Που καλός αλλά ζόρικος δίσκος μίγματος πολλών Rock/Metal ειδών το ντεμπούτο των Σουηδών Saffire, οι οποίοι παρουσιάζουν μια μουσική αρκετά μοναδική και εκτός γνωστών καλουπιών αλλά και ιδιαίτερα φρέσκια.
Το τι θα ακούσετε εδώ πέρα δύσκολα περιγράφεται αλλά θα κάνω μια προσπάθεια… Φανταστείτε “χοντρές” επιρροές από Dio (σ.σ.: πολύ Dio), Deep Purple, Black Sabbath, Iron Maiden και Uriah Heep παιγμένες όμως με “τέρμα” φρέσκο/μοντέρνο ήχο ανά περιστάσεις. Προσθέστε ένα πιο funky-southern ηχητικό υπόβαθρο σε μπάσο και κιθάρα αντίστοιχα και τέλος βάλτε υπερβολική ποσότητα από Prog Rock/Metal (σ.σ.: κάπως στο στυλ των Shadow Gallery και Conception αλλά η λίγο πιο βαριά riffολογία μπορεί ανεπαίσθητα να βγάλει κάτι από Dream Theater ή Symphony X παραέξω). Τέλος, βάλτε και στο γλυκό ένα πληκτρά σε ελεύθερο ρόλο να κάνει το κομμάτι του σε κάθε σύνθεση και να τα σπάει είτε με organ είτε με moog είτε με πιάνο.
Όπως και να’χει σίγουρα ζόρικος δίσκος που θέλει τις ακροάσεις του ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ… κάντε “SKIP” το πρώτο κομμάτι και ξανακούστε το στο τέλος γιατί θα σας καθοδηγήσει με λάθος νοοτροπία στον όλο δίσκο, εμπιστευτείτε με σε αυτό. Κατά τα άλλα, εδώ μέσα έχουμε δεκατρία κομμάτια που κάποια από αυτά, τα μισά περίπου, “κλείνουν σπίτια”. Άλλη μια φορά ο καλλιτέχνης πέφτει στην παγίδα να κυκλοφορήσει όλο το υλικό του βγάζοντας δίσκο διάρκειας άνω της ώρας. Από την άλλη, άμα κράταγε οχτώ κομμάτια θα μιλάγαμε για αριστούργημα, ενώ τώρα μπορεί και να κουράσει.
Βασικά τα πολύ δυνατά κομμάτια αρχίζουν κάπου πριν τη μέση να κάνουν την εμφάνισή τους και αυτό είναι πολύ κακό γιατί το ανθρώπινο attention span δύσκολο να αντέξει τόσο σήμερα με τόσες κυκλοφορίες που πρέπει να τσεκαριστούν. Anywayz, μεγάλο έπος εδώ μέσα το “Paralyzed”, που είναι το κάτι άλλο και το “Modus Vivendi” που έπεται από τα καλύτερα και αυτό. Το “Freedom Call” από τα τρομερά και αυτό!
Γενικά πιστεύω ότι η μπάντα χρειάζεται να μαζέψει τις εμπειρίες που άδραξε με αυτή την κυκλοφορία και να κάνει μια προσπάθεια να γράψει λίγο πιο στοχευμένα και πλέον, πιο δεμένα (σ.σ.: αφού φαίνεται μια κάποια φόρμα να την ανακαλύπτει) στο μέλλον και ίσως να προσθέσει και λίγο πιο εντυπωσιακές στιγμές riff-ολογικά. Κατά τα άλλα πολύ ενδιαφέρον δίσκος που καλό θα ήταν να τσεκαριστεί από όλους.
7.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
[email protected]
