Ας αρχίσουμε διαφορετικά αυτή την κριτική. Οι Human Fortress είναι ο λόγος που ανακάλυψα μια από τις αγαπημένες μου φωνές, τον Γιώτη Παρχαρίδη, με τον οποίον η μπάντα κυκλοφόρησε δυο εκπληκτικά άλμπουμ, τα “Lord Of Earth And Heavens Heir” (2001) & “Defenders Of The Crown (2003)”. Στην συνέχεια ο Γιώτης φεύγει και κυκλοφορεί το απλά κακό “Eternal Empire” (2008) με τον εκπληκτικό – για τα γούστα μου – Carsten Frank (Athorn, ex.-Galloglass; Ειδικά το “Heavenseeker” των δεύτερων είναι τρελή δισκάρα, κρίμα που διέλυσαν), αν και στο συγκεκριμένο δίσκο δεν μπορούσε να αποδώσει, καθώς χώλαιναν τα πάντα. Πραγματικά ήμουν πολύ επιφυλακτικός σχετικά με το τι επρόκειτο να ακούσω στο νέο – τέταρτο συνολικά – τους πόνημα με τίτλο “Raided Land”. Στο τέλος της ακρόασης, το πόρισμα είχε ληφθεί. Το “Raided Land” καταπάτησε το κακό όνειρο του “Eternal Empire” και τους δίνει πάλι την θέση που τους ανήκει. Σε αυτό βοήθησαν πολύ παράγοντες, με πρώτη και καλύτερη την αλλαγή στην σύνθεση της μπάντας. Οι εναπομήναντες Todd Wolf (κιθάρα), Volker Trost (κιθάρα) και ο δικός μας Απόστολος “Laki” Ζαίος (τύμπανα) ενσωμάτωσαν τους Dirk Liehm & Andre Hort σε πλήκτρα και μπάσο αντίστοιχα ενώ η μεταγραφή του Βραζιλιάνου Gus Monsanto (Code Of Silence, ex.-Adagio, ex.-Revolution Renaissance) πίσω από το μικρόφωνο αποδείχθηκε ζωτικής σημασίας, καθώς ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για το αποτέλεσμα του δίσκου. Σε αυτόν δε υπάρχουν εκπληκτικές συνθέσεις όπως τα “Gladiator Of Rome (Part 2)”, “Wasted Years”, “Pray For Salvation” (με το “Prelude” πριν από αυτό να μου φέρνει στο μυαλό η μελωδία το “Set This World On Fire” των Rage!), “Evil Curse” & “Child Of War”. Επίσης αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι ο δίσκος διαθέτει ωραία ρεφραίν που μένουν, μεγάλη θεατρικότητα (σκεφτείτε κάτι ανάμεσα σε Kamelot & Virgin Steele) και πολύ καλή παραγωγή, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως την μίξη του δίσκου ανέλαβε ο Seeb Levermann (Orden Ogan) και το εξώφυλλο ο Κροάτης καλλιτέχνης Kristijan Kulis. Είναι πραγματικά ένας δίσκος comeback, όπου όσοι έχετε παρακολουθήσει την μπάντα, θεωρώ πως τουλάχιστον θα τον βρείτε κάτι παραπάνω από συμπαθητικό. Εγώ πάντως τον εγκρίνω!
8/10
Νίκος Σιγλίδης
