Λίγα πράγματα ίσως να μην έχουν ειπωθεί για τους Heir Apparent. Οι δύο δίσκοι που κυκλοφόρησαν πίσω στο 1986 (“Graceful Inheritance”) και 1989 (“One Small Voice”) είναι κλασσικοί ο κάθε ένας από αυτούς για τους λόγους του. Το συγκρότημα είναι ιδιαιτέρα αγαπητό στην χώρα μας και έχουμε την χαρά να τους έχουμε δει ζωντανά. Η ανακοίνωση της επιστροφής τους στην δισκογραφία με νέο δίσκο μετά από 29 (!!!) έτη, δεν υπολογίζω τα διάφορα demo/συλλογές κλπ. που έχουν κυκλοφορήσει ανά διαστήματα, είναι ίσως το πιο καυτό γεγονός στα χωράφια μας μαζί φυσικά με τον νέο δίσκο των Fifth Angel…
Πως ηχούν όμως εν έτη 2018 οι Heir Apparent; Μπορώ με μια λέξη να πω: ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ! Ο νέος δίσκος είναι ένα ενδιαφέρον κράμα ανάμεσα στο υλικό των δύο πρώτων κυκλοφοριών με την ζυγαριά να γέρνει προς τον δεύτερο. Πανέμορφα κομμάτια, μεσαίας κυρίως ταχύτητας γεμάτα με πλούσιες μελωδίες και ατμόσφαιρα. Ο Terry Gorle κεντάει με την κιθάρα του φοβερές μελωδίες οι οποίες δημιουργούν έντονα χρώματα. Οι συνθέσεις είναι σχετικά μεγάλες σε διάρκεια (οι πιο πολλές άνω των πέντε λεπτών) κάτι το οποίο επιτρέπει στις τραγούδια να έχουν μια σωστή ανάπτυξη χωρίς όμως να κουράζουν.
Είτε μιλάμε για τις πιο μελωδικές στιγμές του δίσκου, όπως το πανέμορφο “Here We Aren’t” και “Further And Farther” είτε για τις πιο κλασσικά μεταλλικές όπως τα “Savior” (το πιο γρήγορο του δίσκου) και “The Road To Palestine” (το πιο μεγάλο σε διάρκεια και πιο επικό) μέτρια στιγμή σε αυτόν τον δίσκο εγώ δεν εντόπισα. Διάβασα αρκετά πικρόχολα σχόλια για την ερμηνεία του Will Shaw πίσω από το μικρόφωνο αλλά δεν συμφωνώ με κανένα από αυτά. Οι στιγμές που «τσιρίζει» είναι ελάχιστες και ακόμα και εκεί υπάρχει λόγος για αυτό.
Τι γίνεται με την παραγωγή; Α, εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι υπεύθυνος είναι ο Tom Hall, ο οποίος είχε ξαναδουλέψει με το συγκρότημα καθώς και με ένα άλλο σχήμα που λέγεται Queensryche… Το “The View From Below” είναι ίσως μιας από τις πιο αξιοπρεπείς επιστροφές σχήματος που θυμάμαι, χωρίς υπερβολές και φανφάρες. Πιστό στο παρελθόν του όχι όμως και ρετρολάγνο. Μιλάμε για έναν δίσκο ο οποίος κοιτά στα μάτια το ένδοξο παρελθόν του συγκροτήματος.
9/10
Μιχάλης Νταλάκος
[email protected]
