Συνεντεύξεις

Nightrage

Κάθε φορά είναι σαν μια πρώτη φορά. Όποτε βρίσκομαι με αυτόν τον τιτάνα που διαθέτει καρδιά μάλαμα, ξέρω πως η συνέντευξη θα έχει τον ατελείωτο. Περνάμε πάντοτε καλά. Ο λόγος για τον φίλο Μάριο Ηλιόπουλο, ο οποίος παρέα με τους Nightrage επιστρέφει με τον έκτο ολοκληρωμένο δίσκο της μπάντας, ο οποίος φέρει τον τίτλο The Venomous”. Ιδού τι επακολούθησε…

Καλώς ήρθες και πάλι πίσω στην πατρίδα Μάριε. Πες μου τα τελευταία νέα σου…

Χάρηκα πολύ που ήρθα πίσω και έχω την ευκαιρία πάλι να ξαναμιλήσουμε για το καινούριο άλμπουμ των Nightrage. Όπως θα έχεις μάθει έχω ήδη μετακομίσει Θεσσαλονίκη, έφυγα από Σουηδία. Η βάση είναι Θεσσαλονίκη τώρα πια, γιατί ξεκινάω, ξεκινάμε σε ένα καινούργιο στούντιο εκεί, στο οποίο θα γράφουμε τα νέα άλμπουμ των Nightrage αλλά και από άλλες μπάντες.

Έρχεστε από ένα χρονικό διάστημα περίπου δύο ετών, αφού κυκλοφορήσατε το “The Puritan” (2015). Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις που έχεις διαβάσει, ακούσει ή δει ;

Κοίταξε έχουμε κυκλοφορήσει μέχρι τώρα ένα single και δύο official μουσικά video και το feedback που έχουμε πάρει μέχρι στιγμής από τους fans και τον Τύπο είναι πολύ ενθαρρυντικό θα έλεγα. Έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση και σήμερα που μιλάμε είναι η κυκλοφορία του άλμπουμ, 1η Απριλίου και δεν είναι τυχαίο. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε την ευκαιρία να δούμε την αντίδραση για το άλμπουμ στον Τύπο και από τους fans. Ελπίζουμε ότι θα αρέσει, είναι ένα βήμα μπροστά για τους Nightrage το The Venomous. Η μπάντα είναι πιο δεμένη από ποτέ αυτή τη στιγμή νομίζω και αυτό φαίνεται και ακούγεται στο άλμπουμ.

Ακούγεται μπάντα ξανά. Μετά από πολύ καιρό.

Πιστεύω ότι φαίνεται ότι ακόμα έχουμε ιδέες μέσα μας να βγάλουμε προς τα έξω.

Όποιος έχει παρακολουθήσει τη μπάντα μπορεί να διακρίνει το τι γίνεται.

Σίγουρα γιατί φάνηκε ότι και με τον ερχομό του νέου κιθαρίστα του Magnus και του καινούριου ντράμερ, έχουνε δέσει μέσα στο σύνολο, γιατί τους δοκιμάσαμε live πριν τις ηχογραφήσεις και γενικά η μπάντα είναι πολύ πιο δεμένη και στο live και στο στούντιο, με το Magnus γράψαμε όλο το άλμπουμ μαζί, όλα τα τραγούδια.

Δεν πάει πολύ καιρός από τότε που ήρθε στους Nightrage

Γενικά είμαι αυτός πάντα που ξεκινάει τις ιδέες και αυτή τη φορά είχαμε μία πολύ καλή συνεργασία και ο ίδιος βασικά δε το πίστευε ότι θα ακουστούν οι ιδέες του, και θα μπουν στα τραγούδια, είναι πολύ χαρούμενος για αυτό και νομίζω είχαμε ένα πολύ καλό κλίμα όταν γράφαμε τα τραγούδια και αυτό ακούγεται πιστεύω στο άλμπουμ ξεκάθαρα.

Για εμένα, πιστεύω το παίξιμο του Magnus είναι αμέσως ότι καλύτερο έχει περάσει από τη μπάντα μετά τον Gus…

Κι εγώ το πιστεύω αυτό. Και σαν άνθρωπος και σαν παίκτης είναι από τους καλύτερους που έχουν έρθει ποτέ στη μπάντα, είναι πολύ άτομο εμπιστοσύνης, συνεννοήσιμος. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους με κατανόηση που να μπορούν να σε καταλάβουνε και να δουλεύεις μαζί τους χωρίς κανένα πρόβλημα.

Ναι πολύ σημαντικό αυτό. Ποιες νομίζεις ότι είναι οι διαφορές ανάμεσα στο “The Puritan” και στο “Venomous”;

Το The Puritan ήταν πάρα πολύ δύσκολο άλμπουμ για εμάς να το κάνουμε, γιατί ήμουνα βασικά μόνο εγώ και ο Ronnie σε αυτό το άλμπουμ και είχαμε πάρα πολλές δυσκολίες να αντιμετωπίσουμε. Είναι θαύμα το γεγονός ότι μπορέσαμε να το κυκλοφορήσουμε, αλλά νομίζω ότι το The Venomous είναι πολύ πιο ξεκάθαρο. Ήμασταν πολύ πιο προετοιμασμένοι, το κλίμα είχε αλλάξει προς το καλύτερο πιστεύω και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό και γενικά οι ιδέες και όλο το σκεπτικό των Nightage είναι ένα βήμα πιο μπροστά. Και στο θέμα της παραγωγής είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, μιας και το γράψαμε στα Zero Gravity Studios με τον Τέρη Νίκα, το γνωστό μας φίλο και παραγωγό και ο ήχος βγήκε πάρα πολύ καλός, έχει αυτή την old school αισθητική μαζί και με μοντέρνο ήχο, ένα mix πολύ ωραίο συνολικά.

Αυτό είναι σημαντικότερο. Όπως είπες κι εσύ έχετε κυκλοφορήσιε τέσσερα singles και δύο official video clip. Πρώτη φορά για τη μπάντα με εταιρία παραγωγής, την Raw rec. Πες μου λίγα λόγια για αυτή τη συνεργασία.

Βασικά ηχογραφήσαμε το άλμπουμ στην Αθήνα στα Zero Gravity Studios και εκεί γνώρισα το Θέμη Ιωάννου, ο οποίος είναι αυτός που έχει την εταιρία και μου πρότεινε άμα ήθελα κάποια στιγμή να κάνουμε βίντεο και ότι θα ήθελε πολύ να τα κάνει. Έκανε καταπληκτική δουλειά, τον έφερα πάνω στη Σουηδία τελικά. Ήταν λίγο δύσκολο βασικά, γιατί έπρεπε να γυρίσουμε δύο βίντεο σε μία ημέρα, οπότε δεν υπήρχε και πολύ χρόνος αλλά νομίζω ότι έκανε πολύ καταπληκτική δουλειά, είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, είναι πολύ ταλαντούχος και πάντα είχε αυτό το ελληνικό στοιχείο η μπάντα. Λόγω το ότι η μπάντα ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη, από εμένα και το Gus πριν 17 χρόνια, πάντα υπήρχε αυτό το ελληνικό στοιχείο και πάντα ήθελα να συνεργάζομαι και με ελληνικά στούντιο και με Έλληνες.

Είναι που σε τραβάει η ρίζα πίσω. Ειδικά άμα είσαι σε μία ξένη χώρα.

Ντάξει να σου πω, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να είσαι στην ξενιτιά, η ξενιτιά πάντα ήταν ένα δύσκολο θέμα για εμένα, Έπρεπε να αντιμετωπίσω χίλιες μύριες δυσκολίες και μπορεί να ακούγεται για κάποιους περίεργο αυτό που λέω αλλά, δεν είναι παράδεισος εκεί έξω. Πουθενά βασικά δεν είναι. Παντού υπάρχουν δυσκολίες και ο καθένας τις αντιμετωπίζει μόνος του και με διαφορετικό τρόπο θα έλεγα. Αλλά εντάξει, είμαι ευχαριστημένος που δε το έβαλα ποτέ κάτω με τους Nightrage και είμαστε ακόμα σήμερα εδώ και μπορούμε να μιλάμε για ένα καινούριο άλμπουμ, πέραν από το να πουλάς άλμπουμ και να είσαι γνωστός, για εμένα είναι και προσωπική επιτυχία το γεγονός ότι υπάρχουμε ακόμα.

Ούτως ή άλλως η πορεία στο χώρο υπάρχει. Είχαν οι Nightrage κάτι δύσκολο;

Κοίτα για εμένα προσωπικά και ψυχολογικά ήταν πάρα πολύ δύσκολο που είχα να αντιμετωπίσω το χαμό των Exhumation. Με είχε πειράξει πάρα πολύ. Βασικά βρήκα τη δύναμη να το βρω αυτό με τους Nightrage, λόγω του ότι με είχε βοηθήσει ψυχολογικά και ο Gus, το ‘99 νομίζω και μπορέσαμε να ξεκινήσουμε μαζί αυτή τη μπάντα και είμαστε μετά από δεκαέξι χρόνια εδώ. Και ευελπιστώ να γίνουν άλλα τόσα. Πιστεύω ότι θα γίνει αυτό γιατί νιώθω ότι έχω πάρα πολλές ιδέες μέσα μου ακόμα, πολλά άλμπουμ που μπορούν να βγουν και νομίζω ότι το καλύτερο άλμπουμ θα είναι το επόμενο.

Ούτως ή άλλως, εξέλιξη υπάρχει.

Χαίρομαι που το λες αυτό, σίγουρα δε μπορώ να κρίνω εγώ τη μουσική μας από μόνος μου, αλλά νομίζω ότι είμαι ευχαριστημένος που μπορούμε ακόμα να βγάζουμε τραγούδια και άλμπουμ που να μας εκφράζουν απόλυτα.

Είναι αυτό που λέγαμε πριν, το καλό με τους Nightrage είναι ότι από την πρώτη φορά θα καταλάβεις ποιος έχει γράψει το κομμάτι, καταλαβαίνεις τι ακούς. Είναι trademark ο ήχος. Πολύ λίγες μπάντες το έχουν αυτό, να καταφέρουν δηλαδή να διατηρήσουν τον ήχο.

Κοίταξε αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό νομίζω, εντάξει σίγουρα το να παίζεις μουσική, πέραν από τεχνικές ικανότητες ή οτιδήποτε άλλο νομίζω κάποιος μουσικός ψάχνει σίγουρα να βρει τι είναι αυτό που θέλει να εκφράσει και άμα μου λες εσύ ότι αυτό που ακούς σου θυμίζει Nightrage νομίζω ότι είναι τιμή μας και μάλλον κάτι κάνουμε σωστά! Έχουμε βρει κατά κάποιον τρόπο τον ήχο μας, ακριβώς τι θέλουμε. Και προσπαθούμε να το εξελίξουμε κάθε φορά, να βρούμε κάτι πιο καινούριο, πιο ενδιαφέρον, που να μας ιντριγκάρει και εμάς τους ίδιους, ευελπιστώ και τους ακροατές που μας ακούνε.

Το μόνο σίγουρο είναι αυτό. Δηλαδή, ακούς διάφορα leads, διάφορα πράγματα μέσα στο CD τα οποία τα γνωρίζεις, είναι γνώριμα στα αυτί.

Σε ευχαριστώ για αυτό που λες, πραγματικά με τιμά, δηλαδή νομίζω κάθε μουσικός σίγουρα θα έψαχνε αυτό, αν ισχύει και αν υπάρχει αυτό που λες, ελπίζω να μπορέσουμε να το εξελίξουμε και να το κάνουμε ακόμα καλύτερο.

Όλα τα φόντα έχει το “Venomous” για αυτό.

Το Venomous για εμένα  είναι μία καινούρια αρχή ίσως θα έλεγα. Και νομίζω όντως ότι υπάρχουν όλα τα φόντα και όλη η διάθεση και όρεξη μάλλον για να κάνουμε ακόμα καλύτερα πράγματα.

Και όπως σου είπα πριν, ότι το “Venomous” είναι το άλμπουμ της τρίτης περιόδου των Nightrage και σηματοδοτεί την τώρα περίοδο. Δηλαδή όπως ήταν η πρώτη περίοδος στο “Sweet Vengeance”, μετά πήγαμε στη δεύτερη και στο “Wearing A Martyr’s Crown”, το “The Puritan” δεν ήταν αυτό. Η τρίτη περίοδος έρχεται με το “Venomous”. Συμφωνείς με αυτή την άποψη ή διαφωνείς ;

Νομίζω συμφωνώ, είναι η τρίτη ευκαιρία.

Δεν είναι η τρίτη ευκαιρία, είναι η τρίτη αρχή! Σε κάθε περίοδος και μία.

Συμφωνώ. Είναι ένα καινούριο kick, ξαφνικά βλέπεις ότι η μπάντα γουστάρει και εκεί πέρα που βλέπεις ότι κάποιος μπορέι να πίστευε ότι θα τελειώσουν οι Nightrage ξαφνικά βγαίνουμε με αυτό το άλμπουμ και αποδεικνύουμε ότι είμαστε ακόμα εδώ.

Δε λέω ότι το “The Puritan” δεν ήταν καλό, ήταν πολύ καλό άλμπουμ, αλλά νομίζω ότι το “Venomous” το έχει πατήσει για τα καλά…

‘Ντάξει από συνθετικής άποψης ή από άποψη ήχου είναι σαφώς καλύτερο. Τα κομμάτια κυλάνε πιο όμορφα μαζί, υπάρχει πιο πολύ ροή, έχει ροή και κάτι λίγο με τον ήχο, κάτι λίγο με το vibe που υπάρχει στο άλμπουμ, νομίζω ότι μας κάνει όλους να νιώθουμε καλά μέσα μας.

Εγώ ξέρεις που θα το απέδιδα για το “Venomous”; Το ότι γράψατε σε άλλη χώρα, κάτι πρωτόγνωρο για αυτούς και είχαν την καύλα, ας το πούμε έτσι, να γίνει το άλμπουμ ακόμα καλύτερο. Νομίζω ότι μπορεί να είναι σωστό αυτό.

Σίγουρα αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον και διαφορετικό στοιχείο για τους μουσικούς, γιατί το να φεύγεις από τη χώρα σου και να πας κάπου αλλού να γράψεις ένα άλμπουμ, σίγουρα προσθέτει λίγο μαγεία θα έλεγα, λίγο δύναμη όντως, όπως μόλις είπες. Νομίζω ότι παίζει αυτό που λες, για΄τι σίγουρα όταν φεύγεις από τον τόπο που μένεις και πας σε μια άλλη χώρα για να αφοσιωθείς να γράψεις ένα άλμπουμ, νομίζω σου δίνει ένα έξτρα boost.

Ότι «πρέπει να είμαι καλός αρκετά και να βγει αυτό που πρέπει να βγει».

Ακριβώς και αυτό το πετύχαμε. Ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι πριν γίνουν τα demos, γιατί πάντα κάνουμε demos, έχουμε προετοιμασμένα demos με extra κιθάρες και γενικά μία εικόνα του άλμπουμ και πιστεύω ότι στο τέλος βγήκε ακόμα καλύτερο.

Προφανώς, έχεις ένα «χ» και ο παραγωγός το φέρνει εκεί που πρέπει.

Ναι σίγουρα και είμαστε πολύ χαρούμενοι που δουλέψαμε ξανά με τον Terry (Scar Of The Sun) που έχει εξελιχθεί σε ένα πάρα πολύ καλό ηχολήπτη και παραγωγό συνάμα. Μαζί κάναμε την παραγωγή, αλλά ο Terry έκανε όλα τα υπόλοιπα, recording, engineering κλπ. Έχει εξελιχθεί πάρα πολύ και θα πρότεινα σε κάθε μπάντα να συνεργαστεί στο στούντιο του Terry.

Από κάθε άποψη. Γιατί όμως, “The Venomous”; Συγκεκριμένος λόγος που το ονομάσατε έτσι ;

Έχει να κάνει με τα σημεία των καιρών, επηρεαζόμαστε πολύ από αυτά που βλέπουμε γύρω μας, αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και πιστεύω μιλάμε οι περισσότεροι για όταν άνθρωπο, μιλάμε για εμάς και για αυτά που κάνουμε ο ένας στον άλλον, μιλάμε για το γεγονός ότι πάντα αναζητούμε το κακό αντί για το καλό. Θέλω να πω ότι γενικά, μας ενδιαφέρει πιο πολύ ο πόλεμος παρά η αγάπη. Ή ας πούμε μας ενδιαφέρει πιο πολύ να σκοτώνουμε ή να φωνάζουμε παρά να προσέχουμε ο ένας τον άλλον. Και νομίζω ότι αυτό είναι και το concept του άλμπουμ, μιλάμε για το γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουμε, να αλλάξουμε νοοτροπίες. Γιατί βρισκόμαστε κατά κάποιο τρόπο στο χείλος του γκρεμού. Θα έπρεπε ο κόσμος να αλλάξει νοοτροπία και να κοιτάει να βοηθήσει ο ένας τον άλλον, αυτό είναι γενικά το μήνυμα του The Venomous. Είναι βέβαια λίγο μισανθρωπικό κατά κάποιο τρόπο θα έλεγα! Πάντα λειτουργούσαμε κάτω από αυτό το πρίσμα, αλλά νομίζω ότι ανάμεσα στις γραμμές μπορείς να διακρίνεις και μία αχτίδα φωτός, ελπίδας, πάντα πιστεύαμε σε αυτό, στην αλλαγή. Άμα κοιτάξεις το εξώφυλλο του άλμπουμ, είναι ο θηλυκός δαίμονας, η Μαρκόσια, η οποία είναι η θεά του πολέμου. Και όλοι ας πούμε προσκυνάνε σε αυτήν, δυστυχώς ή ευτυχώς.

Απάντησες μόνος σου στην επόμενη ερώτηση! Το concept του εξωφύλλου πώς προέκυψε;  

Ήταν ιδέα του Ronnie, μαζί γράψαμε και τους στίχους, απλά μετά τους χαλάει λίγο βάζοντας τα δικά του! (γέλια) Αλλά νομίζω ότι έκανε πολύ καλή δουλειά αυτή η συνεισφορά και οι μελωδίες του Ronnie, αλλά οι ιδέες για το δαίμονα Μαρκόσια ήταν του Ronnie. Αυτού ήταν η ιδέα και πιστεύω ταίριαζε στο όλο concept που μιλάμε για την κακή εξέλιξη του ανθρώπου.

Το καλό με αυτό το άλμπουμ είναι ότι σηματοδοτεί αλλαγή μέχρι και από το εξώφυλλο, το οποίο αυτή τη φορά είναι τελείως χειροποίητο.

Ναι, ευχαριστούμε πολύ το Βαγγέλη Πετίκα, το φίλο μας που έκανε καταπληκτική δουλειά, βασικά ξεκίνησε με μία δουλειά σε ένα μπλουζάκι που είχαμε κάνει και από εκεί είπαμε ότι αυτός θα είναι σίγουρα ο τύπος που θα μας κάνει εξώφυλλο. Του δώσαμε την αισθητική και τους στίχους και κάτι κομμάτια και από μόνος του έκανε αυτό το πράγμα. Έκανε καταπληκτικά εξώφυλλα, ένα για το CD αλλά και για το μέσα booklet του βινυλίου που είναι επίσης διαφορετικό. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα, είναι πολύ ταλαντούχος. Εμείς εδώ στην Ελλάδα, καμιά φορά ξέρεις, αυτό που λένε ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, να πούμε την αλήθεια, υπάρχουν πολύ ταλαντούχοι άνθρωποι στους οποίους δε δίνεται η ευκαιρία να ακουστούν και να βγουν μπροστά και για αυτό το λόγο όπως είπα και πριν δίνουμε την ευκαιρία σε Έλληνες καλλιτέχνες, είτε είναι αυτός κάποιος εικονογράφος είτε κάποιος video παραγωγός ή σε στούντιο,  πάντα δίνουμε την ευκαιρία εκεί και νομίζω ότι ο Βαγγέλης μας εξέπληξε όλους αυτή τη φορά.

Ντάξει γενικά, ξέρεις ο Έλληνας προτιμάει την ξενομανία, πάντα, ακόμα και τώρα το ξένο προκαλεί εντύπωση.

Εντάξει εγώ κάνω το ανάποδο αυτή τη στιγμή. Διαλέγω να δουλέψω με Έλληνες ας πούμε. Είμαστε μία σχεδόν Ελληνική μπάντα που έρχεται από τη Σουηδία όμως και διάλεξα να κάνω το ανάποδο.

Πραγματικά είσαι ο μοναδικός που το κάνει αυτό μπορώ να πω.

Και νιώθω και περήφανος μπορώ να σου πω, που δουλεύω με Έλληνες και δε ντρέπομαι να το λέω αυτό και στην Ελλάδα υπάρχουν ικανοί άνθρωποι παρόλο που κάποιοι ίσως να θεωρούν ότι το να είσαι στην ελληνική σκηνή είναι μειονέκτημα, εγώ το θεωρώ πλεονέκτημα.

Κοίταξε, υπάρχουν κακοθελητές. Στην Ελλάδα καλώς ή κακώς είναι τέτοιο το σύστημα που αν έχεις μία μπάντα κάνεις 10-12 lives σε διάφορες πόλεις. Όλοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να πας και λίγο μπροστά για να ακουστείς περισσότερο.

Σίγουρα, αλλά δνε είναι το παν. Μπορείς π.χ. να ξεκινήσεις από εδώ μία μπάντα. Θα σου δώσω το παράδειγμα του Gus. Ο Gus είναι ότι έχει καταφέρει το έχει καταφέρει από την Ελλάδα και όχι μόλις πήγε έξω. Απλά ταξίδευε λόγω δουλειάς, αλλά εάν θέλεις πραγματικά να κάνεις κάτι, είανι θέμα επιλογής,  τι έχεις διαλέξει και τι στόχους έχεις βάλει για αυτό το πράγμα που σου αρέσει να κάνεις. Δηλαδή κάθε φορά πρέπει να «φτιάξεις» λίγο παραπάνω, κάθε φορά να το χτίζεις.

Το θέμα είναι να κάνεις μουσική. Αν υπαρχουν και πέντε, δέκα άνθρωποι οι οποίοι γουστάρουν αυτό που κάνεις, ευτυχείς.

Ναι, εγώ δε ζητάω και κάτι παραπάνω, ποτέ δε ζήτησα. Για αυτό και πριν ανέφερα το θέμα περί προσωπικής επιτυχίας. Θεωρώ τους Nightrage μία προσωπική επιτυχία, εγώ σαν Μάριος, δε ξέρω οι άλλοι τι θεωρούν. Οπότε ‘ντάξει, είμαι χαρούμενος που μπορούμε όπως είπα να μιλάμε αυτή τη στιγμή για το καινούριο μας άλμπουμ που για εμένα είναι ότι καλύτερο.

Δεύτερος δίσκος με τη Despotz. Ικανοποιημένος να φανταστώ.

Ναι δεύτερο άλμπουμ. Έχουμε πάρα πολύ καλή επαφή και πρώτη φορά τη δυνατότητα να πηγαίνουμε στο label, να μιλάμε από κοντά μαζί τους, οι οποίοι είναι από τη Στοκχόλμη. Εγώ ανεβαίνω πολύ συχνά, είναι τρεις ώρες πτήση, όποτε χρειάζεται πηγαίνω. Τώρα τις προάλλες ας πούμε, ήμουν πάνω για να υπογράψουμε posters, να πάρουμε τα άλμπουμ τα καινούρια και όλα αυτά. Έχουμε πολύ καλή σχέση, είναι επαγγελματίες, κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά και είναι label που ανεβαίνει σιγά σιγά. Τώρα κλείνουν τα δέκα τους χρόνια, πάνω κάτω είναι καινούριοι σχετικά.

Γενικότερα, εγώ ξέρεις ότι παρακολουθώ τη σκηνή στενά εδώ και δεκαπέντε χρόνια και γενικώς τα δρώμενα. Η Despotz έχει κάνει βήμα τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια.

Ναι και υπογράφει και θα υπογράψει, σαν νέο στο λέω αυτό και με άλλες πολύ καλές μπάντες. Έρχονται, ανεβαίνει και ανοίγεται συνέχεια και σε άλλες περιοχές. Είμαστε πολύ χαρούμενοι με αυτούς, το γεγονός ότι είναι fans της μπάντας είναι ένας από τους λόγους που υπογράψαμε εκεί. Ο label boss π.χ. είναι hard fan της μπάντας και έχει πει επανειλημμένα ότι ίσως να μη βγάζει τα περισσότερα λεφτά από εμάς, αλλά είναι χαρούμενος που έχει τους Nightrage γιατί πάντα ήταν fan και πάντα ήθελε να δηλώσει μέλος τους. Αυτό είναι τιμή μου.

Νομίζω ότι οι Nightrage ήταν τυχεροί με τα labels που είχαν. Το κάθε label έκανε σωστά τη δουλειά του, τουλάχιστον από marketing, promotion, εγώ αυτό μπορώ να πω.

Θα ήταν χαζό να πω ότι δεν είμαι ευχαριστημένος με τη μέχρι τώρα πορεία μας με τα labels, σίγουρα υπήρχαν κάποιες εντάσεις, κάποια πράγματα που δε μου άρεσαν, αλλά νομίζω ότι την έχουμε πάρει την ευκαιρία μας για να μη γίνομαι και αχάριστος. Γιατί υπάρχουν καταστάσεις με μπάντες που έχουν πρόβλημα να βρουν ένα καλό label που να τους προωθήσει τη δουλειά τους. Εγώ είμαι ευχαριστημένος μέχρι τώρα, δεν έχω κανένα παράπονο και πιστεύω και ελπίζω για το καλύτερο.

Αυτό θα σου έλεγα τώρα. Υπήρξαν η Lifeforce, η Century Media, η Despotz, όλες ήταν καλές, καλό είδος.

Αυτό συνέβη και με το γεγονός ότι εγώ πάντα ήμουν πολύ active, πάντα έστελνα mail και ψαχνόμουν. Περιττό να σου πω, τα «όχι» που έχουμε πάρει είναι χιλιάδες, πήραμε και κάποια «ναι», αλλά πάρα πολλά «όχι» από label. Μη νομίζουν κάποιοι εκεί έξω ότι απλά στέλνεις ένα mail και τελείωσε. Πρέπει να στείλεις 1000 mails και να πάρεις και 1100 «όχι» ας πούμε. Αλλά το ένα «ναι» που θα έρθει είναι το σημαντικό! Είναι πολύ δύσκολη η αγορά εκεί έξω.

Ναι πάντα πρέπει να κάνεις το κάτι παραπάνω.

Απλά, να μη το βάζεις ποτέ κάτω. Και ένα tip, πάντα να έχεις τα publishing δικά σου, αν θες να προστατεύεις τη μουσική σου, γιατί κάποια μέρα θα στο φέρει πίσω.

Έτσι πάει. Τι γίνεται με το tour ;

Τώρα που το λες, βρήκαμε ένα booker, ένα καινούριο που ήρθε από την Ολλανδία, ο οποίος ψάχνει, μας έχει κλείσει ήδη ένα festival στη Γαλλία το Μάιο, θέλουμε να μας κλείσει και κάποια live γύρω από αυτό το festival και μετά το επόμενο σχέδιο είναι ο Σεπτέμβριος, γιατί τώρα θα είναι καλοκαίρι και δύσκολα βρίσκεις καθώς είναι κλεισμένα σχεδόν όλα. Από Σεπτέμβριο σκεφτόμαστε και για Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Ασία, από παντού υπάρχει ενδιαφέρον και θέλουμε το The Venomousνα ακουστεί σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές γίνεται. Θέλω πάρα πολύ να βγω εκεί έξω και να δω και να αναπτύξω αυτό το connection ακόμα περισσότερο.

Αυτό δεν είναι εξάλλου και το ζητούμενο;

Για αυτό το λόγο παίζεις και μουσική, γουστάρεις, επειδή ψάχνεις αυτό το connection. Θες πάντα να γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους, να μοιραστείς την αγάπη που νιώθουν για εσένα κάποιοι, να δώσεις εσύ αγάπη, οπότε ψάχνουμε πάντα αυτό το connection και ποτέ δε θα σταματήσει αυτό, που υπάρχει επίσης στη μπάντα, ποτέ δε θα σταματήσει να υπάρχει.

Έτσι πάει. Οπότε, τα μελλοντικά σας σχέδια και οι προσδοκίες πάνω από όλα;

Τα μελλοντικά μας σχέδια είναι αυτό που είπα. Προσδοκίες, ελπίζω να αρέσει το άλμπουμ, σήμερα κιόλας κυκλοφορεί. Χαίρομαι που εσένα σου άρεσε πάρα πολύ, ελπίζω να αρέσει και στους υπόλοιπους και να του δώσουν μία ευκαιρία και ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη αυτή και για το chance! Ποτέ δε το θεωρώ δεδομένο αυτό. Όταν μιλάς για την καινούρια σου δουλειά, πάντα είναι μία νέα αρχή για τη μπάντα. Ελπίζω για το καλύτερο, να είμαστε όλοι καλά και να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε και να το αγαπάμε μέχρι να έρθει η τελευταία μέρα.

Μα, έτσι θα πάει!

Και έτσι νομίζω ότι θα πάει!

Έτσι είναι.

Νίκος Σιγλίδης
Απομαγνητοφώνηση: Πέτρος Μυστικός

http://nightrage.com/
https://www.facebook.com/nightrage
https://twitter.com/nightrage
https://www.youtube.com/user/NightrageTV

Band Members:
Μάριος Ηλιόπουλος – Κιθάρες
Anders Hammer – Μπάσο
Ronnie Nyman – Φωνητικά
Lawrence Dinamarca – Τύμπανα
Magnus Söderman – Κιθάρες

Discography
Sweet Vengeance, 2003
Descent into Chaos, 2005
A New Disease Is Born, 2007
Wearing A Martyr’s Crown, 2009
Insidious, 2011
The Puritan, 2015
The Venomous, 2017

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X