Θυμάμαι εκείνη τη σειρά στο YouTube με τις οντισιόν για τους drummer των Dream Theater, όταν ο Portnoy την έκανε με όχι ελαφρώς την καρδία από του μύθους της progressive. Θυμάμαι λοιπόν, από αυτή τη σειρά, να περνάνε 7 drummers με καταπληκτικές τεχνικές ικανότητες και ένας εκ αυτών να είναι ο Αυστριακός Thomas Lang. Ένα πραγματικό ‘powerhouse’ πίσω από τα τύμπανα, με πολύ βαρύ παίξιμο και φυσικά καταπληκτική τεχνική ικανότητα. Πολύ καλός φίλος με τους Milan Polak (κιθάρες) και Fabio Trentini (μπάσο), εδώ και καιρό συζητούσε το ενδεχόμενο οι τρεις τους να κάνουν κάτι μαζί.
Τρεις πολύ καταξιωμένοι μουσικοί και παραγωγοί, με τρομερές τεχνικές ικανότητες, αφού ο Milan Polak έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πιο γρήγορους κιθαρίστες ενώ ο Fabio Trentini έχει χαρακτηριστικά ειπωθεί από πολλά περιοδικά ότι έχει ένα από τα καλύτερα grooves. Η εταιρεία κατευθείαν χαρακτήρισε τους Robo Sapiens σαν μια σούπερ μπάντα, έναν όρο που έχει πλέον γελοιοποιηθεί στα δικά μου αυτιά και μάτια.
Μόνο εκ’ του αποτελέσματος μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει μια μπάντα σαν σούπερ μπάντα, γιατί και οι Sons Of Apollo έχουν τρομερές τεχνικές ικανότητες και φανταστικούς μουσικούς, αλλά το μουσικό αποτέλεσμα… Τα πράγματα όμως με τους Robo Sapiens, είναι πολύ διαφορετικά. Οι τρεις φίλοι, δείχνουν ότι έχουν φανταστική χημεία και ότι το “Catalyst” όντως έπρεπε να δημιουργηθεί και να κυκλοφορήσει.
Όχι, δεν έχουμε την ανακάλυψη του τροχού σε αυτό το δίσκο. Το “Catalyst” ακολουθεί τις φόρμες του παλιού καλού Joe Satriani, αλλά και του Patrick Rondat, κάνοντας με να χαρακτηρίσω το “Catalyst” σαν ένα κιθαριστικό δίσκο. Δεν θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω διαφορετικά, αφού ο Polak είναι απλά καταπληκτικός σε αυτό το δίσκο. Το τρίο δίνει πολύ έξυπνα βάση στην κιθάρα και ο Αυστριακός μάγος της κιθάρας απλά διοχετεύει κάθε συναίσθημα μέσα στην 6-χορδη θεά και τους μαγνήτες της. Χωρίς να είναι φλύαρος, αλλά τεχνικός και πάνω απ’ όλα συναισθηματικός, απλά μου παίρνει την ανάσα με κάθε νότα του.
Λέω ξανά πως οι τρεις φίλοι των Robo Sapiens δεν έχουν ανακαλύψει τον τροχό, αλλά με πολύ μεράκι και απίθανες μελωδίες, απλά δεν μπορούν να μην σε κερδίσουν. Κάθε νότα, κάθε μελωδία φαίνεται σωστά μελετημένη και τα πάντα δουλεμένα μέχρι τις τελευταίες λεπτομέρειες. Από τις πιο rock στιγμές των “Rat Race” και “Catalyst” μέχρι τις πιο mellow και ήρεμες στιγμές των καταπληκτικών “Distant Memories” και “Pacifier” αλλά και τις πιο τεχνικές και Steve Vai στιγμές των “Alchemy”, δεν υπάρχει κάτι που να έχει γίνει λάθος.
Αν δεν έχετε πειστεί ακούστε το “No Turning Back” το οποίο ανοίγει το δίσκο και απλά περιέχει ΟΛΑ τα στοιχεία των Robo Sapiens, από μελωδίες, τεχνικά στοιχεία μέχρι και ένα progressive attitude. Μια πολύ διαφορετική προσέγγιση, είναι και το κλείσιμο του δίσκου, με τον τίτλο “Insomnia”, ένα κομμάτι που ο Lang, βγάζει όλη του την μαεστρία στα τύμπανα. Ένα αρκετά ατμοσφαιρικό τραγούδι, που αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση στο τέλος.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ειπωθούν παραπάνω πράγματα για να σας πείσω ότι το “Catalyst” είναι ένας δίσκος ο οποίος θα αρέσει σε όλους τους λάτρεις της instrumentalαλλά και της κιθαριστικής μουσικής. Το μόνο αρνητικό, ότι το “Catalyst”, μάλλον δεν έχει καμιά πρωτοτυπία, αλλά αυτό είναι κάτι που προσπερνάτε προς το παρόν από την ποιότητα της μουσικής. Excellent!!!
8.5 / 10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
