Ο Mike Mangini είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους drummers της εποχής μας. Με σκληρή δουλειά και αφοσίωση, κατάφερε και έγινε μέλος των Dream Theater, και όχι άδικα. Μιλήσαμε μαζί του στo zildjian day και μας είπε για την καριέρα του, τα σχέδιά του, το πρόσφατο DVD “The grid”, το παίξιμο του και το παράνομο downloading.
Πως καταφέρνεις να διαφέρει το παίξιμο σου με τόσες διαφορετικές συνεργασίες, αλλά να ακούγεσαι και πάλι “εσύ”;
Εύκολα: έκατσα και έκανα ένα πλάνο, σημείωσα κάθε μουσικό ύφος που θα μπορούσε να υπάρχει, τι ήχους έχω, διάφορους συνδυασμούς κλπ. Όταν τα βλέπω, δεν έχω το άγχος του τι να παίξω, τι μουσικές δυνατότητες υπάρχουν κλπ (σ.τ.μ. Ουσιαστικά εξηγεί το concept του dvd του). Όλα στη ζωή μας είναι θέμα αποφάσεων, το τι θα παίξεις και που, τι ώρα θα φας, όλα Το να τα έχω σε μια προοπτική, να τα βλέπω, με βοηθάει να μην αγχώνομαι.
Οι dream theater δείχνουν ότι είναι η τέλεια μπάντα για το προσωπικό σου στυλ. Υπάρχει κάποιος άλλος με τον οποίο θα ήθελες να παίξεις;
Δεν ξέρω έχω τόσα μουσικά είδη από τα οποία δεν έχω εμπειρία. Θα ήθελα, ίσως, μια pop συνεργασία, να παίζω για 18000 άτομα κάθε βράδυ – πχ katy perry. Θα ήθελα να με δω πιο συγκρατημένο εκεί, να παίζω πολύ συγκεκριμένα και άπλα πράγματα. Η ινδική μουσική, με πολύ γρήγορους ρυθμούς και πολυρυθμίες.
Πχ, δε μου έχουν ζητήσει να παίξω σε country δίσκο Αυτό θα ήταν σίγουρα άσκηση πάνω στο τι να μ-η-ν παιξω!!
Οι περισσότεροι σε ξέρουν από το progressive στιλ, οπότε δύσκολα θα σε καλούσαν για κάτι τόσο διαφορετικό.
Σίγουρα, έτσι λειτουργεί η ανθρώπινη αντίληψη. Για παράδειγμα, πως θα σκεφτόμασταν αν οι ac/dc κυκλοφορούσαν κάτι εντελώς διαφορετικό μετά το back in black; οι περισσότεροι θέλαμε και θέλουμε κι άλλο back in black!
Εμένα με έχουν προσλάβει, στην πλειοψηφία τους, καλλιτέχνες που με θέλουν για την ικανότητα μου να παίζω πολύπλοκα και γρήγορα. Αν οι “εργοδότες” μου με ήθελαν για να παίζω απλά 4/4, αν αυτοί με προσελάμβαναν, ίσως να με έβαζαν σε άλλο καλούπι. Συν τοις άλλοις, ούτε κι εγώ έχω κάνει καλή δουλειά στο να περάσω στον εαυτό μου και άλλες πλευρές του παιξίματος μου. Πριν 3 η 4 χρόνια κυκλοφόρησα κάτι βιντεάκια με τα πιο τρελά patterns που έχω δει να κάνει κανείς, και δε με ενδιαφέρει αν ακούγομαι εγωιστικά, δε με νοιάζει το εγώ, απλά ήθελα να δω κάποιον να το κάνει Ταυτόχρονα κυκλοφόρησα και κάποιο βίντεο στο οποίο έπαιζα σόλο πάνω σε ρυθμό baiao, με brazilian αισθητική και swing, και me κριτικάραν σαν τρελοί Από την άλλη, αν παίξω γρήγορα και περίεργα, μου λένε ότι δεν είμαι μουσικός. Αν παίξω 13/16 γρήγορα, επειδή η αισθητική τους δεν αντιλαμβάνεται αυτό το συγκεκριμένο, δεν το θεωρούν και μουσικά όμορφο, αντίθετα με άλλους που το καταλαβαίνουν και το θεωρούν ωραίο.
Εκεί είναι η διαφορά: το μυαλό και η αισθητική του καθενός.
Σε έχω δει να παίζεις ως δεξιόχειρας, ως αριστερόχειρας, και οτιδήποτε ανάμεσα. Πως το ανέπτυξες αυτό σε τόσο μεγάλο βαθμό;
Μελετούσα κοιτώντας τα μέλη μου. Δε μαθαίνεις τόσο από την αίσθηση, αλλά και από το οπτικό κομμάτι, το ποιο μέλος κινείται και με ποιο τρόπο Όταν κατανοήσεις αυτό, μετά αρχίζεις να συνηθίζεις την αίσθηση.
Εγώ προσωπικά, όταν άρχισα να μελετάω πιο ανοικτά παιξίματα, άρχισα συνειδητά να κάνω με το αριστερό ό,τι έκανα με το δεξί (να γράφω, να τρώω, να βουρτσίζω δοντιά κλπ κλπ), ώστε να συνηθίσει να δουλεύει άνετα και να μεταφράζει τα σήματα του εγκεφάλου γρηγορότερα
Και παίρνει πολύ χρόνο, ε; να σε ρωτήσω κάτι λοιπόν: είστε εδώ για το zildjian day. Αυτή η ερώτηση που μου έκανες δε γίνεται, αυτό το να αλλάζεις από δεξί παίξιμο σε αριστερό, χωρίς τους ήχους Σήμερα θα με ακούσετε όπως είμαι εγώ, όχι από το studio. Σήμερα θα ακούσετε τους ήχους όπως είναι, όπως τους έχω στο κεφάλι μου.
Η αλλαγή από δεξί χέρι σε αριστερό γίνεται για να εξυπηρετεί τη μουσική. Αν η zildjian δεν είχε τους ήχους που ήθελα, αν απλά βάραγα μέταλλο, δε θα είχε νόημα όλο αυτό!
Το dvd σου, με τίτλο “The grid”, είναι περισσότερο διδακτικό και με άποψη, παρά ένα συνεχές drum solo, σε σύγκριση με άλλα, κάτι που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση. Θες να μας πεις λίγα πράγματα για αυτό;
Ναι, είναι επειδή δε δείχνω, διδάσκω!!! Το όλο θέμα είναι να μοιραστείς τη γνώση, και βασίστηκα στο πως οι άλλοι άνθρωποι λαμβάνουν τη γνώση, όχι όπως εγώ, αλλιώς απλά θα τα έδειχνα.
Ένα λάθος που έκανα παλιά ήταν το εξής: έπαιξα σε ένα φεστιβάλ του modern drummer, το μοναδικό ίσως που δε μαγνητοσκοπήθηκε, εγώ νόμιζα ότι δε θα ήταν κάλο και δεν με τράβηξα κάποιο βίντεο, και τότε έπαιζα πράγματα απίστευτα (τα πόδια μου, για παράδειγμα, κρατούσαν περισσότερη ώρα την ταχύτητα τους, είχα περισσότερη αντοχή), και το έχω μετανιώσει. Κι απορώ γιατί συνέβη, γιατί να πείσω τον εαυτό μου ότι δε θα ήταν κάλο, η, όπως κάνουν κάποιοι, πείθουν τον εαυτό τους ότι κάτι κακό είναι κάλο; με τρελαίνει, αλλά έτσι είναι!
Οπότε, το όλο concept είναι: δε μπορώ να υποθέσω ότι ο άλλος με καταλαβαίνει, ότι το ξέρει, ότι θέλει να το μάθει Ήθελα όχι μόνο να παίξω, αλλά να μπορώ και να μιλήσω και να μοιραστώ αυτά που ξέρω Και βρήκα τρόπους να το κάνω
Ετοιμάζεις τίποτα καινούριο;
Πάρα πολλά, αλλά παίρνουν πολύ χρόνο!
Πχ, πρέπει να ξαναβρώ τις αντοχές μου. Είχα πολύ περισσότερες πίσω στο 1990, αλλά το 2000 δε μελετούσα σχεδόν καθόλου, λόγω του φόρτου εργασίας στο berklee. Δεν είχα καθόλου χρόνο να παίξω και να μελετήσω. Πριν είχα και τα σεμινάρια, τα lives κλπ και μελετούσα, μετά όμως, λόγω του ότι χρειαζόταν να ενισχύσω το εισόδημα μου, δούλευα συνεχώς. Κι έχω και οικογένεια να συντηρήσω, οπότε καταλαβαίνετε
Επίσης, έχω πολλή μουσική που θέλω να βγει έξω, να ακουστεί. Αλλά ξέρετε τι με σταματάει από το να ξοδέψω χρόνο και χρήμα για να τα κυκλοφορήσω και να ακουστούν; ότι κάποιοι εκεί έξω πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να πάρουν αυτό που έφτιαξα με κόπο, και να το μηδενίσουν κυκλοφορώντας το παράνομα και δωρεάν στο internet. Νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να το κάνουν, ενώ δεν τους το έχω δώσει ποτέ – γι’ αυτό και στα clinics λέω ότι απαγορεύω ρητά να με βιντεοσκοπήσουν, απαγορεύω ρητά να πάρουν ότι έχω
Αλλά δεν υπάρχει τρόπος να βρω το δίκιο μου. Ακόμα και το youtube, όταν κάποιος ανεβάσει κάποιο δικό μου βίντεο χωρίς την άδεια μου και ζητήσω να κατεβεί, με αναγκάζει να ανεβάσω προσωπικές πληροφορίες, ενώ εκείνον όχι Ο κόσμος είναι σκατά, τελεία και παύλα! Θεωρούν ότι έχουν δύναμη, επειδή κάνουν κάτι τέτοιο, αντί να βγάλουν κάτι δικό τους Πάει κάποιος, αγοράζει ένα dvd, και το ανεβάζει στα torrents, και το κατεβάζουν τσάμπα 1000000 άνθρωποι. Οπότε γιατί να βγάλω ένα solo δίσκο, όταν γίνονται όλα αυτά και η οικογένεια μου δε θα κερδίσει απολύτως τίποτα από αυτό;
Και το χειρότερο είναι ότι χρησιμοποιούν χαζές δικαιολογίες για να κρύψουν την αλήθεια. “τι ανάγκη έχει ο τάδε, με τόσα λεφτά που έχει, και κυνηγά το spotify;” μα, δεν έχει σημασία αυτό, είναι η δουλειά του!
Με φέρνει εδώ μια εταιρία πιατινιών. Πιστεύει κανείς ότι έχει δικαίωμα να του πάρει έτσι τσάμπα πιατίνια; γιατί να πάρει τσάμπα τη μουσική μου; η οικογένεια μου δε με είδε για πολύ καιρό για να κάνω αυτό, με στήριξε, μου έδωσε το οκ να χρησιμοποιήσω τους χρηματικούς μας πόρους για να το κάνω αυτό, γιατί να το πάρει κάποιος και να το δώσει τσάμπα; εάν θέλω να το κάνω εγώ, για λόγους διαφήμισης, οκ, αλλά όχι κάποιος άλλος
Πως ισορροπείς τη δουλειά με την οικογένεια;
Υποφέρω, απλά!!! Και εγώ και η οικογένεια μου, και η σύζυγος μου κυρίως!
Θα υπάρξει κάποια έκπληξη, του στιλ να βγεις και να παίξεις μόνο κρουστά σε κάποιο live, έτσι για το χαβαλέ;
Σίγουρα, εάν η μουσική αυτό χρειάζεται, θα το κάνω με χαρά!
Τι συμβουλές θα έδινες στους νέους drummers ή/και μουσικούς που ξεκινούν τώρα, δεδομένης της οικονομικής κρίσης;
Δεν ξέρω σίγουρα πρέπει να δουν πως ξοδεύουν το χρόνο τους για να εξελιχθούν, και να δουν και πόση λίγη δουλειά έχει μείνει για εμάς Έχουνε τόση πολλή δουλειά στο να μελετάμε, που ξεχνάμε όλα τα άλλα και είναι σημαντικό να τα θυμόμαστε.
Στέλιος Παύλου
Νίκος Σιγλίδης
Δισκογραφία
Annihilator
Set the World on Fire (1993)
All for You (2004)
Metal (2007)
Extreme
Waiting for the Punchline (1995) – tracks “Hip Today”, “Leave Me Alone” and “No Respect”
Steve Vai
Fire Garden (1996) – tracks “Bangkok” and “The Fire Garden Suite”
G3: Live in Concert (1996)
The Ultra Zone (1999) – tracks “Jibboom”, “Windows to the Soul” and “Here I am”
Alive in an Ultra World (2001)
MullMuzzler/James LaBrie
Keep It to Yourself (1999)
James LaBrie’s MullMuzzler 2 (2001)
Elements of Persuasion (2005)
Tribe of Judah
Exit Elvis (2002)
Dream Theater
A Dramatic Turn of Events (2011)
Dream Theater (2013)
Live at Luna Park (2013)
Breaking the Fourth Wall (2014)
http://www.mikemangini.com/
https://www.facebook.com/MikeMangini
