Over The Wall– Crete Rock Festival ΙΙΙ
4-5 Αυγούστου 2018
Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου, Κρήτη
Ξεκινώντας να σχεδιάζουμε το φετινό φεστιβάλ μας, είχαμε κατά νου δύο πράγματα: ότι θα είναι πιο βαρύ από ποτέ και ότι θα υπάρχει κάτι για όλους. Πιστεύουμε πως τα καταφέραμε κι ελπίζουμε ότι θα συμφωνήσετε.
Το μόνο που έμεινε λοιπόν είναι να σας προσκαλέσουμε στην πανέμορφη Κρήτη για δύο μέρες heavy, thrash, death, progressive, traditional, underground και mainstream METAL ΠΑΝΔΑΙΣΙΑΣ!
Καλό δεν ακούγεται;
Και που να δείτε την τιμή… 44 ευρώ το διήμερο και 24 ευρώ η μέρα.
Εισιτήρια διαθέσιμα από την 123tickets.gr
και
Αθήνα: Rhythm Records, Eat Metal Records, Metal Era/ Ηράκλειο: Route 66, Beer O’ Clock, Jailhouse, Ελευθερουδάκης/ Χανιά: Avalon Rock Pub/ Ρέθυμνο: Chaplin’s Pub – Cafe, Beatnick Rock Bar
Μπορείτε να μας βρείτε:
Instagram @overthewallfestival
ή επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας
Coroner:
Ανεξαρτήτως γούστου, το όνομα των Ελβετών Coroner εμπνέει σε όλους το ίδιο συναίσθημα: σεβασμό. Είναι μία από τις ελάχιστες μπάντες που χαίρουν εκτίμηση από μουσικούς, κοινό και τον τύπο εξίσου. Ο κιθαρίστας τους Tommy Vetterli, χαρακτηρίζεται ως επικεικώς… ιδιοφυής, ενώ ο κορυφαίος Martin Eric Ain των Celtic Frost τον χαρακτήριζε: “θεό της κιθάρας”. Οι δίσκοι τους “No More Color” και “Mental Vortex” αποτελούν τοτέμ του τεχνικού thrash και βρίσκονται στις πρώτες θέσεις στις λίστες με τις επιδραστικότερες τεχνικές thrash κυκλοφορίες ανά τον κόσμο, μαζί με το αξεπέραστο “Grin”. Μιλάμε για ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1993 και μέχρι σήμερα η μέταλ κοινότητα δεν μπορεί να συμφωνήσει σε ποια κατηγορία να το κατατάξει: thrash, prog, groove, avant-garde, industrial και ό,τι άλλο βάζει ο νους σας. Όπως και να το ονομάσετε, το σίγουρο είναι ότι προέβλεψε και ταυτόχρονα καθόρισε το σύγχρονο μέταλ. Αν δεν μας πιστεύετε, ρωτήστε τους κάτωθι.
Το 2016 κυκλοφόρησε ένα DVD με τίτλο “Rewind”. Πραγματικά αξίζει να το παρακολουθήσετε και να δείτε τους Coroner να αποθεώνονται από μπάντες όπως οι Kreator, Opeth, Sodom, Celtic Frost κι από ένα σύνολο καλλιτεχνών τόσο ετερόκλητο όσο οι Chris von Rohr, Franz Treichler και Max Cavalera. Και αν όλα αυτά σας φαίνονται περασμένα μεγαλεία, καλό θα είναι να αναθεωρήσετε!
Η επανένωση τους, και η περιοδεία που την ακολούθησε το 2011- 2012, τους βρήκε να εμφανίζονται στα μεγαλύτερα μέταλ φεστιβάλ της Ευρώπης όπως το Wacken στην Γερμανία και το Hellfest της Γαλλίας. Παράλληλα, οι φήμες για επερχόμενη κυκλοφορία εντός του 2018 οργιάζουν και αν υποψιαστούμε ότι μπορεί να ακούσουμε καινούργιο κομμάτι τον Αύγουστο στην Κρήτη……………….αντίο κόσμε!
Diamond Head:
Οι Βρετανοί Diamond Head αποτελούν ένα θρύλο της ροκ/ μέταλ μουσικής, όντας ένα από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα του NWOBHM (New Wave of British Heavy Metal) -οι γνωστότεροι εκπρόσωποι του οποίου δεν είναι άλλοι από τους Iron Maiden. Έχουν αναρίθμητους οπαδούς ανά τον κόσμο και συχνά διαφημίζονται από μεγαθήρια του χώρου, όπως οι Metallica και οι Megadeth, ως βασική επιρροή τους.
Σε περίπτωση που δεν αναγνωρίζεται άμεσα το όνομα τους, μην ανησυχείτε! Το κομμάτι τους “Am I Evil?”, που έγινε ευρέως γνωστό μέσω της διασκευής των Metallica, θεωρείται ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια στο Heavy Metal. Αλλά ο θρύλος τους δεν σταματά εκεί…
Οι Diamond Head έχουν κυκλοφορήσει 8 στούντιο άλμπουμ: 2 έφτασαν σε υψηλότατες θέσεις στα βρετανικά chart, όλα έχουν λάβει εκπληκτικές κριτικές, τόσο από το κοινό όσο και τον τύπο, ενώ το αριστουργηματικό “Lightning to the Nations” θεωρείται ένας από τους κορυφαίους δίσκους του NWOBHM.
Όπως και να έχει, ένα πράγμα είναι σίγουρο, με κομμάτια- ύμνους όπως τα “The Prince”, “Sucking my Love”, “In the Heat of the Night”, “Borrowed Time” οι Diamond Head επιστρέφουν στην Ελλάδα για να μας διδάξουν τι πάει να πει Heavy Metal! Α! Μην ξεχνάτε επίσης ότι μόλις ολοκλήρωσαν την διαδικασία ηχογράφησης του τελευταίου δίσκου τους. Καινούργια κομμάτια κανείς;
Need:
“Designed to suffer in silence, is this the life that you’re asking for?”
Αν η απάντηση σας είναι όχι, τότε οι Need είναι μια μπάντα που σας ταιριάζει. Ελλείψει καλύτερης ταμπέλας, κατατάσσονται συχνά στο progressive, αλλά οι επιρροές τους περιλαμβάνουν μπάντες όπως οι Nevermore, Meshuggah και Pain of Salvation ανάμεσα σε πολλές άλλες. Οι άνθρωποι ξ έ ρ ο υ ν μουσική και το δείχνουν (καλά να ‘ναι)!
Από το 2006 έχουν κυκλοφορήσει 4 δίσκους, κάθε φορά ξεπερνώντας τον εαυτό τους. Η ‘ύψωσις’ του πήχη όμως έγινε με το “Siamese God” (2009). Η ηχογράφηση έγινε στα Soundflakes Studios ενώ το mastering ανέλαβε ο Alan Douches (Mastodon, Shadows Fall) και κυκλοφόρησε συνεργατικά από το Rock Hard και την Venerate Industries. Ακολούθως, περιόδευσαν με τους John Oliva‘s Pain και εμφανίστηκαν στο Sonisphere (!).
Το 2014 ήταν μία καθοριστική χρονιά στην καριέρα τους καθώς κυκλοφόρησαν έναν από τους κορυφαίους δίσκους τους, το “Orvam: a song for home”. Το mastering έγινε και πάλι από τον Alan Douches, αλλά αυτή την φορά την παραγωγή ανέλαβε ο θρυλικός Neil Kernon (Queensryche, Nevermore, Dokken, Yes κ.α). Ακολούθησαν απανωτές headlining συναυλίες στην Ελλάδα και ένα live DVD, “Orvam: a song for Atlanta–Live at ProgPower USA”.
Η τελευταία τους δουλειά, το αριστουργηματικό “Hegaiamas: a song for freedom” (2017), έχει εντυπωσιάσει κοινό, κριτικούς και… μπάντες, συμπεριλαμβανομένων των Σουηδών proggers Evergrey, οι οποίοι προσκάλεσαν τους Need να παίξουν μαζί τους στην Αμερικανική περιοδεία τους. Έκτοτε περιοδεύουν εκτενέστατα και αυτός είναι μόνο ένας από τους λόγους τους που το LP του δίσκου εξαντλήθηκε από την εταιρεία σε λιγότερο από δύο εβδομάδες!
Κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Need είναι μία από τις κορυφαίες prog μπάντες της εποχής μας και είναι τιμή μας που θα τους έχουμε στο Over the Wall: there lies a distant field where light will shine so bright,waiting for us to arrive. A land where we’re all one.
Acid Death:
Οι Acid Death είναι ένα από τα πιο εικονικά ελληνικά μέταλ συγκροτήματα. Θα μπορούσαμε να τους αποκαλέσουμε και καλτ αλλά θα ήταν άδικο, καθώς το δεύτερο μισό της καριέρας τους, εν πολλοίς, είναι πιο εντυπωσιακό απ’ το πρώτο. Ξεκίνησαν την πορεία τους το 1989 και μέχρι το 2001 είχαν 4 επίσημες κυκλοφορίες που τους οδήγησαν στα πρόθυρα ενός συμβολαίου. Ο συντηρητισμός της ελληνικής – και όχι μόνο – κοινωνίας, όμως, είχε άλλα σχέδια…
Πέρασαν σχεδόν 10 χρόνια και οι Acid Death παρέμεναν ένα από τα πιο αξιοσέβαστα συγκροτήματα της σκηνής. Η πολυπόθητη επιστροφή τους το 2011 συνοδεύτηκε από την κυκλοφορία του “Eidolon”, την επανέκδοση του καταλόγου τους και μια ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Master.
Η τελευταία κυκλοφορία τους, “Hall of Mirrors”, έφτασε σε υψηλές θέσεις σε λίστες με τις καλύτερες κυκλοφορίες στο progressive death metal ανά τον κόσμο. Ίσως γι’ αυτό συχνά θεωρούνται το κρυμμένο διαμάντι του death metal, ιδίως από το κοινό του εξωτερικού που τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτει την σκηνή της Ελλάδας. Ισορροπώντας ανάμεσα στην περίπλοκη τεχνική τους και την ακραία επιθετικότητα, κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζουμε τους Acid Death!
(Μας ευχαριστείτε αργότερα…)
Spitfire:
Spitfire ίσον ελληνικό heavy metal.
Όταν ξεκίνησαν το ταξίδι τους το 1984, όλα έδειχναν ότι το μέλλον διαγράφονταν λαμπρό. Μέχρι το 1986 είχαν ήδη υπογράψει συμβόλαιο με μία παγκόσμια δισκογράφικη και μοιραζόντουσαν την σκηνή με μεγαθήρια του χώρου όπως οι Saxon… όταν, σε μία τραγική στιγμή, ο τραγουδιστής τους είχε ένα ατύχημα που τον οδήγησε σε κώμα και φάνηκε να σημαίνει την αρχή του τέλους της μπάντας.
Σταδιακά το συγκρότημα αποφασίζει να ανασυνταχθεί και να συνεχίσει κι έτσι το 1990 τους βρίσκει να ηχογραφούν ένα ζωντανό δίσκο στο θρυλικό Ρόδον, αυτή τη φορά με άλλη δισκογραφική. Ενός κακού, όμως, μύρια έπονται. Στην περίπτωση των Spitfire αυτό είναι γεγονός αλλά και λεπτομέρεια ταυτόχρονα…
Φέτος λοιπόν, μετά την κυκλοφορία του εξαιρετικού “Die Fighting album”, οι Spitfire κυκλοφορούν τον νέο τους δίσκο αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Με την τωρινή, αξιοζήλευτη σύνθεση τους, την εμπειρία και την αντοχή στις αντιξοότητες που επιδεικνύουν, είναι βέβαιο πως στην εμφάνιση τους τον Αύγουστο έρχονται να αποδείξουν ξανά ότι “the enemies were many, but they vanished one by one.You’ve got not time to hide, cause you’re invited now, to taste the fire!”
Azhirock:
Οι Azhirock κατάγονται από το Ιράν. Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Ως γνωστόν, το μέταλ στα κράτη της Μέσης Ανατολής δεν είναι ακριβώς ευπρόσδεκτο. Όπως και η εν γένει ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση. Συνεπώς τα συγκροτήματα που προέρχονται από εκεί αντιμετωπίζουν δυσκολία τόσο στην προετοιμασία του υλικού τους (ηχογραφήσεις, πρόβες κτλ) όσο και στην προώθηση αυτού. Τα τελευταία χρόνια, με την διάδοση του διαδικτύου, έχουν γίνει κάποια βήματα από εταιρείες και καλλιτέχνες της λεγόμενης Δύσης να βοηθήσουν μπάντες από τη Μέση Ανατολή να γίνουν γνωστές στο ευρύτερο κοινό. Ε, είπαμε να βοηθήσουμε κι εμείς!
Οι Azhirock παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον μιας και οι συνθέσεις τους κυμαίνονται από σουηδικό death έως prog rock, με κοινό παρονομαστή μόνο ορισμένες χαρακτηριστικές νότες ανατολής… Όπως κι εσείς, έτσι κι εμείς, δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει live, αλλά σίγουρα είναι από τις μπάντες που ανυπομονούμε να δούμε επί σκηνής. Ταυτόχρονα, δεν σας κρύβουμε ότι αισθανόμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι που θα τους συστήσουμε στο ευρωπαϊκό κοινό.
Speedrush:
Το όνομα των Speedrush περιγράφει σχεδόν τέλεια την μουσική τους. Παίζουν προσεγμένο speed/thrash, αλλά έχουν και αρκετές μελωδικές τζούρες speed εκ Γερμανίας (σκεφτείτε πρώιμους Helloween) στις συνθέσεις τους που κάνουν την διαφορά. Σχηματίστηκαν το 2005 και μετά από αλλαγές στο lineup καθώς και συμμετοχές σε άλλες μπάντες, πήραν τον χρόνο τους μέχρι να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο, “Endless War”, το 2017. Χμμμ, μπορεί να σκέφτεστε. Καλά κάνετε, έχει κι άλλο. Εγκυκλοπαιδική πληροφορία της ημέρας: Το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτεχνήθηκε από τον θρυλικό illustrator Philip Lawvere, γνωστό από τις δουλειές του με Kreator, Celtic Frost, Rage και άλλων πολλών. Τόσο το άλμπουμ, όσο και οι (υπερ-) ζωντανές τους εμφανίσεις έχουν λάβει εξαιρετικές κριτικές και είμαστε σίγουροι ότι οι Speedrush θα είναι ένα από τα ονόματα που θα ακουστούν πολύ στον ευρύτερο χώρο αυτού που αποκαλούμε New Wave of Thrash Metal. Τραγούδια γεμάτα μερακλίδικα ριφ, επιθετικότητα, ταχύτητα με το σωστό attitude να τα συνοδεύει: “We spit on those who choose to pose, we thrash with all the rest”.ve you drinking and
BanDemoniC:
Οι BanDemoniC είναι ένα Heavy Metal συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 2009 στα Ιωάννινα. Αν εξαιρέσει κανείς το διαρκώς μυστήριο του τι συμβαίνει στα Ιωάννινα, τα πράγματα θα έπρεπε να είναι αρκετά απλά. Αντιθέτως όμως περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, καθώς οι BanDemoniC παρουσιάζουν το εξής παράδοξο: παίζουν ποιοτικό, παραδοσιακό heavy metal, με στοιχεία power και speed, αλλά κατορθώνουν να ακούγονται σύγχρονοι και oldschool ταυτόχρονα. Και ως νέοι Ογκουνσότο αναρωτιόμαστε: Πώτς γκένεν ατό;
Απάντηση δεν έχουμε, αλλά αν ακούσετε μία από τις δύο full-length κυκλοφορίες τους “Fires Of Redemption” (2014) και “Against All Odds” (2018), θα ανυπομονείτε όσο και εμείς για την εμφάνιση τους τον Αύγουστο, όπου θα μοιραστούν τη σκηνή με τους Diamond Head. Μία live συνύπαρξη που έρχεται να προστεθεί σε ένα αρκετά εντυπωσιακό βιογραφικό ζωντανών εμφανίσεων, αφού μέχρι τώρα έχουν παίξει με μπάντες όπως οι Enforcer, Firewind, Joe Lynn Turner, Helstar, Grim Reaper, Paul Di Anno, Innerwish και Bumblefoot. Η 2η μέρα του φεστιβάλ θα είναι heavy metal πανδαισία, να το θυμάστε!
Keepers of Jericho:
Κατά τη γνώμη μας τα tribute συγκροτήματα γενικώς είναι ευχή και κατάρα. Μολαταύτα (!), όταν είδαμε τους Keepers of Jericho να παίζουν κάτι σκίρτησε μέσα μας… Λίγο η αρτιότητα τους, λίγο η τρελή ενέργεια τους, λίγο ο καημός που δεν πέρασαν οι Helloween απ’ τη χώρα μας… άνθρωποι είμαστε, λυγίσαμε! Πείτε μας ανόητους, συναισθηματικούς, πείτε μας όπως θέτε αλλά όταν φανταζόμασταν ένα βράδυ να τραγουδάμε όλοι μαζί τους ύμνους των Diamond Head, η επιθυμία να γκαρίξουμε όλοι μαζί παρέα: ‘Ride the sky!’ ήτο ακατανίκητη!
Project Renegade:
Οι Project Renegade είναι ένα συγκρότημα με γυναικεία φωνητικά, αλλά μην θεωρήσετε ότι καταλάβατε περί τίνος πρόκειται ακόμα.
Το πρώτο τους EP, “Cerebra” (2017) είναι ένα αμάγαλμα alternative (σκεφτείτε φωνητικές μελωδίες Alice in Chains), nu (ριφολογικές αναφορές και ρυθμοί), industrial και gothic (γενική ατμόσφαιρα) μέταλ στοιχεία. Και αν αυτή η περιγραφή σας τρομάζει, πιστέψτε μας, είμαστε εξίσου δύσπιστοι όσον αναφορά τις περιγραφές πολυμίξερ, αλλά στην περίπτωση αυτής της μπάντας είναι ό,τι πιο ακριβές μπορούμε να σας προσφέρουμε.
Ο ήχος τους είναι σίγουρα σύγχρονος, τα ριφφ βαρειά και ο ντράμερ γκρουβάρει ασύστολα. Παράλληλα, η τραγουδίστρια τους ξεφεύγει απ’ το κλισέ στυλ γυναικείων φωνητικών και καταφέρνει να επενδύσει κάθε τραγούδι με συναισθήματα και ατμόσφαιρες που κυμαίνονται από τον σκοτεινό ρομαντισμό και την grunge αντίδραση σε πατροπαράδοτη, μεταλλάδικη βία. Με όλα αυτά όπως καταλαβαίνετε, σιγά μη χάναμε την ευκαιρία να τους δούμε στην Κρήτη!
Skandal:
Η Αγγλό- Χανιώτικη σύμπραξη που ακούει στο όνομα Skandal, αυτοχαρακτηρίζεται ως Doom ‘n’ Roll. Αν μας είχαν ρωτήσει, μπορεί να προσθέταμε και την λέξη ‘stoner’ στην περιγραφή. Δεν μας ρώτησαν όμως και, εδώ που τα λέμε, γιατί να το κάνουν οι άνθρωποι; Όσον αφορά τις ταμπέλες στην μουσική, ειδικούς δεν μας λες. Υπάρχει βέβαια κάτι που το αναγνωρίζουμε άμεσα: η ποιότητα. Και οι Skandal, κυρίες και κύριοι, είναι ποιότητα!
Μετά την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου τους “Year of the Ciccada” (μίξη και μάστερινγκ από τον Γιώργο Μπόκο) περιόδευσαν εκτενώς. Κρίνοντας δε από τις κριτικές που λαμβάνουν, πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι απλώς ζήτημα χρόνου μέχρι να καταξιωθούν ως όνομα στην όποια heavy σκηνή μπορεί να αντέξει το βάρος τους.
Below the Bottom:
Αναρωτηθήκατε ποτέ τί κοινό έχουν η Νέα Υόρκη με το Ηράκλειο, Κρήτης; Όχι; Ούτε κι εμείς μέχρι που ακούσαμε τους Below the Bottom και για μερικά λεπτά ξεχάσαμε που βρισκόμαστε…
Το 2009 μια παρέα φοιτητών του πανεπιστημίου Κρήτης, εμφανώς ασπαζόμενη την DIY θεώρηση των πραγμάτων, δημιούργησε ένα συγκρότημα το οποιο έμελε να γίνει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ονόματα της μεταλικής hardcore σκηνής της Ελλάδας.
Το “Justice Served” (2016) συνδυάζει το hardcore με το metal και το beatdown, ενώ αν το τελευταίο τους single, “Omega”, είναι ενδεικτικό του επόμενου δίσκου τους… καλά θα περάσουμε!
Φίλτατοι προσκεκλημένοι, αν δεν έχετε δει καμία, κάποιες ή έστω και μία από τις μπάντες μας live πριν, ανυπομονούμε εκ μέρους σας… και αν έχετε, ξέρετε πολύ καλά γιατί νιώθουμε έτσι!
Κείμενο: Δημήτρης Σταύρος
