Δύο χρόνια μετά τη σύστασή τους, οι Hyperion εμφανίζονται στο metal κοινό με την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Dangerous Days”. Και αν οι ημέρες μας είναι πράγματι “dangerous”, όπως αναφέρουν και οι Ιταλοί στους στίχους τους μέσα από τη θεματολογία που έχουν επιλέξει, το ερώτημα είναι πόσο dangerous είναι και οι ίδιοι μέσα από την πρώτη τους κυκλοφορία.
Η θεματολογία της πενταμελούς μπάντας από τη Μπολόνια της γειτονικής Ιταλίας αφορά την τεχνολογία, τον πόλεμο, και γενικώς μία ανησυχία και έναν προβληματισμό για το πού οδεύουμε. Αυτά σε στιχουργικό επίπεδο, διότι σε μουσικό οι Hyperion οδεύουν προς ένα συγκεκριμένο δρόμο: του παραδοσιακού heavy metal, με κάποιες προσμίξεις power metal στοιχείων, ένα μουσικό ύφος αρκετά διαδεδομένο στην Ιταλία.
Μέσα σε περίπου 45 λεπτά της ώρας οι Ιταλοί προσφέρουν οκτώ συνθέσεις με αρκετές εναλλαγές στη μελωδία, το ρυθμό και τα φωνητικά, κάτι που αποτελεί ένα πρώτο πλεονέκτημα του δίσκου, καθώς αυτές οι εναλλαγές δεν είναι άκυρες. Οι συνθέσεις αυτές χαρακτηρίζονται από κλασικά και power-ικά κιθαριστικά riffs, πιασάρικες και μη μελωδίες, φωνητικά που πατάνε πολύ καλά χωρίς υπερβολές, καθώς και πολύ καλό κράτημα από τα drums και το μπάσο που ‘γεμίζουν’ τον ήχο όπως θα έπρεπε. Επίσης στα συν του δίσκου συγκαταλέγεται και το ότι οι Hyperion δίνουν μία έμφαση στην εισαγωγή σε ορισμένα τραγούδια, κάτι που προσελκύει περισσότερο τον ακροατή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εισαγωγή του ‘Incognitus’ που φέρνει στο μυαλό τον industrial ήχο των Oomph!, αλλά και η εισαγωγή του ‘Forbidden Pages’ που είναι λίγο πιο sci-fi.
Τα προαναφερθέντα συνοψίζουν και με το παραπάνω αυτό που προσφέρουν οι Ιταλοί στο “Dangerous Days”. Αν και Hyperion δεν υπόσχονται την ακρόαση ενός πρωτότυπου και επαναστατικού δίσκου, η μπάντα προσφέρει σε οπαδούς της κλασικής heavy metal – και όχι μόνο – μία κυκλοφορία πολύ καλή, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι και το ντεμπούτο της.
6.5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
alikimax@gmail.com
