Οι Innerwish μας προσφέρουν με τον τελευταίο τους δίσκο, ίσως την καλύτερη κυκλοφορία. Δεν είναι υπερβολή ότι στην κυριολεξία η ακρόαση του “Innerwish” με μαγεύει κάθε φορά που το ακούω. Μελωδίες, heavy metal και πάνω από όλα έμπνευση από μια μπάντα που πέρασε από αρκετά κύματα μέχρι να προσφέρει αυτό το αποτέλεσμα. Μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Φραγκίσκο Σαμοΐλη (τύμπανα), τον νεοφερμένο στην μπάντα, για να μας πει τις απόψεις του για το “Innerwish”, το παρόν, το μέλλον αλλά και το παρελθόν της μπάντας.
Γεια σου Φραγκίσκο. Ευχαριστώ για το χρόνο σου και για αυτή τη συνέντευξη. Καταρχήν, συγχαρητήρια για το “Innerwish”, το οποίο θεωρώ την καλύτερη δουλειά της μπάντας μέχρι στιγμής. Θα ήθελα σε πρώτη φάση να σε ρωτήσω πως νιώθεις που είσαι κάποια χρόνια τώρα μέλος μιας μεγάλης ελληνικής μπάντας όπως οι Innerwish. Νιώθεις ότι πλέον πιάνουν τόπο οι προσωπικές θυσίες?
Καλημέρα Δημήτρη!! Και ευχαριστώ εγώ για το δικό σου χρόνο και ενδιαφέρον για τη μπάντα. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την άποψή σου για το νέο μας δίσκο!! Νιώθω υπέροχα, αν και δεν έχει αλλάξει κάτι στον εαυτό μου. Φυσικά και είναι μία δικαίωση αν θες, μία αναγνώριση και εννοείται πως πάντα όσο ανεβαίνεις, τόσο καλύτερα νιώθεις. Το καλύτερο για μένα δεν είναι ότι απλά είμαι μέλος της μπάντας όμως. Είναι ότι είμαι ενεργό μέλος της σε ότι κάνει και με εμπιστεύονται.
Βλέπω ότι η ανταπόκριση των media είναι εξαιρετικά θετική, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό. Περιμένατε μια τέτοια ανταπόκριση και πως νιώθετε που βλέπετε όλες αυτές τις θετικές κριτικές?
Ελπίζαμε σε μία τέτοια ανταπόκριση. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε βασικά. Ξέραμε ότι έχουμε έναν πολύ καλό δίσκο στα χέρια μας. Γιατί το σημαντικότερο «τεστ» αν θες της μουσικής μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι που αποτελούμε το συγκρότημα. Δε θα βγάζαμε κάτι με το οποίο δε θα ήμασταν απολύτως ικανοποιημένοι, απλά για να το βγάλουμε. Άρα το να βλέπεις ότι ο κόσμος και τα media μοιράζονται τις ίδιες απόψεις με εσένα για το «σπλάχνο» σου, είναι κάτι που απλά σε γεμίζει όσο λίγα πράγματα στις μέρες μας. Ελπίζουμε να υπάρξει και συνέχεια στις κριτικές, αν και όλα δείχνουν εξαιρετικά ως τώρα.
Πέρασαν 6 χρόνια από την κυκλοφορία του “No Turning Back”. Γιατί σας πήρε τόσο καιρό για την ολοκλήρωση του “Innerwish”?
Ήταν μία πολύ περίεργη και δύσκολη περίοδος για το συγκρότημα. Εγώ μπήκα στη μπάντα 5 μήνες μετά την κυκλοφορία του “No turning back”, μετά αναγκαστήκαμε να αναζητήσουμε και νέο τραγουδιστή, βάλε μέσα και τα διάφορα καθημερινά και προσωπικά προβλήματα και χρονοδιαγράμματα του καθενός, κάπου στην πορεία αυτών των χρόνων «πάγωσε» λίγο όλο αυτό το πράγμα. Ευτυχώς, αφότου βρήκαμε και το Γιώργο και «κλείσαμε» σαν εξάδα, τα πράγματα πήρανε το δρόμο τους. Μπορεί να είναι 6 χρόνια μεταξύ των δύο κυκλοφοριών, αλλά το “InnerWish” είναι ένα άλμπουμ που χρονικά μας πήρε γύρω στον 1.5 χρόνο.
Παρατήρησα ότι, αν και νέο μέλος, η συμμετοχή σου στη σύνθεση των τραγουδιών είναι αρκετά μεγάλη. Πως και οι παλιές καραβάνες της μπάντες σε εμπιστεύτηκαν από τόσο νωρίς?
Τους έπρηξα, οπότε δεν είχανε και άλλη επιλογή! Χαχα Σοβαρά τώρα, δεν ξέρω να στο απαντήσω αυτό. Ίσως επειδή είδανε τη δίψα που είχα και εγώ για αυτό το δίσκο; Επειδή μπορούσα να φέρω κάτι διαφορετικό, όσον αφορά τα διαφορετικά μουσικά ακούσματα και μέσα από αυτά κάποιες εναλλακτικές οπτικές μέσα στα κομμάτια επίσης; Ένας συνδυασμός πραγμάτων. Που αφού μας λειτούργησε αρχικά, είπαμε να το συνεχίσουμε έτσι. Ελπίζω να έκανα καλό στο τέλος… χαχαχα
Ποια ήταν η διαδικασία σύνθεσης των κομματιών για το “Innerwish”? Με δυο καινούργια μέλη στη μπάντα, εσένα και το Γιώργο, υπήρχαν διαφορές με το παρελθόν?
Η βασικότερη διαφορά ήταν ότι αυτή τη φορά υπήρξε πιο ομαδική δουλειά από ότι ποτέ στο παρελθόν του συγκροτήματος. Πάντα ο Θύμιος και ο Μανώλης ήτανε οι δύο βασικοί συνθέτες στη μπάντα. Αυτό δεν άλλαξε και τώρα, καθώς αυτοί κυρίως έφερναν είτε κάποια μελωδία, είτε κάποιο riff, είτε κάποιο ολοκληρωμένο κομμάτι. Αυτό που άλλαξε όμως, ήταν η «επεξεργασία» των όσων ερχόντουσαν. Διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης του ίδιου σημείου, ενορχηστρωτικά αλλά και παικτικά και γενικότερα μία ανταλλαγή ιδεών και απόψεων που μόνο καλό μας έκανε στο τέλος. Σκέψου είχαμε κομμάτια που ήρθανε σαν μπαλάντα και κατέληξαν με φουλ δίκασα. Τσεκάραμε τα πάντα και στο τέλος συμφωνούσαμε στο τι ήταν καλύτερο.
Η αλήθεια είναι ότι το “Innerwish”, μουσικά δεν είναι κάτι το πρωτότυπο. Μελωδικό power / heavy metal με επιρροές από Kotipelto, Savatage, Stratovarius κλπ. Πιστεύεις ότι αν κάτι δεν είναι πρωτότυπο ή πρωτοπόρο, μπορεί μόνο με την έμπνευση, τις καλές μελωδίες, την καλή παραγωγή και την άριστη ενορχήστρωση να καταστεί ενδιαφέρον?
Για μένα η μουσική είναι καθαρά θέμα έμπνευσης. Το «πρωτότυπο» άλλωστε, ειδικά στις μέρες μας, είναι κάτι που γίνεται όλο και πιο σπάνιο. Τόσα χρόνια, τόσες μπάντες, τόσα εκατομμύρια τραγούδια, έχουν παιχτεί τόσα πολλά πράγματα, που δεν ξέρω πόσος χώρος υπάρχει για κάτι νέο πάλι. Εδώ πράγματα που λέμε «νέα» είναι στην ουσία μετάλλαξη πραγμάτων που έβγαιναν στα 70s ή στα 80s. Οπότε το θέμα για εμένα προσωπικά είναι να είναι καλά τα τραγούδια. Να ακούς το δίσκο και να γουστάρεις τον ήχο, τη μουσική, τις μελωδίες, τους ρυθμούς. Να σου αφήνει στο τέλος της ακρόασης αυτό το ωραίο συναίσθημα ρε παιδί μου. Να γουστάρεις που το ακούς. Και όταν κάτι δεν είναι πρωτοπόρο, δε σημαίνει από την άλλη ότι είναι και επαναλαμβανόμενο. Πιστεύω ότι έχουμε ένα δικό μας ήχο σε αρκετά μεγάλο βαθμό.
Συμφωνείς με τις παραπάνω επιρροές για το “Innerwish”? Θα πρόσθετες και κάτι άλλο?
Θα με σκοτώσεις, αλλά δεν πειράζει! [σ.σ. Σιγά μην σε αφήσω ήσυχο…] Χαχα. Δε συμφωνώ με Kotipelto και Stratovarius, αλλά όλα στη μουσική είναι γούστα και πως τα ακούει ο καθένας. Θα σου έλεγα ότι υπάρχει το Accept στοιχείο σε κάποια τραγούδια, ίσως λίγο παλιότεροι Brainstorm σε κάποια άλλα, ναι το Savatage, όμως όλα αυτά δεν είναι ακριβώς επιρροές. Δηλαδή, δε θέλαμε να ακουστούμε σαν αυτές τις μπάντες. Γιατί μπορεί ο άλλος να μην έχει ακούσει νότα, να διαβάζει τα ονόματα και να πει «δε με ενδιαφέρει το άλμπουμ». Κάτι άδικο κατά τη γνώμη μου. Αυτή τη φορά ειδικά, το εύρος των ηχητικών επιρροών είναι τέτοιο που δε μπορώ να σου κάνω λίστα. Και η αλήθεια είναι ότι γράφαμε χωρίς να μας ενδιαφέρει τίποτα. Αν θα είναι «πολύ heavy», αν θα είναι «πολύ μελωδικό», αν το ένα, αν το άλλο. Γράψαμε όπως γουστάραμε να γράψουμε, χωρίς περιορισμούς και νομίζω αυτό είναι το καλύτερο.
Που θα έλεγες ότι βασίζονται οι διαφορές του “Innerwish” με τις προηγούμενες δουλειές τις μπάντας?
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι το πιο ποικίλο άλμπουμ που έχουμε βγάλει ποτέ. Και μαζί με αυτό, είναι και το πιο heavy και φρέσκο ταυτόχρονα, διατηρώντας όμως πλήρως τη μελωδικότητα που χαρακτηρίζει τους InnerWish. Και η διαφορά είναι αυτό που σου είπα πριν. Η ομαδική δουλειά που έγινε αυτή τη φορά. Και οι αυξανόμενες ηχητικές επιρροές. Είμαστε 6 άτομα και αν ρωτήσει και τους 6 μας για τη μουσική που γουστάρουμε να ακούμε, πλην κάποιων λίγων συγκροτημάτων, θα δεις ότι είμαστε σε άλλους κόσμους πολλές φορές. Καταφέραμε όμως και παντρέψαμε ο καθένας το δικό του κόσμο, στο βαθμό φυσικά που αναλογούσε στη μπάντα και το αποτέλεσμα μας ικανοποιεί απολύτως όλους.
Έχεις γράψει αρκετούς στίχους στο δίσκο. Παρατηρώ μια πεσιμιστική διάθεση σε αυτούς. Έχω λάθος που έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση? Τι πραγματεύεσαι με τους στίχους που γράφεις?
Ναι, έχω γράψει τους περισσότερους στίχους για αυτό το νέο άλμπουμ. Και σωστά παρατηρείς μία πεσιμιστική διάθεση, αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Γιατί σε κάθε τραγούδι, υπάρχει πάντα μέσα και αυτή η ελπίδα, η αχτίδα φωτός, το τι πρέπει να κάνουμε ατομικά και ομαδικά για να βγούμε από την όποια δύσκολη περίοδο ή κατάσταση. Όλοι οι στίχοι έχουν να κάνουν με πράγματα καθημερινά, αληθινά και όχι ουτοπικά. Με καταστάσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας και τις βιώνουμε, είτε ατομικά, είτε συνολικά, σαν χώρα, σαν κόσμος γενικότερα. Οπότε όταν ασχολείσαι με αυτά, δε μπορείς να ζεις σε ένα υπέροχο ροζ συννεφάκι και να τα βλέπεις όλα καλά, να ρουφάς λίγο καφέ και να λες «έλα μωρέ, κομπλέ είμαστε, δε γαμιέται». Ανησυχίες. Κάτι λογικό νομίζω και ανθρώπινο. Και στο τέλος της ημέρας, πρέπει όλοι πρώτα να τα βρούμε με τον εαυτό μας για αρχή και ο καθένας να βάλει το λιθαράκι του. Όλοι μαζί. We stand united or fall που λέει και το “Modern Babylon”. Δεν είναι αργά…
Το “Innerwish” είναι αρκετά μεγάλο σε διάρκεια, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας κίνδυνος να κουράσει τον ακροατή. 1 ώρα και 10 λεπτά για ένα μελωδικό power / heavy metal δίσκο, είναι αρκετά μεγάλη διάρκεια. Δεν υπήρξε κάποιος φόβος για αυτό ή μήπως κάποια κομμάτια στο δίσκο χαρακτηριστούν σαν fillers;
Σαν σκέψη υπήρξε είναι η αλήθεια. Αλλά έφυγε γρήγορα από το μυαλό μας, γιατί πραγματικά γουστάρουμε όλα τα τραγούδια του δίσκου και δε θέλαμε να βγάλουμε κάποιο έξω. Άλλωστε, είχαμε 6 χρόνια να βγάλουμε νέο άλμπουμ και νέο υλικό γενικότερα, οπότε είπαμε να τα βάλουμε όλα, ώστε να έχει και ο οπαδός όση περισσότερη νέα μουσική από εμάς μπορεί. Ναι, μπορεί να αποδειχθεί ίσως τροχοπέδη, αλλά πραγματικά δε μας ένοιαξε αυτό. Θέλαμε να παίξουμε και να βγάλουμε μουσική. Και σκέψου έχουμε ήδη πράγματα για επόμενο υλικό. Όσο για τα fillers, ακριβώς επειδή όλα είναι θέμα γούστου στη μουσική, έλα βρες το κομμάτι η τα κομμάτια που θα έλεγες «αυτό δε θα αρέσει τόσο, ας το αφήσουμε έξω». Μπα. Πάρτε τα όλα και απολαύστε το όσο θέλει και μπορεί ο καθένας!
Ένα από τα μεγάλα στοιχήματα ήταν και η ένταξη του Γιώργου στη μπάντα, ένα στοίχημα το οποίο η μπάντα κέρδισε πιστεύω με τον καλύτερο τρόπο. Ο Γιώργος βγάζει ψυχή και απίστευτη ερμηνευτική ικανότητα στα κομμάτια, τολμώντας να πω ότι τα ανεβάζει και επίπεδο. Με ποιο τρόπο προσεγγίσατε το Γιώργο για την ηχογράφηση των φωνητικών και την απόδοσή του;
Ο Γιώργος ήταν ιδέα του Μανώλη. Αλλά ήτανε και ένας τραγουδιστής που όλοι οι άλλοι ξέραμε. Και από την πρώτη πρόβα που κάναμε μαζί του, έδειξε ότι αυτός είναι η φωνή που θέλουμε και χρειαζόμαστε για τη «νέα εποχή» αν μπορούμε να πούμε της μπάντας. Σε αυτό το δίσκο ειδικά, ο Γιώργος δείχνει και ένα άλλο πρόσωπο από αυτά που οι περισσότεροι ήξεραν από αυτόν, έχοντας ακούσει προηγούμενες δουλειές στις οποίες τραγουδούσε. Και πραγματικά, δε νομίζω ότι μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερη επιλογή. Μπορεί να είναι μελωδικός, λυρικός, αλλά και επιθετικός, όποτε χρειαστεί και το βασικότερο, συνεννοούμαστε απόλυτα και εύκολα. Η φωνή, καλώς ή κακώς, είναι από τα βασικότερα πράγματα σε ένα συγκρότημα. Και νομίζω εκεί είμαστε απολύτως καλυμμένοι!
Θα υπάρξει στο μέλλον κάποια περιοδεία ή κάποια συναυλιακή προώθηση για το “Innerwish”;
Ναι. Θέλουμε να σπρώξουμε το δίσκο όσο μπορούμε αυτή τη φορά. Ήδη έχουμε κλείσει αρκετές συναυλίες στην Ελλάδα και δύο στην Ολλανδία. Και προσπαθούμε να κλείσουμε κι άλλες. Απλά το θέμα «συναυλίες», ειδικά στο εξωτερικό, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση και δεν εξαρτάται απολύτως από εσένα. Όμως το θέλουμε κι εμείς, το θέλει και η εταιρεία μας, η Ulterium Records, που πιστεύει πολύ στο δίσκο και το δουλεύουμε.
Θα λέγατε ναι σε κάποια Ευρωπαϊκή τουρνέ με κάποιο άλλο μεγαλύτερο όνομα; Είναι αυτό κάτι που οι Innerwish έχουν σαν στόχο;
Αν είναι κάτι που θα μας άρεσε πραγματικά, ναι, εννοείται πως θα το κάναμε! Η Ευρωπαϊκή τουρνέ νομίζω είναι ένα όνειρο για κάθε έναν που ασχολείται με τη μουσική, παίζει σε μία μπάντα κλπ. Και φυσικά είναι και δικός μας στόχος. Αλλά δεν είναι όλα στο χέρι σου. Οπότε θα δούμε πως θα πάει και σε αυτό το κομμάτι.
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο, ξέρω ότι αυτές οι συνεντεύξεις είναι αρκετά κουραστικές. Θα ήθελα να κλείσεις όπως νομίζεις ή με κάτι το οποίο ξέχασα να σε ρωτήσω. Συγχαρητήρια και πάλι για τον πολύ ωραίο δίσκο και ότι καλύτερο και για τους Innerwish αλλά και στις προσωπικές σου μουσικές αναζητήσεις.
Θα ήθελα πραγματικά να ακούσει όσος περισσότερος κόσμος μπορεί αυτό το νέο μας άλμπουμ, γιατί είμαστε περήφανοι για αυτό και πιστεύουμε ότι αξίζει! Και όταν το ακούσει να του μείνει κάτι καλό. Αυτή είναι η επιβράβευση για εμάς. Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ και εύχομαι τα καλύτερα και για εσένα προσωπικά, αλλά και το Greek Rebels για τη φιλοξενία!
Links:
Facebook
Official Webpage
iLike
Last.fm
Myspace
Reverbnation
Twitter
Youtube
Μέλη Μπάντας:
George Eikosipentakis – Φωνητικά
Manolis Tsigos – Κιθάρες
Thimios Krikos – Κιθάρες
Antonis Mazarakis – Μπάσο
Georgios Georgiou – Πλήκτρα
Fragiskos Samoilis – Τύμπανα
Δισκογραφία:
Waiting for the Dawn 1998
Silent Faces 2004
Inner Strength 2006
No Turning Back 2010
Innerwish 2016
Συνέντευξη: Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
