικός της κλασσικής black metal.
33 λεπτά, βάρβαρου, ωμού και άρρωστου blackened death metal το οποίο μόνο ασυγκίνητους δεν θα αφήσει τους οπαδούς του ιδιώματος και όχι μόνο. Θα προτιμούσα μια καλύτερη και πιο καθαρή παραγωγή, αλλά ίσως η ‘βρωμιά’ που υπάρχει στο distortion να δίνει μια έξτρα αίσθηση ‘90sστο όλο αποτέλεσμα και ένα πιο άρρωστο συναίσθημα. Απλά δώστε την ευκαιρία στους Hate Manifesto να σας δείξουν και να σας αποδείξουν το πόσο καλά μπορεί να παιχτεί το black/death metalαπό τους Έλληνες.
8/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
