Υπάρχουν αρκετοί κιθαρίστες ή μουσικοί οι οποίοι ζουν κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου ονόματος. Ο Luca Princiotta είναι μια τέτοια περίπτωση και δεν είναι τυχαίο ότι παίζει κιθάρα για την metal queen, Doro, τόσα χρόνια. Φέτος ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε το δεύτερό του CD με την προσωπική του μπάντα και το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από θετικό. Ο Luca βρήκε τον χρόνο να απαντήσει στις ερωτήσεις μας γύρω από την δεύτερη κυκλοφορία της μπάντας του αλλά και για την επερχόμενη κυκλοφορία της Doro.
Γεια σου Luca, είμαι ο Δημήτρης από το Greek Rebels. Σε ευχαριστώ πολύ που βρήκες το χρόνο να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Έχει περάσει καιρός που κυκλοφόρησε το album και το νομίζω ότι είναι ένα καταπληκτικό instrumental album. Μπορείς να μας πεις για τις αντιδράσεις του κόσμου στο “Rough Blue”;
Μέχρι τώρα καλά! Παίρνω πολύ ωραία σχόλια από όλο τον κόσμο για το “Rough Blue”. Είμαι πολύ χαρούμενος για το γεγονός ότι οι άνθρωποι αγαπούν το άλμπουμ όσο και εγώ. Ακόμη και οι άνθρωποι που δεν ακούν πάντα instrumental, μου γράφουν λέγοντας ότι τους αρέσει το άλμπουμ γιατί υπάρχει πολλή μελωδία και αίσθηση σε αυτό. Αυτό είναι ένα μεγάλο σημάδι για μένα, μου λέει ότι εγώ και η μπάντα μου κάναμε κάτι σωστό!
Έχει ο τίτλος τους δίσκου κάποια γενικότερη σύνδεση με την blues μουσική;
Ναι έχει! Χρησιμοποίησα την μπλουζ φόρμα για να συνθέσω το ομώνυμο κομμάτι, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι αυτό το τραγούδι είναι ένα μπλουζ τραγούδι γιατί είναι βαρύτερο και πιο σκληρό, γι’ αυτό το ονόμασα “Rough Blue”. Νόμιζα ότι ήταν ωραίο να ονομάσουμε έτσι και το δίσκο, καθώς περιγράφει επίσης το είδος της μουσικής που παίζουμε. Φυσικά ο τίτλος έχει και διαφορετικές έννοιες. Το “Rough Blue”σχετίζεται επίσης με μια πολύ δύσκολη περίοδο που έζησα, ενώ συνθέταμε το άλμπουμ, ήταν σαν να βρισκόσασταν στη μέση μιας θυελλώδους θάλασσας… που ονομάζεται επίσης τραχύ μπλε (Rough Blue). Αυτές οι περίοδοι όπου αισθάνεστε χαμένοι, αλλά όταν τα πάντα χαλαρώνουν, μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα το σημείο στο οποίο κατευθύνεστε.
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή του “Rough Blue”, είναι ότι έχετε επιλέξει να έχετε τρία τραγούδια που έχουν στίχους και φωνητικά. Γιατί to επιλέξατε αυτό και δεν κάνατε ένα πλήρες instrumental δίσκο;
Είχαμε τελειώσει όλα τα τραγούδια που συνθέσαμε, αλλά υπήρχε ένα συγκεκριμένα δεν μπορούσα να τελειώσω. Δεν μπορούσα να βρω τη σωστή μελωδία κιθάρας για να παίξει πάνω από την εξέλιξη των συγχορδιών. Μια μέρα ο drummer μου, o Rocco Lombardi, μου έβαλε να ακούσω ένα demo που έκανε με αυτόν τον νεαρό τραγουδιστή, τον Matteo Bertini. Ήθελα αμέσως να έρθω σε επαφή μαζί του. Έτσι τον προσκάλεσα στο studio μου και τον άφησα να ακούσει το τραγούδι στο οποίο εργαζόμουν. Λίγες ημέρες αργότερα επέστρεψε με στίχους και φωνητικές μελωδίες. Το τραγούδι κατέληξε να είναι το πρώτο μας single “Nothing But This Song”. Αυτό μου έδωσε έμπνευση για να γράψω περισσότερα κομμάτια μαζί του για να βάλω σε αυτό το άλμπουμ. Ο Matteo είναι μέρος της μπάντας τώρα, γι’ αυτό ήθελα να έχω περισσότερα τραγούδια μαζί του.
Ποια ήταν η διαδικασία που ακολουθήσατε για να συνθέσετε το άλμπουμ; Τα τραγούδια ήταν έτοιμα εδώ και πολύ καιρό ή είχατε συναντήσεις με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας;
Είχα αρχίσει να συνθέτω αυτό το δίσκο πριν από περίπου 5 χρόνια, δουλέψαμε σκληρά αλλά αργά λόγω των άλλων δεσμεύσεων του καθενός. Συνήθως ηχογραφώ τα demos στον υπολογιστή μου και τα στέλνω στα άλλα παιδιά. Όλοι μπορούν να δουλέψουν στα μέρη τους. Στη συνέχεια συναντιόμαστε και δοκιμάζουμε τα νέα τραγούδια, μπαίνοντας σε λεπτομέρειες. Ολοκληρώσαμε την ηχογράφηση του άλμπουμ το καλοκαίρι, αλλά το Σεπτέμβριο του 2017 αποφάσισα να έχω τα δύο άλλα τραγούδια μαζί με τον τραγουδιστή, έτσι πήγαμε πίσω στο στούντιό μου και τα ηχογραφήσαμε σε λίγες μέρες!! Έπρεπε να είμαστε γρήγοροι γιατί έπρεπε να παραδώσω τοmaster τον Ιανουάριο και ήμουν έτοιμος να βγω σε περιοδεία με την Doro. Το καταφέραμε με κάποιο τρόπο!
Το όνομα της μπάντας που είναι Luca Princiotta Band, σημαίνει πως όλα τα μέλη έχουν την άποψή τους στην μπάντα;
Ναι, είναι μόνιμα μέλη και ναι δουλεύουμε μαζί για τη μουσική. Πρέπει να πω ότι συνθέτω τα πάντα, αλλά συνήθως ολοκληρώνουμε τα τραγούδια μαζί, τακτοποιούμε τα τραγούδια και όλοι είναι ελεύθεροι να βάλουν τις δικές τους επιρροές.
Πώς ήρθες σε επαφή με τα υπόλοιπα παιδιά, τον Matteo Bertini (φωνητικά), τον Gian–Andrea Costa (μπάσο) και τον Rocco Lombardi (τύμπανα) και τα έπεισες να σχηματίσετε την μπάντα;
Με τον Rocco και τον Gian–Andrea είμαστε φίλοι εδώ και αρκετά χρόνια, συναντηθήκαμε γιατί είχαμε κοινούς φίλους. Το 2008 αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα συγκρότημα, ένα power trio. Επειδή κανείς στην μπάντα δεν είναι μεγάλος τραγουδιστής αποφασίσαμε να κάνουμε instrumental μουσική. Έτσι, δουλέψαμε σε ένα setlist με διασκευές του Steve Vai, του Joe Satriani, του Andy Timmons κτλ. Και ξεκινήσαμε να παίζουμε τοπικές συναυλίες. Οι άνθρωποι φαινόταν να συμπαθούν αυτό που κάναμε και έτσι αποφασίσαμε να συνθέσουμε το πρώτο δίσκο “Vis Visa” κάτω από το όνομά μου γιατί ήταν ένας κιθαριστικός δίσκος. Τον Matteo τον συνάντησα πριν από δύο χρόνια. Έφερε νέα ενέργεια στο συγκρότημα και υπάρχει μια μεγάλη χημεία ανάμεσα σε εμάς, έτσι αποφασίσαμε να γίνουμε ένα κουαρτέτο.
Ποιες είναι οι κύριες επιρροές που μπορείτε να εντοπίσετε στη διαδικασία σύνθεσης του “Rough Blue”; Εντόπισα φυσικά τους δύο μεγάλους Satriani και Vai, αλλά άκουσα και λίγο Mr. Big και Whitesnake. Συμφωνείς;
Ναι, συμφωνώ μαζί σου! Έχω ακούσει αυτά τα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες όλη μου τη ζωή, γι ‘αυτό είναι φυσικό να επηρεάζομαι από αυτούς. Έχω ένα rock και metal υπόβαθρο, αλλά έχω και αυτήν την παράλληλη ζωή όπου ακούω μπλουζ, fusion και τέτοια πράγματα. Έτσι είναι πάντα από όταν άρχισα να παίζω κιθάρα. Πιθανώς γιατί πάντα ήθελα να γίνω καλύτερος και καλύτερος, γι’ αυτό πάντα εμπνέομαι από όλους τους βασιλιάδες της καλής μουσικής. Νομίζω ότι μπορείτε να ακούσετε κάποια μπλουζ και jazzy πράγματα σε αυτό το άλμπουμ, ανάμεσα στα βαριά και τα rock μέρη.
Και τι γίνεται με το κιθαριστικό σου στυλ; Ποιοι είναι οι κιθαρίστες που σε έχουν επηρεάσει περισσότερο στο “Rough Blue”;
Μερικά άλλα μεγάλα ονόματα πολύ σημαντικά για μένα, είναι ο Nuno Bettencourt και ο Richie Kotzen. Έχω αγαπήσει και μελετήσει το παίξιμό τους, παίζοντας πολλά πράγματα στο παρελθόν. Όταν συνέθετα το “Rough Blue”, άρχισα να ακούω πολλά από όλους αυτούς τους νέους blues/rock κιθαρίστες, όπως ο Joe Bonamassa, ο John Mayer, ο Philip Sayce, ο Eric Gales… Πραγματικά τους αγαπώ και νομίζω ότι έχω μεγάλη έμπνευση ακούγοντας αυτά τα παιδιά .
Σε ένα άτομο που δεν έχει ακούσει το “Vis Viva”, ποιες θα λέγατε ότι είναι οι διαφορές του από το “Rough Blue”;
Το “Vis Viva” είναι το πρώτο άλμπουμ και θέλησα να βάλω σε αυτό πολλά διαφορετικά στυλ μουσικής. Είναι ένα instrumental rock άλμπουμ, αλλά υπάρχουν κάποια προοδευτικά, κάποια τζαζ, κάποια φλαμένκο και ακουστικά στοιχεία. Το “Rough Blue” είναι πιο ομοιογενές, είναι και ηλεκτρικό άλμπουμ! Είναι πολύ άμεσο και στο πρόσωπό σας. Φυσικά μπορείτε να ακούσετε ομοιότητες μεταξύ αυτών των δύο άλμπουμ. Ένα κοινό είναι ότι οι μουσικοί είναι οι ίδιοι και ο μηχανικός ήχου είναι ο ίδιος, ο Stefano Scenini που έκανε μίξη και στα δύο άλμπουμ. Η διαφορά είναι ότι στο “Rough Blue”, έκανε master ένας σπουδαίος Έλληνα φιλαράκος, ο Γιώργος Νεραντζής.
Δεδομένου ότι πρόκειται να ξεκινήσεις μια περιοδεία για το νέο άλμπουμ της Doro, πώς θα χωρέσετε σε οποιεσδήποτε συναυλίες για το “Rough Blue”;
Ως Luca Princiotta Band έχουμε μόνο ένα μεγάλο φεστιβάλ τον Ιούλιο στην Ελβετία, θα περάσω το υπόλοιπο καλοκαίρι σε περιοδεία με την Doro, αλλά από το Σεπτέμβριο θα παίξω πολλές συναυλίες με τη μπάντα μου. Έτσι, όλα είναι εντάξει, ανυπομονώ να φέρω το νέο άλμπουμ στη σκηνή!
Είναι δύσκολο να αφοσιωθείς στην προσωπική σου δουλειά, έχοντας στη σειρά τόσα project στα οποία είσαι μέλος; Αυτός είναι ο λόγος που σου πήρε τόσο πολύ χρόνο για να κυκλοφορήσεις ένα δεύτερο άλμπουμ;
Ναι, δεν είναι εύκολο να παρακολουθώ την προσωπική μου δουλειά. Αλλά είναι αυτό που είναι και το αγαπώ ούτως ή άλλως. Μου αρέσει να δουλεύω με την Doro και αυτή είναι η προτεραιότητά μου. Τα Management μου δίνουν πάντα το πρόγραμμα Doro εκ των προτέρων για να μπορέσω να οργανώσω την άλλη δουλειά μου γύρω από αυτό. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να κυκλοφορήσει το νέο άλμπουμ λόγω των δεσμεύσεων μου με τηνDoro και επίσης επειδή είμαι πολύ απασχολημένος να δουλεύω στο στούντιο μου για άλλες παραγωγές. Έπρεπε να δουλέψω στο “Rough Blue” στον ελεύθερο μου χρόνο βασικά. Αλλά νομίζω ότι θέλω να το αλλάξω αυτό στο μέλλον. Εκτός από τηνDoro, θέλω το συγκρότημά μου να είναι η επόμενη προτεραιότητα. Έχω τόσα πολλά να παίξω και να γράψω, που θέλω να το κάνω πιο συχνά.
Πως ακούς τον καινούργιο δίσκο της Doro;
Ακούγεται υπέροχος! Είναι ένα διπλό cd, 24 τραγούδια. Ήταν πολλή δουλειά αλλά στο τέλος όλα τα τραγούδια ακούγονται πολύ καλά. Πολλες ισχυρές groovy metal μελωδίες, αρκετές ωραίες μπαλάντες και μερικά γρήγορα metal τραγούδια “old school”. Νομίζω ότι οι οπαδοί θα είναι ικανοποιημένοι!!
Εντάξει Luca, ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και συγχαρητήρια για το “Rough Blue”. Θα έλεγα ότι θα είναι δύσκολο να σε δούμε στην Ελλάδα είτε με την Doro ή το συγκρότημά σου. Μπορείς να αφήσεις ένα μήνυμα στους Έλληνες οπαδούς σου. Ευχαριστώ.
Λυπάμαι πολύ που δεν ερχόμαστε πολύ συχνά στην Ελλάδα. Ελπίζω ότι αυτό θα αλλάξει στο μέλλον. Σας ευχαριστούμε πάντοτε για την υποστήριξη και την υποστήριξη της καλής μουσικής! Η Ελλάδα, όπως και όλες οι μεσογειακές επαρχίες, είναι μια χώρα πάθους και αγάπης και είναι πάντα μια ιδιαίτερη εμπειρία που παίζω μπροστά σε ένα τέτοιο εστιασμένο και παθιασμένο πλήθος όπως το δικό σας.
Δημήτρης Σταύρος
http://www.lucaprinciotta.com/luca–princiotta–band
https://twitter.com/PrinciottaBand
https://instagram.com/luca_princiotta
https://www.facebook.com/luca.princiotta1
http://www.youtube.com/PrincioTV
Band Members
Luca Princiotta – Κιθάρα
Matteo Bertini – Φωνητικά
Rocco Lombardi – Τύμπανα
Gian-Andrea Costa – Μπάσο
Discography
Vis Viva – 2013
“Rough Blue” – 2018
