Δυστυχώς δεν έχω καμία πληροφορία για τη συγκεκριμένη μπάντα, μόνο το ότι η χώρα προέλευσης των Mourning Sun είναι η Χιλή. Δεν μπορώ να πω ότι έχω ακούσει πολλές μπάντες από τη συγκεκριμένη χώρα, είναι η αλήθεια. Μου κάνει πραγματικά εντύπωση το ότι μια μπάντα από μια τόσο ζεστή χώρα, αποφασίζει να παίξει ένα είδος μουσικής το οποίο είναι αρκετά πεσιμιστικό.
Με μόλις τρία χρόνια ζωής, οι Mourning Sun κυκλοφορούν και την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Αν και έχουμε να κάνουμε με μια female fronted μπάντα, ευτυχώς δεν έχουμε να κάνουμε με συμφωνικό power metal, αλλά με ένα είδος avant-garde / ατμοσφαιρικού doom metal. To “Último Exhalario” έχει αρκετά θετικά στοιχεία και ίσως το σημαντικότερο είναι η παραγωγή του. Καθαρή, κρυστάλλινη, με σωστή ισορροπία στα όργανα και το απαραίτητο βάθος για να βγαίνουν προς τα έξω όλα τα ατμοσφαιρικά στοιχεία που επιτυγχάνονται, είτε με τα πλήκτρα είτε με τις δακρύβρεχτες κιθαριστικές μελωδίες από τις κιθάρες. Ένα δεύτερο θετικό είναι η φωνή της Ana Carolina, η οποία είναι αρκετά μαγευτική σε ορισμένα σημεία και θυμίζει αρκετά τη φανταστική Heike Langhans (Draconian).
Γενικά οι Mourning Sun, τα καταφέρνουν σχετικά καλά στην πρώτη τους δουλειά. Τα μόνα αρνητικά στην προσπάθεια τους είναι ότι θα πρέπει να τακτοποιήσουν τις ιδέες τους και ειδικά τις μελωδικές γραμμές της φωνής, οι οποίες πολλές φορές δεν ‘κολλάνε’ με το υπόλοιπη μουσική της μπάντας, ενώ σίγουρα θα μπορούσαν να δουλευτούν και περισσότερο ώστε να γίνουν πιο εμπορικές και πιο ‘εύκολες’. Επίσης, θεωρώ ότι τα avant-garde στοιχεία παραείναι πολλά, αφού υπάρχει το 7λεπτο ομώνυμο κομμάτι (που ανοίγει το δίσκο), στο οποίο δεν υπάρχει ίχνος κιθάρας. Τα κομμάτια, είναι αρκετά μεγάλα, όπως αρμόζει σε μια doom μπάντα και οι avant-garde στιγμές είναι πολλές.
Όταν όμως οι Mourning Sun μπαίνουν στα doom metal μονοπάτια, όπως στο “Spirals Unseen” – με το εκπληκτικό σαξόφωνο ή το αρκετά τεχνικό “Vena Cava”, δείχνουν ότι έχουν τα φόντα να κάνουν κάτι καλύτερο στο μέλλον. Ωραίες κιθαριστικές μελωδίες, groovy θέματα και όπως είπαμε αιθέρια φωνητικά.
Αν επιμείνουν στις Draconian και Theater Of Tragedy επιρροές τους, νομίζω ότι στο μέλλον θα μας παρουσιάσουν κάτι πολύ καλό. Προς στιγμήν, το “Último Exhalario” χρησιμεύει μόνο στο να μπει κανείς στον παράξενο και πεσιμιστικό κόσμο των Mourning Sun. Μπορούσαν και καλύτερα.
6/10
Κείμενο: Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
