When death meets black! Αυτό συμβαίνει όταν ο Flo Mounier και ο Steve Tucker συναντάνε τον Blasphemer. Το συγκεκριμένο project φτιάχτηκε φέτος και αυτό είναι το ντεμπούτο τους, ένα full length, σε death metal μορφή με αρκετά μαύρη ατμόσφαιρα. 3 υπερ- χαρακτηριστικοί μουσικοί, δίνουν ο καθένας την ταυτότητα του σε κάθε κομμάτι. Ταχύτητες (αλλοίμονο με τέτοιο drummer βλέπε Cryptopsy), groove, εργοστάσιο riff-ο-παραγωγής (αλλοίμονο ξανά, με τέτοιο κιθαρίστα βλέπε Mayhem, Aura Noir) με tremolo, death – thrash- black riffs, και μια πραγματικά ογκώδης φωνή (βλέπε Morbid Angel εποχή Formulas μέχρι Heretic) να κατακλύζει αυτό το αρκετά ατμοσφαιρικό υλικό. Ιδιαίτερη μουσική μπορώ να πω ότι έχει γραφτεί στο συγκεκριμένο άλμπουμ, αρκετά groovy, αρκετά γρήγορη, και αρκετά βαριά και σκοτεινή. Είναι σα να ακούς πολλές επιρροές που στην ουσία, «αυτοί» είναι οι επιρροές αυτές!!! 9 κομμάτια, 30 λεπτά, αρκετά για πρώτη δόση project, ανάμεσα σε αυτά μια εισαγωγή «wakening» αρκετά αργή, ανατριχιαστική, που αποτελείται από ήχους και όχι από μουσική, και 2 μικρά μέρη το ένα «exhaust capacitor» αποτελούμενο από feedback κιθάρας και ένα sample ως background ανατριχίλας, και το λεγόμενο «Rusted Skin» το οποίο αποτελείται από samples επίσης ήχων, αντρικής χορωδίας και μιας ακουστικής κιθάρας. Δεν θα σας περιγράψω τα κανονικά κομμάτια, γιατί προφανώς δεν χρειάζεται, είναι μια ωραία έκπληξη. Προσωπικά γνωρίζοντας και θαυμάζοντας την δουλειά των μελών που ανέφερα στην αρχή, έμεινα έκπληκτος από αυτό το project, καθώς δεν γνώριζα τίποτα και επίσης πολύ ευχαριστημένος, γιατί είναι κάτι που πραγματικά θα λιώσω να ακούω. Καλή ακρόαση!
9/10
Χρήστος Τσίτσης
