Ένας ζωντανός θρύλος του Metal, ο Jack Starr, δίνει το φλογερό παρόν κλείνοντας τη χρονιά μας με ένα από τα καλύτερα Μελωδικά Power Metal άλμπουμ της εποχής μας και λέει δυο-τρία λογάκια (λέμε τώρα) γι’άυτο και τη συναρπαστική πορεία του ‘Φλεγόμενου Άστρου’ του. Όταν μιλάνε οι θρύλοι λοιπόν…
Γεια σου Jack, πρώτα απ’όλα θα ήθελα να σε συγχαρώ για τις δύο νέες κυκλοφορίες σου, ‘Swimming In Dirty Water’ και ‘Land of The Dead’. Πώς νοιώθεις γι’αυτά τα δύο αλμπουμς; Τί ιδιαίτερο έχουν για σένα?
Πρώτον ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους Έλληνες μεταλλάδες. Ήταν μία ελληνική δισκογραφική με το όνομα Cult Metal Classics που μου έδωσε την ευκαιρία να επιστρέψω το 2003 με τον αρχικό μπασίστα των Burning Starr Ned Meloni, οπότε είμαστε και οι δύο ευγνώμονες για την όμορφη χώρα της Ελλάδας. Και τα δύο άλμπουμς είναι τρομερά κατά τη γνώμη μου αλλά μόνο το ‘Land of the Dead’ είναι υπογεγραμμένο σε δισκογραφική (Limbmusic.com) γι’αυτό θα αναφερθώ σε αυτό το άλμπουμ τώρα. Το Land of the Dead είναι ιδιαίτερο για μένα επειδή για πρώτη φορά είμαι πολύ χαρούμενος με το παίξιμο όλων σε αυτό το δίσκο, Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ούτε ένα άσχημο δέσιμο ή κακή επίδοση σε ολόκληρο το CD. Ο Rhino για άλλη μια φορά γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους μέταλ ντράμερς της σκηνής και ο Todd Micheal Hall πήρε τα τρομερά φωνητικά που έκανε στο ‘Defiance’ και τα πήγε ακόμα παραπέρα ξεπερνώντας τις προσδοκίες όλων μας. Αν ακούσεις το σβήσιμο του ‘Until the End’ ή τα απίστευτα φωντικά ακροβατικά του ‘Land of the Dead’, θεωρώ οτί είναι προφανές ότι ο Todd έχει εξελιχθεί σε αναγνωρίσιμη δύναμη και η φωνή του μπορεί να θρυματίσει κολώνες. Και τώρα πρέπει να δώσω τα εύσημα στον, εδώ και πολύ καιρό, μπασίστα μου Ned Meloni που όχι μόνο προσέφερε τις τέλειες μπασογραμμές για κάθε τραγούδι, αλλά επίσης ήταν και πολύ ενεργός στο γράψιμο των κομματιών.
Όσον αφορά την νέα κυκλοφορία των Burning Starr, το τελικό αποτέλεσμα σε ευχαριστεί πλήρως ή πιστεύεις οτι υπήρχε χώρος για κάποιες αλλαγές;
Το τελικό αποτέλεσμα είναι τρομερό και πολύ καλύτερο από οτι θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Προτρέπω τον καθένα που διαβάζει να πάρει μια κόπια και να την ακούσει πραγαματικά δυνατά σε ένα καλό στερεοφωνικό, θα το αγαπήσετε και πιστεύω ότι είναι καταπληκτικό ότι κάθε τραγούδι είναι καλό, σε αντίθεση με πολλά άλλα Metal άλμπουμς που έχω αγοράσει όπου μου αρέσουν μόνο ένα ή δύο κομάτια. Στην Αμερική έχουμε ένα ρητό για κάτι που είναι ολότελα καλό, λέμε ‘All Killer, No Filler’ και πιστεύω ότι αυτό περιγράφει το ‘Land of the Dead’. Και όχι δε θα άλλαζω απολύτως τίποτα σε αυτή τη κυκλοφορία, νοιώθω ότι αυτό το άλμπουμ ήταν εμπνευσμένο και θα αγγίξει πολλούς ανθρώπους.
Τι ανατροφοδότηση έχεις δεχτεί μέχρι τώρα; Υπήρχαν συγκρίσεις με το προηγούμενο ‘Defiance’ ή ακόμα καλύτερα με το απόλυτο ‘No Turning Back’;
Το ‘Land of the Dead’ έχει βγεί μόλις τρεις εβδομάδες πριν και η αντίδρασεις ήταν φανταστικές. Στην πραγματικότητα ήταν οι πιο θετικές κριτικές που έχω δεχτεί τα τελευταία 20 χρόνια οποτέ και νοιώθω τέλεια. Θεωρώ ότι είναι καλύτερο απο το ‘No Turning Back’ και για να ξεστομίζω εγώ κάτι τέτοιο πραγματικά σημαίνει κάτι καθώς το ‘No Turning Back’ ήταν ένας πραγματικά ιδιαίτερος δίσκος και περιείχε τα φωνητιά ενός νεαρού Mike Tirelli, αλλά ο Todd Micheal Hall αποδεχόμενος την πρόκληση έφτασε ή και ξεπέρασε τον πολύ ψηλό πήχη που είχε θέσει ο Mike.
Τι συμβαίνει τα 3 τελευταία χρόνια; Μια υπερβολική δόση δημιουργικότητας ή κάτι αντίστοιχο; Μετά από πολλά χρόνια σιγής το θεριό που ακούει στο όνομα Burning Starr βρηχάται για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια και επίσης έχουμε και την πιο συναισθηματική προσωπική σου κυκλφορία. Αυτό μας κάνει 3 άλμπουμς. Τί έχει αλλάξει?
Τα τρία τελευταία χρόνια ήταν τρομερά και είμαι πολύ περήφανος που μπόρεσα να συνθέσω καλή μουσική. Με βοήθησε πολύ που ο Rhino πριν δύο χρόνια μετακόμισε στην ίδια μικρή πόλη του Palm Bay στη Florida και έγινε γείτονας μου και παίζουμε μαζί. Αυτό βοήθησε γιατί όποτε ο Ned (που επίσης ζει κοντά) και εγώ θέλει να παίξουμε, φωνάζουμε τον Rhino και αφήνουμε να ξεχυθεί καταστροφή και δυναμισμός.
Τι πιστεύεις ότι κάνει το ‘Land of the Dead’ διαφορετικό από το ‘Defiance’ και όπως έχει εκφραστεί από πολλους οπάδους πολύ καλύτερό του;
Ναι είναι διαφορετικό και πολύ χαίρομαι που αρέσει περισσότερο. Πιστεύω ότι το ‘Defiance’ ήταν ένα τρομερό άλμπουμ αλλά πολύ ελεγχόμενο και το τέμπο μπορεί να παραήταν αργό σε μερικά σημεία. Αυτό το αλμπουμ μαίνεται και καίει σαν φωτιά στη νύχτα, είναι πιο αρχιδάτο και δίνονται περισσότερες ευκαιρίας στα όργανα και τη φωνή. Και οι ιδιοφυείς μπασογραμμές του Ned, που μερικές φορές τις προσπερνάει ο κόσμος, είναι πολύ πιο εμφανείς σε αυτό το δίσκο. Οπότε συνολικά αποτελεί μια μεγάλη βελτίωση.
Κάθε κυκλοφορία του Jack Starr, από το ‘Devil Childe’ εώς το ‘Defiance’ μας προσφερε κάτι καινούριο, κάπως διαφορετιικό. Ποιο θα έλεγες είναι το δώρο του Jack Starr στο κοινό του αυτή τη φορά?
Αυτή τη φορά νοιώθω ότι οι Burning Starr επαναφέρουν την αγάπη για το κλασσικό Power Metal και ελπίζουμε ότι οι οπαδοί που θα το ακούσουν θα θελήσουν να ανατρέξουν και να ακούσουν το παλιότερο μας κατάλογο υλικού ο οποίος σύντομα θα είναι έτοιμος για πώληση ξανά. Επίσης αισθάνομαι ότι υπάρχει μία νέα γενιά που θα επωφεληθεί ακούγοντας μελωδικό Power με οπτιμιστικούς στίχους.
Πoιο είναι το βασικό στιχουργικό θέμα του δίσκου και τι σε έσπρωξε να γράψεις γι’αυτό?
Το βασικό θέμα είναι ότι το Καλό μπορεί να κυριαρχίσει του κακού και ότι μπορουμε να κερδίσουμε αν πιστεύουμε στα όνειρά μας και να μάθουμε ότι κάθε άτομο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο επειδή όλες οι αλλαγές έρχονται με το να αλλάξεις πρώτα τον εαυτό σου και αφού γίνει αυτό, μόνο τότε μπορεί να αλλάξει ο κόσμος.
Πες μας δυο λόγια για τα μέλη της μπάντας. Για το να είσαι με το Ned από την αρχή στη Metal σκηνή και πως είναι το να γράφετε ακόμα μαζί μετά απο τόσα χρόνια; Πώς και πότε συνάντησες τον Todd Micheal Hall και πώς αποφασίστηκε να γίνει ο πορτιέρης της μπάντας; Πως έκατσε να παίζει σε αυτό το δίσκο ο Rhino; Είναι εδώ για να μείνει;
Ο Ned είναι πολύ αφοσιωμένος στη μουσική και είναι πολύ σοβαρός, εξασκείται λίγες ώρες κάθε μέρα παρ’όλο που παίζει όλη του τη ζωή. Συχνά συνθέτει και εξασκεί τις ικανότητες του. Ο Todd Micheal Hall έχει τρομερές ικανότητες και μία από τις μεγαλύτερες ικανότητες του είναι ο τρόπος που μπορεί να τροποποιήσει τη φωνή του και να ακούγεται σαν χορωδία. Τα τελευταια Χριστούγεννα έστειλε στον καθένα ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι που ακουγόταν λες και τραγουδιόταν από εκατομελή χορωδία αλλά ήταν μόνο αυτός και ήταν απλά απίστευτο να σκεφτείς ότι μπορούσε να το κάνει. Ο Rhino είναι εδώ για να μείνει και όλοι ευχαριστούμε το Θεό κάθε μέρα που είναι εδώ και θλελει να κάνει περιοδείες και και να γράψει μαζί μας. Υπάρχουν λίγοι ντράμερς που μπορούν να φτασούν αυτό που κάνει και εγώ προσωπικά έχω γνωρίσει μόνο ένα και αυτός είναι ο καλός μου φίλος Bobby Rondinelli που έχει παίξει με Black Sabbath και Rainbow
Συνεισέφερε το κάθε μέλος στο γράψιμο των κομματιών του ‘Land of the Dead’ ή έχουν γίνει όλα από εσένα;
Τα τραγουδια του ‘Land of the Dead’ είναι γραμμένα από όλους στη μπάντα και άμα υπάρχει κάτι που σε κάποιον δεν αρέσει θα βγει εκτός κομματιού μέχρι να βρουμε ένα μέρος ή ένα στίχο στο οποίο θα συμφωνούν όλοι. Είναι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που ανακαλήφθηκε στην ΕΛΛΑΔΑ και σε αυτή πιστεύουμε!!!
Που έγιναν οι ηχογραφίσεις και πώς ήταν το περιβάλλον κατά τη διάρκεια τους;
Αυτό το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε πέντε studios. Το πρώτο έιναι ένα που λέγεται ‘The Zone’ και βρίσκεται στην Melbourne της Florida και είναι ένα ‘αληθινό στούντιο’. Τα άλλα δύο είναι τα ‘Rhino’s House’ και ‘Jack’s House’ και μετά ηχογραφίσεις πάνω στα ντραμς και τις κιθάρες σε ένα άλλο studio που λέγεται ‘R Barbour Sound’ και μετά πήγαμε σε ένα άλλο studio, ένα μεγάλο επαγγελματικό στην Πολωνία υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη του Bart Gabriel που έκανε μία πολύ καλή δουλειά στο να το μιξάρει και να το φέρει στη ζωή.
Ποιος ήταν υπεύθυνος για τη παραγωγή, το μιξάρισμα και το mastering; Έχεις ξανασυνεργασθεί μαζί τους?
Ο Limb της Limb Music ήταν υπεύθηνος για την ενορχήστρωση και την όλη διαδιασία και στο να μας βρει τον ταλαντουχο Bart Gabriel και αποζητώντας ένα πολύ καλό ηχητικά και συνάμα επαγγελματικό άλμπουμ, αλλιώς δε θα μας δεχόταν στην δισκογραφική του. Ο Limb έθεσε κάποια πολύ υψηλά standards και με τον Bart στο πλεύρο του αυτό ήταν το αποτέλεσμα. Όχι δεν έχω ξανασυνεργασθεί μαζί τους στο παρελθόν και εύχομαι να συνεχίσω μαζί τους στο μέλλον. Ή παραγωγή έγινε από τα μέλη της μπάντας.
Είστε ok με τη Limb Music; Γιατί συνεργαστήκατε με αυτούς εξ’αρχής;
Η Limb είναι μία τρομερή δισκογραφική που ενδιαφέρετασι πολύ για να βγαλει καλο προϊόν, ο Limb ο ίδιος είναι fan της Metal και αγαπάει το Power Metal και πραγματικά του άρεσε η μουσική μας. Ήταν πολύ καλό που βρήκαμε τη Limb και καταλαβαίνουν τις ανάγκες μας και ήθελαν να επιτύχουμε.
Κάτι σχετικά με την επιλογή εξώφυλλου. Για μένα ήταν πραγματικά ένα χτύπημα από το παρελθόν. Σχετίζεται με το στιχουργικό δυναμισμό του άλμπουμ δείχνοντας το πνεύμα του πολεμιστή που πρέπει να ακολουθήσουμε σε αυτή τη ‘χώρα των νεκρών’ που ζούμε;
Οι στίχοι έχουν να κάνουν με τη νίκη του καλού επί του κακού. Σχεδόν σαν ένα πόλεμο ανάμεσα σε Venom και Burning Starr αλλά εμείς θα κερδίζαμε επειδή ο Σατανάς είναι ψεύτης και δειλός και το κακό ποτέ δε νικά στο τέλος. Ο Ken Kelly έκανε μία μεγαλειώδη δουλειά. Έχουμε ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα στην ιστορία του Metal και ο Ken πραγματικά μας άκουσε και μας έδωσε αυτό που χρειαζόμασταν και αποτύπωνε την ιστορία του Land of the Dead. Είναι πραγματικά μία μεγαλοφυία.
Τώρα κάτι που πραγματικά ήθελα να σε ρωτήσω… Έχεις συνεργασθεί με μερικές από τις καλύτερες Metal φωνές. Με ποιόν ευχαρηστήθηκες περισσότερο τη συνεργασία μαζί του; Σαν επαγγελματίας, σαν ταλέντο, σαν φίλος…
Όλοι οι τραγουδιστές με τους οποίους έχω συνεργασθεί ήταν απίστευτοι. Από τον Shmoulik εώς τον Mike Tirelli τον Dave Defeis τον Rhett Forester και τον Todd Micheal Hall. Είμαι ευλογημένος που έχω συνεργασθεί με τόσα ταλέντα.
Κάτι σχετικά με τους καλεσμένους μουσικούς στο ‘Land of the Dead’; Ποια η σχέση σου με αυτά τα παιδιά; Ο David και ο Ross είναι επίσης καλεσμένοι και στο νεό Pegazus… Μήπως πάνε και στη τουαλέτα μαζί;
Είμαι περήφανος που έχω τους David Shankle, Ross the Boss and Rhino φίλους και Μεταλλικούς αδερφούς, ποτέ κάτι κακό δεν έχει ειπωθεί από κανέναν μας και μας αρέσει να υποστηρίζουμε ο ένας την καριέρα του άλλου. Ήταν πραγματικά τιμή που ο David Shankle και ο Ross the Boss παίζουν σε αυτό το άλμπουμ, είναι δύο από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες που έχει δει ο κόσμος και το να έχεις επίσης και το Rhino το κάνει τελείως ManoSteele ή ManoSteeleStarr ή SteeleMano.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που σε καθορίζουν σαν κιθαρίστα, απ’ότι μπορώ να πω είναι πολλά!! Τι μπάντες/κιθαρίστες άκουγες παλιά και τι ακούς τώρα; Κάποια νέα κυκλοφορία που ίσως να ήθελες να προτείνεις;
Μ’αρέσει ο τρόπος που παίζει ο φίλος μου ο Teddy Rondinelli, είναι ο αδερφός του Bobby Rondinelli και παίζει με τους Vanilla Fudge, επίσης μ’αρέσει ο τρόπος που παίζει ο Bill Nelson των Be Bop και επίσης ο Leslie West. Τώρα για νεόυς κιθαρίστες μ’αρέσει ο Micheal Schenker και ο Gary Moore και μ’αρέσουν πολλά από αυτά που κάνει ο Yngwie. Όσον αφορά τον Jack Starr πιστεύω ότι γίνεται καλύτερος και αυτό με χαροποιεί επειδή οτέ δεν τα παράτησα και τώρα αυτό αποφέρει καρπούς.
Πίσω στο 1982 πριν τις ηχογραφίσεις του πρώτου Demo των Virgin Steele, πως ήταν η νεοφώτιστη Metal σκηνή της Νεας Υόρκης; Γνώριζες μπάντες όπως Blacklace, Overkill, M-16, Manowar, Damien, Anthrax, Cities, Czar, Takashi, and Inner Sanctum (δεν αναφέρω Twisted Sister και Riot θα πρέπει να θεωρούνταν θεοί εκείνη την εποχή). Τι θυμάσαι από αυτές τις μέρες; Καμμία τοπική μπάντα που θαύμαζες;
Η σκηνή της Νέας Υορκης ήταν τρομερή τότε. Συνήθιζα να πηγαίνω σε clubs και να ακούω μπάντες όταν δεν είχα ο ίδιος να δώσω κάποιο show. Θυμάμαι μια μπάντα που λεγόταν Zebra και είχαν βγάλει ένα τρομερό άλμπουμ στην Atlantic που αγόρασα και πρόσφατα ένας fan μου το έστειλε και την ξανανακάλυψα. Ο Randy Jackson ο κιθαρίστας ήταν καλεσμένος στο τηλεοπτικό μου show που είχα στη Νέα Υορκη. Μ’άρεσαν οι Cities και πίστευα ότι ο ντράμερ ο AJ Pero ήταν τρομερός όπως επίσης και ο κιθαρίστας ο Steve Mironovich. Υπήρχε πολύ ταλέντο τότε και φυσικά ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει ποτέ τη MaryAnne Scandiffio των BlackLace η οποία όριζε το πως έπρεπε να είναι μια Heavy Metal τραγουδήστρια εκείνη την εποχή.
Πίσω στο 2011 και στο νέο άλμπουμ, πως σκέφτεσαι να το προωθήσεις; Ζωντανές εμφανίσεις; Κάποιο βιντεοκλίπ ίσως;
Θα το προωθήσουμε με βιντεοκλίπς και με ζωντανές εμφανίσεις. Όπως είπε ο Winston Churchill ‘WE HAVE JUST BEGUΝ’.
Υπάρχει κάποια πιθανότητα να σας δούμε ζωντανά στην Ελλάδα; Please!!
Αγαπώ την Ελλάδα και η ζωή μου δε θα είναι οοκληρωμένη αν δεν έρθουμε για να παίξουμε εκεί, ΟΠΟΤΕ ΕΜΠΙΣΤΕΨΟΥ ΜΕ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!!!
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Να είμαι ευτυχισμένος.
Μία διπλή τελευταία ερώτηση… Πως είναι να είσαι ο Jack Starr μετά από 30 χρόνια μουσικής ιστορίας και τι σημαίνουν οι Burning Starr, από όλες τις άλλες σου μπάντες, σε σένα;
Νοιώθω τρομερά με το να είμαι μέρος της πρώτης γεννιάς του Metal και ελπίζω να μείνω για πολλά ακόμα χρόνια και το να βλέπω μετά από τόσα χρόνια τους Burning Starr με τον Ned Meloni είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, είναι τιμή μου! Ανυπομωνώ να ακούσω νέα σου ξανά στο μέλλον. Τις καλύτερες ευχές μου.
Ευχαριστώ George ΚΑΙ ‘Hail to all the Greek Metal Fans, Keep the Metal Burning’ !!!
Γιώργος “Kellenmar” Βασιλειάδης
Band
Jack Starr: Κιθάρες
Todd Michael Hall: Φωνή
Ned Meloni: Μπάσο
Rhino: Τύμπανα
Discography
Rock The American Way, 1985
No Turning Back!, 1986
Blaze Of Glory, 1987
Jack Starr’s Burning Starr, 1989
Defiance, 2009
Land Of The Dead, 2011
