Σύμφωνα με το Blabbermouth.net, σε μια ολοκαίνουρια συνέντευξη του κιθαρίστα/τραγουδιστή των Machine Head, Robb Flynn, ερωτήθηκε αν θα μπορούσε η μπάντα του να ηχογραφήσει κάτι εντελώς διαφορετικό, όπως έκαναν οι Metallica με το “Lulu” σε συνεργασία με τον Lou Reed.
«Λοιπόν, το ‘Lulu’ είναι χάλια. Είναι απαίσιο γαμώτο.», είπε ο Flynn. Όταν ρωτήθηκε αν έχει πει στα μέλη των Metallica – οι οποίοι περιοδεύουν και συχνά με τους Machine Head – την γνώμη του για το Lulu, ο Flynn απάντησε, «Δεν ρώτησαν και ακόμα και αν το έκαναν, θα τους είχα πει την γνώμη μου. Το έχω πει ήδη δημόσια, οπότε το ξέρουν, επειδή αυτοί οι τύποι ξέρουν τι λέγεται για τους Metallica.»
Συνεχίζοντας, «Δεν το κατάλαβα καν. Αν τα παιδιά θέλουν να κάνουν κάτι για να βγάλουν τα εσώψυχα τους είναι εντάξει και το σέβομαι, αλλά εεε… δεν ήταν διαθέσιμος ο Lemmy; Δεν ήταν ο Iggy Pop γαμώτο; [γέλια] πιστεύω πως υπήρχαν πολλά περισσότερα άτομα που θα ήταν καλύτερα. Δεν τον ξέρω τον τύπο[Lou Reed], αλλά μπορεί να είναι ο πιο χαρισματικός άνθρωπος στον κόσμο, δεν ξέρω.»
«Δεν μπορώ να χωνέψω τον Lou Reed γαμώτο. Δεν μου αρέσει η σόλο καριέρα του και δεν μου αρέσουν και οι The Velvet Underground, έτσι δεν ξέρω και πολλά γι’ αυτό παρά το ‘Walk On The Wild Side’.»
«Αν βλέπω τον εαυτό μου[να ηχογραφεί κάτι διαφορετικό]; Ναι, θέλω να πω ότι γράφουμε πολλά κομμάτια που δεν είναι απαραίτητα Machine Head υλικό. Αγαπώ τους The Cure, και έτσι γράφω κάποια πιο ήπια και γλυκά πράγματα που είναι super-gothy και… gay. [γέλια] Αλλά πιστεύω πως είναι εντάξει. Τζαμάρεις για λίγο και σκέφτεσαι διάφορα πράγματα. Αυτό που είναι πολύ καλό με τους Machine Head είναι ότι είναι ένας πολύ μεγάλος καμβάς που μπορούμε να ζωγραφίσουμε. Δεν φοβόμαστε να δοκιμάσουμε ιδέες, μόνο να δοκιμάσουμε και να δούμε που πάει, έτσι είμαστε ηλίθια άφοβοι, με την έννοια ότι απλά δοκιμάζουμε μια ιδέα και τις περισσότερες φορές αν αυτή η ιδέα δεν βγαίνει μέσα σε μια βδομάδα ή δύο το καταλαβαίνουμε. Στο παρελθόν μπορεί να μην το είχαμε καταλάβει. Ένας Θεός ξέρει ότι έχουμε κάποια μάπα κομμάτια, αλλά αν το κοιτάξεις συνολικά, είμαστε στα επτά άλμπουμ και έχουμε μια τεράστια καριέρα και έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε και να διατηρήσουμε ένα επίπεδο και απλά σιγά σιγά ωριμάζουμε. Και ποτέ δεν πέσαμε πραγματικά κάτω, το οποίο είναι καταπληκτικό. Είμαι πολύ περήφανος για το γεγονός ότι είχαμε ένα όραμα και το κρατήσαμε. Δεν είχαμε ποτέ ένα ‘Lulu’ και δεν είχαμε ποτέ μια Blaze Bayley στιγμή[αναφερόμενος στην μικρή συνεργασία των Iron Maiden με τον Άγγλο τραγουδιστή], καταλαβαίνεις;[γέλια] Είναι κάπως, «Τι συμβαίνει;» ήμασταν πάντα ικανοί να το κάνουμε και αν κοιτάξεις το εύρος της μουσικής μας συνολικά, είναι αρκετά πρωτοποριακή και συνεπής και γι’ αυτό είμαι πολύ περήφανος. Εννοώ, ότι υπάρχει ένας πυρήνας στον ήχο των Machine Head, αλλά δεν θέλουμε ποτέ ένας δίσκος να ακούγεται όπως ο προηγούμενος και πιστεύω ότι πολλές φορές έχουμε ξεφύγει πολύ από ότι έχουμε κάνει προηγουμένως. Πιστεύω πως είμαστε καλύτεροι σε αυτό τώρα παρά ποτέ και λέμε, ναι, ας το δοκιμάσουμε με αυτό τον τρόπο και ας δούμε τι έχουμε εδώ. Μπορεί να είναι εντελώς λάθος ο τρόπος, αλλά πρέπει να το προσπαθήσουμε. Πρέπει να δω τι έχουμε εδώ και να πάω σε αυτόν τον δρόμο απλά για να δω αν είναι σωστό, επειδή δεν ξέρεις ποτέ, μπορεί και να είναι το καλύτερο που έχουμε κάνει. Δεν ξέρεις μέχρι να το δοκιμάσεις.»
«Για μένα το να γράφεις μουσική είναι πολύ … και αυτή θα είναι μια πολύ παράξενη αναλογία, αλλά μου αρέσει να τρέχω πολύ, έτσι όταν ξυπνάς από ένα άγριο ξενύχτι με hangover, λέω, εντάξει, πρέπει να το διασκεδάσεις και να ιδρώσεις για να ισορροπήσεις, σωστά; Έτσι θα ξυπνήσω με ένα τεράστιο hangover σε ένα ξενοδοχείο ή club και δεν έχω ιδέα που είμαι και απλά θα πάω έξω και θα τρέχω και νιώθεις χαμένος για λίγο. Δεν έχεις ιδέα, τα πάντα είναι καινούρια και δεν έχεις προσανατολισμό και τελικά λες: « Εντάξει, θα γυρίσω πίσω;», αλλά μετά λες: «Εντάξει, ξέρω το δρόμο πίσω. Ξέρω που πάω.» Είναι περίπου ότι πρέπει να πας και να χαθείς για λίγο πριν καταλάβεις που πας.»
