Ανταποκρίσεις

Kreator – Morbid Angel – Nile – Fueled By Fire / Αθήνα

Kreator – Morbid Angel – Nile – Fueled By Fire

16/11/2012, Fuzz Club, Αθήνα

Όσοι ασχολούνται με το άθλημα του metal, σίγουρα θα μάζευαν εδώ και μήνες τα λεφτά τους για το σημερινό γεγονός. Μιλάω φυσικά για το πολύ αναμενόμενο live της καταστροφικής thrash – o – death τετράδας που απαρτίζεται από Kreator, Morbid Angel, Nile και Fueled By Fire. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους νέους οπαδούς, αλλά και για πολλούς άλλους «παλαίουρες» που ίσως είχαν πετύχει στο παρελθόν ζωντανά κάποια από τις μπάντες, ακόμα και παραπάνω από μια φορά. Μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές περιοδείες που ευτυχώς περνάει και από τη χώρα μας. Η διοργανώτρια εταιρεία που απόψε μας κάνει χαρούμενους, είναι η γνωστή Playfalse που φέτος ήταν και θα είναι υπεύθυνη για πολλά καλά ακόμα, live. Από το ξημέρωμα της σημερινής μέρα ήμουν στο πόδι για διάφορες υποχρεώσεις, αλλά έβραζα σαν μικρό παιδάκι από την αγωνία μου για το live και γι’ άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την κάθε μπάντα ξεχωριστά και θ’ αναφέρω παρακάτω, οπότε η κούραση δεν με απασχολούσε στο ελάχιστο…!

Φτάνοντας στο χώρο διεξαγωγής του live και στην ώρα μου όπως πάντα και όπως είχε ανακοινωθεί από την διοργάνωση (19:00 – όπως και πάρα πολλοί ακόμα, όμως φάνηκε), χάθηκαν σχεδόν ακαριαία όλα τα προηγούμενα συναισθήματα… Να γίνεται το αδιαχώρητο από κόσμο – κοινώς είχε κλείσει όλος ο δρόμος, από Πειραιώς, ως τον από πάνω παράλληλο (κάτι που δεν εμπόδισε πολλούς οδηγούς να διασχίσουν το δρόμο, πάση θυσία!) και αυτό να συνεχίζεται ώρες μετά, μιας και κάποιο πρόβλημα είχε προκύψει, οι πόρτες δεν είχαν ανοίξει καν και κανείς δεν είχε ενημερώσει / ανακοινώσει, για το οτιδήποτε θ’ ακολουθούσε. Τελικά και για να μην στα πολυλογώ, μέχρι τις 21:00+ η συντριπτική πλειοψηφία των μεταλλάδων επιδόθηκε σε αχαλίνωτο clubbing σε ότι καντίνα, «Γρήγορη Μικρογεύματα» και σουβλατζίδικο υπήρχε στη γειτονιά, πηγαδάκια με κους κους, μπυροποσίες εκ περιπτέρων, καθώς και γιουχαρίσματα ή χειροκροτήματα, ανάλογα με το αν άνοιγαν οι πόρτες, ή όχι.

Κατά τις 21:00 – επιτέλους – άνοιξαν οι πόρτες και η τεράστια ουρά από κόσμο που είχε μαζευτεί για ν’ αγοράσει το πολυπόθητο (χμμ…) χαρτάκι, άρχιζε να μπαίνει σε μια σειρά για να μπει μετά από τόση ταλαιπωρία μέσα στο μαγαζί. Ευτυχώς ο υπόλοιπος όχλος που είχε εισιτήρια, μπήκε από διπλανή αυτοσχέδια – με κάγκελα – είσοδο (φαίνεται είναι πολύ δύσκολο να μπαίνει ο κόσμος από δυο διαφορετικές μεριές – όσοι έχουν εισιτήριο από δεξιά και οι υπόλοιποι από το ταμείο, αριστερά – και τελικά να καταλήγουν στην μεγάλη είσοδο του Fuzz) και μοιράστηκε η κίνηση…22:00 παρά η ώρα κι επιτέλους καταφέρνω να μπω κι εγώ και προς μεγάλη μου ξενέρα ακούω ήδη να παίζει κάποια μπάντα live! Την μυρίστηκα τη δουλειά…Οι «Αιγύπτιοι» Nile (άνοιξαν το live…WTF!?!?) είχαν ήδη ξεκινήσει πόση ώρα πριν και απ’ ό,τι πληροφορήθηκα, βρίσκονταν στα τελευταία κομμάτια του set τους…Το: «επιτέλους – σήμερα θα τους δω ζωντανά (και για πρώτη φορά) κι εγώ…. Καιρός ήταν!», γκρεμίστηκε οικτρά μέσα στο μυαλό μου…Μα είναι ποτέ δυνατόν να ξεκινάει να παίζει μια μπάντα χωρίς να έχει μπει μέσα στο μαγαζί ΟΛΟΣ ο κόσμος??? Ο κάθε πωρωμένος εκεί μέσα, πλήρωσε 30e και 35e για να δει ΟΛΕΣ τις μπάντες κι έτσι ΕΠΡΕΠΕ να γίνει εφόσον ήταν εκεί στην ώρα του! Όσοι λοιπόν περίμεναν σαν τα πρόβατα στην τεράστια ουρά και κατάφεραν να μπουν από τις 21:30 και μετά, ουσιαστικά πέταξαν στο δρόμο τα λεφτά που αντιστοιχούσαν για τη μια από τις τέσσερις αποψινές μπάντες! Ντροπή, αίσχος και απαράδεκτος, αυτός που αποφάσισε κι έδωσε την εντολή να ξεκινήσουν οι Nile, χωρίς να έχει μπει ΟΛΟΣ ο κόσμος μέσα. Ο κόσμος που πλήρωσε τόσα χρήματα σε αυτές τις δύσκολες εποχές (και πόσοι σκοτώθηκαν για να προλάβουν να είναι στην ώρα τους, στο μαγαζί!) και περίμενε ένα ολόκληρο δίωρο για να μπει στο Fuzz…! ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να κατηγορήσω κάποια από τις μπάντες και το γενικότερο tour team για όλη αυτή την αργοπορία όμως, γιατί όπως πληροφορήθηκα, άργησαν να έρθουν στο Fuzz εφόσον είχαν πρόβλημα στο δρόμο και κατά την διάρκεια της προσέλευσης τους. Ένα – δυο κομμάτια πρόλαβα ν’ ακούσω (γιατί να δω, χλωμό, όντας τέρμα πίσω) κι εξ’ αυτών θα κρίνω… Τα παιδιά τα έδωσαν όλα, φάνηκε να παίζουν με μεγάλη όρεξη και μέσα σε μια επιβλητική ατμόσφαιρα. Δυστυχώς, πέρα από την περασμένη ώρα, ούτε ο ήχος δεν ήταν σύμμαχος τους, αλλά είμαι σίγουρος ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν, γιατί ξέρω ότι περίμεναν αυτή την εμφάνιση, πως και πως. 21:45 έκλεισαν το πρόγραμμα τους μέσα σε χειροκροτήματα και σε κάποια φάση πήρε το μάτι μου τον καταπληκτικό Γιώργο Κόλλια να σηκώνεται και να χαιρετάει / χειροκροτεί / ευχαριστεί και αυτός, το Ελληνικό κοινό. ΤΕΛΟΣ! Κρίμα…

Setlist (μ’ επιφύλαξη, γιατί όπως είπα, μπήκα προς το τέλος): Sacrifice Unto Sebek / Defiling the Gates of Ishtar / Kafir! / Hittite Dung Incantation / Enduring the Eternal Molestation Οf Flame / Sarcophagus / The Inevitable Degradation Οf Flesh / Supreme Humanism of Megalomania / Black Seeds Οf Vengeance

Πάμε για Αιγυπτιακή μουσικούλα και το γνωστό διάλειμμα, ώσπου να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες και ν’ ανέβουν οι Morbid Angel στη σκηνή… Οι τρισμέγιστοι Morbid Angel, είχαν ξαναέρθει στη χώρα μας χρόνια πριν και ήμουν παρόν. Τότε είχαν ισοπεδώσει το Gagarin 205 Club και ο ηγέτης Pete Sandoval ήταν πίσω από το drum set. Φέτος έρχονται με τον αντικαταστάτη του – κι επίσης πολύ ικανό – Tim Yeung (ο οποίος τα έσπασε όλα!) και όλοι οι deathsters που είναι στο σημερινό live, σιγουρα θα έχουν μεγάλη περιέργεια για το set list και την απόδοση της μπάντας τόσα χρόνια μετά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς την κυκλοφορία του αμφιλεγόμενου “Illud Divinum Insanus”, που κυκλοφόρησε πέρσι και σίγουρα απογοήτευσε πολλούς φανατικούς οπαδούς. Πέντε λεπτά πριν τις 22:00, ανεβαίνει στο backround της σκηνής το πανό των Morbid Angel κι εγώ βρίσκω μετά βίας μια λιγο καλύτερη θέση, από την οποία έβλεπα αξιοπρεπώς. Ο κυρίως David Vincent καλησπερίζει ευδιάθετος το Ελληνικό κοινό και αναφέρει το πόσα χρόνια έχει να πατήσει το πόδι του εδώ, πριν αρχίσει το ολοκαύτωμα, καθώς και το πόσο γουστάρει το Ελληνικό κοινό! Δυστυχώς ο ήχος είναι απαίσιος κι αδικαιολόγητα δυνατά, κάτι που έφτιαξε αναπάντεχα, την ώρα που αποφάσισα να βάλω τις αυτοσχέδιες ωτασπίδες μου… Ε, δεν γινόταν αλλιώς! Οι κιθάρες πραγματικά σου τρύπαγαν τ’ αφτιά, η βαβούρα απίστευτη, σχεδόν τρεις ώρες ορθοστασίας και όταν είσαι στριμωγμένους ανάμεσα σε όλους τους «φωστήρες» που διεκδικούν μια καλύτερη θέση εις βάρος σου και αγενώς, δεν έχεις και την καλύτερη διάθεση για να παρακολουθήσεις τους ογκόλιθους… Κι έθιξα το θέμα του ήχου… Τσάμπα τόσες νταλίκες μ’ εξοπλισμό? Πάμε παρακάτω… Ευτυχώς οι Morbid Angel είχαν πολύ όρεξη και περίσσιο επαγγελματισμό σε ό,τι έκαναν κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους, ο leader τους ομιλητικότατος και καλοδιάθετος (έχω την εντύπωση ότι ο David γουστάρει ν’ ακούει την φωνή του από το μικρόφωνο…!), οι κιθαρίστες (Trey Azagthoth και Destruchtor) δεν σήκωσαν κεφάλι (ακόμα τη σολάρα του Trey κατά τη διάρκεια του “Chapel Of Ghouls”). Μάτωναν τ’ αφτιά μας και στοίχειωναν τον χώρο και ο Tim έσπερνε τον όλεθρο στα τύμπανα, όσο περνούσε η ώρα και καλύτερα. Είμαι αρκετά χαρούμενος γιατί έπαιξαν απ’ όλη την δισκογραφία τους και κυρίως από τα παλιότερα, ποσοστιαία και μέσα σε ένα αρκετά καλό επίπεδο. Ο κόσμος γούσταρε γενικότερα και δεν σταμάτησε να κοπανιέται (ένας από την πρώτη σειρά ανέμιζε Ελληνικό σημαιάκι!), ο ήχος όπως είπα και από εκεί τουλάχιστον που καθόμουν (ισόγειο, κέντρο) ήταν τραγικός, αλλά οι Αμερικάνοι (Tampa, Florida) τα έδωσαν όλα, μέσα από μια απίστευτα επιτυχημένη (για μένα) επιλογή κομματιών. Ευχαρίστησαν το κοινό και ολοκλήρωσαν το set τους κατά τις 23:30.

Setlist: Immortal Rites / Fall From Grace / Rapture / Pain Divine / Maze of Torment / Existo Vulgoré / Nevermore / Lord of All Fevers Αnd Plague / Chapel Οf Ghouls / Dawn of the Angry / Where the Slime Live / Bil Ur-Sag / God Οf Emptiness / World of Shit (The Promised Land)

Θυμάμαι ότι η τελευταία φορά που είδα τους Kreator, ήταν στο καταστροφικό tour μαζί με τους δαιμονισμένους Destruction και τους θρυλικούς Sodom! Για να δούμε τι θα γινόταν σήμερα… Είχαμε ακούσει ότι οι Γερμανοί θα μας ετοίμαζαν αρκετές εκπλήξεις για το σημερινό live τους στην Αθήνα και όλοι φαντάζομαι είχαν αγωνία για το τι θα γινόταν, μιας και αυτή τους η υπόσχεση είχε σχέση με οπτικοακουστικό υλικό…Μετά το τέλος του set των Morbid Angel λοιπόν, υψώθηκε περιπετειωδώς μπροστά από τη σκηνή ένα τεράστιο άσπρο σεντόνι που κάλυπτε όλη την πρόσοψη, έτσι ώστε να μην βλέπουμε τις ετοιμασίες που γίνονταν από το τεχνικό προσωπικό, μέχρι την ώρα που όλα θα ήταν έτοιμα και θα μας επέτρεπαν ν’ απολαύσουμε το ό,τι θ’ ακολουθήσει. Γύρο στα μεσάνυχτα άρχισε η προβολή του οπτικοακουστικού υλικού που λέγαμε πρωτύτερα, πάνω στο άσπρο πανό. Έδειχνε εικόνες από όλη την καριέρα και δισκογραφία της μπάντας, οι οποίες συνοδεύονταν από την ανάλογη μουσική – συγκεκριμένα από το “Personal Jesus” του Johnny Cash. Το άσπρο πανό έφυγε και από πίσω βλέπουμε ολοκληρωμένο το “3d” stage που είχε διαμορφωθεί για το live. Ένα μεγάλο set από ζωγραφισμένα μεγάλα «κάδρα» που σε συνδυασμό με το backround πανό των Kreator και κάτι αγαλματένιους «δεινόσαυρους» (ή κάτι τέτοιο) που είχαν τοποθετηθεί αριστερά και δεξιά από το drum set, παρουσίαζαν το σκηνικό που απεικονίζει το εξώφυλλο του τελευταίου τους δίσκου! Αν με ρωτήσετε πάντως, ωραία η όλη προσπάθεια και το εφέ, αλλά θα προτιμούσα να χρησιμοποιούσαν το χρόνο ετοιμασίας του σκηνικού, για να παίξουν μερικά κομμάτια ακόμα! Anyway… Οι αγαπητοί thrashers μπαίνουν δυναμικότατα με το ομώνυμο “Phantom Antichrist” (από τον τελευταίο τους δίσκο, ο όποιος προσωπικά μου άρεσε, αλλά δεν με τρέλανε κιόλας) και από κάτω να γίνεται το έλα να δεις! Ο κόσμος δεν σταμάτησε να κοπανιέται ούτε λεπτό σε όλη τη διάρκεια εμφάνισης των Kreator και ήταν απόλυτα αφοσιωμένοι στη μουσική της Γερμανικής πολεμικής μηχανής, η οποία είχε φανερά βελτιωμένο ήχο και άψογη απόδοση σε όλες τις εκτελέσεις των κομματιών και όρεξη για να σκορπίσει τον όλεθρο. Η «κακία μάγισσα» Mille Petrozza, έφτυνε λυσσαλέα κάθε στίχο στο μικρόφωνο, ενώ η ποιότητα της φωνής του άγγιζε το μακρινό παρελθόν της. Στο “Phobia” έγινε πανικός γι’ ακόμα μια φορά…Είναι πιασαρικο, δε λέω, αλλά ΤΟΣΟ κέφι σε ένα κομμάτι που το έχει ακούσει ο καθένας μας δισεκατομμύρια φορές, σε κάθε live τους, σε κάθε παρτυ / αφιέρωμα, σε κάθε bar??? Hitάκι, οκ…! Εντελώς σουρεαλιστικό και ειρωνικό το σκηνικό που σε μια φάση λέει: “Ι feel like home, every time I come to Greece!”, αν σκεφτείτε τα τελευταία πολιτικά γεγονότα μεταξύ Γερμανίας – Ελλάδας, ενώ πολλοί που βρίσκονταν στον εξώστη γιούχαραν την Ελληνική σημαία, όταν ο ίδιος προλόγιζε το “Flag Of Hate”, κρατώντας την… Τα συμπεράσματα, δικά σας! Στο “Tormentor” (από τα τελευταία κομμάτια του set τους), έγινε το «έλα να δεις» και ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές τους και για μένα προσωπικά. Λίγο πριν το τέλος, δεν την πάλευα και όπως πολλοί άλλοι, βγήκα έξω να πάρω λίγο αέρα και παρατήρησα πως ακόμα και αυτοί που ήταν έξω και δεν έβλεπαν τη σκηνή, χειροκροτούσαν κανονικά και έκαναν headbanging! Οι Kreator τελείωσαν στις 01:40 σε πανηγυρική ατμόσφαιρα και απέδειξαν εκ των πραγμάτων πόσο μεγάλη μπάντα είναι – επί σκηνής και μη – πόσο εύκολα ξεσήκωσαν τον «κουρασμένο» κόσμο και πόσο αφοσιωμένο κοινό έχουν! Respect.

Setlist: Intro (Personal Jesus – Johnny Cash, Mars Mantra) / Phantom Antichrist / From Flood Into Fire / Enemy Of God / Phobia / Hordes Of Chaos (A Necrologue for the Elite) / Civilization Collapse / Voices of the Dead / Extreme Aggression / People Οf Τhe Lie / Death to the World / Coma Of Souls / Endless Pain / Pleasure To Kill / The Patriarch / Violent Revolution / United in Hate / Betrayer / Flag Of Hate / Tormentor / Outro (Until Our Paths Cross Again)

Φαντάζομαι πολλοί εξεπλάγην (άλλοι θετικά – επειδή ήθελαν να τους δουν ότι και να γινόταν και άλλοι αρνητικά – επειδή η κούραση και η ταλαιπωρία, είχε φτάσει στο απροχώρητο), όταν βγήκε κάποιος από το μικρόφωνο και ανακοίνωσε ότι οι Fueled By Fire θα εμφανιστούν ως “headliners” τελικά, λόγω τις μεγάλης καθυστέρησης και του ότι δεν μπόρεσαν να είναι στο Fuzz από νωρίς, για να παίξουν στην ώρα τους. Εγώ λοιπόν, χάρηκα και όλα τα προηγούμενα «εμπόδια», εκμηδενίστηκαν. Τους Fueled By Fire δεν τους είχα ξαναδεί ζωντανά και ήμουν πραγματικά πολύ περίεργος για τη σημερινή τους εμφάνιση. Όπως και να έχει γούσταρα ότι κυκλοφορία είχαν βγάλει (όπως το πρόσφατο άλμπουμ και δεύτερη δουλειά τους, “Plunging Into Darkness”, το οποίο έχει αφήσει άριστες εντυπώσεις.), όπως και πολλοί φαντάζομαι από το αποψινό «thrasoκοινό» και περίμενα να σταθούν αντάξιοι των προσδοκιών μου. Λοιπόν… Κάπως έτσι έγινε! Οι Αμερικάνοι (California) thrashers βγήκαν στη σκηνή στις 01:58 (!) κι ευχαρίστησαν τους μάχιμους metalheads που τους έκαναν την τιμή να τους περιμένουν, μέχρι τέτοια ώρα. Ο εξώστης είχε αδειάσει τελείως και κάτω έπαιζες μπάλα – μιας και η συντριπτική πλειοψηφία είχε αποχωρήσει – αλλά αυτό δεν πτόησε τους φανατικούς old schoοlάδες να λιώσουν τα λευκά αθλητικά τους sportex σε συνεχόμενα circle pits και τους Fueled By Fire να τα σπάσουν κανονικά! Πραγματικά δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή που κάθισα και ξέχασα ότι κούραση και ξενέρα είχα από την όλη ταλαιπωρία, γιατί τα άτομα, απλά έσπειραν με περίσσιο κέφι και κράτησαν την υπόσχεση της εμφάνισης τους στην Αθήνα, όπως αποδείχθηκε, παρά την περασμένη ώρα. Δεν έπαιξαν και πολύ, αλλά όσοι βιάστηκαν να φύγουν, έχασαν απλά! Ταχύτητες, αλητεία, όρεξη, κέφι, 80’s feelings…. Ένα από τα θετικότερα στοιχεία της εμφάνισης τους ήταν, ότι ο ηχολήπτης των Kreator κάθισε στην κονσόλα σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους και είχαν πολύ καλό ήχο! «Επιστήμονας!», όπως τον αποκάλεσε κι ένας φίλος μου (του επαγγέλματος)…Το κλασσικό “Thrash Is Back” και… ΧΑΜΟΣ!!! Ευχαρίστησαν γι’ ακόμα μια φορά το κοινό και κάπου στις 02:30, πήραμε κατάκοποι τον δρόμο της επιστροφής…

Setlist: Rising From Beneath / Amongst The Dead / Striking Death / Unidentified Remains / Thrash Is Back / Eye Of The Demon

Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο περιπετειώδη live της φετινής σεζόν, το οποίο θα σχολιαστεί αρκετά για τα όσα θετικά κι αρνητικά (κυρίως) συνέβησαν, και ποικιλοτρόπως, από όλους όσους ήταν παρόντες. Α, ξέχασα…! 1e το μπουκαλάκι με το νερό??? Ήμαρτον!!!! Να ευχαριστήσω προσωπικά τους: Νίκο Σιγλίδη, Παναγιώτη Παπαλεξόπουλο, Κωνσταντίνα Μακρή και Χρήστο Πούλο. Ξέρουν γιατί…. Cheers!

Άγγελος “Kilmistered”

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X