Ξεκινώντας την ακρόαση του “Mask Of Morality” και χωρίς να γνωρίζω τους Salem’s Lott, ούτε σαν όνομα, ούτε από που προέρχονται, μου έδωσαν την εντύπωση πως πρόκειται για ένα νεοσύστατο europower συγκρότημα που δειλά δειλά κάνει το ξεκίνημα του.
Αν δεν κάνω λάθος με τα λίγα στοιχεία που μπόρεσα να βρω online, οι Αμερικανοί showmen υπάρχουν από το 2014 και έχουν στο ενεργητικό τους ένα single και δύο ΕΡ και ήρθε η στιγμή να κυκλοφορήσουν το “Mask Of Morality”, πρώτο full length στην μέχρι τώρα πορεία τους.
Αυτοχαρακτηρίζονται βάσει βιογραφικού ως shock metal band, τώρα το γιατί μόνο αυτοί το ξέρουν, προφανώς θα έχει κάτι να κάνει με την εμφάνισή και performance επί σκηνής, αλλά αυτό είναι δευτερεύων για την ώρα.
Ας πάμε στην ουσία λοιπόν και η ουσία δεν είναι άλλο από την μουσική.
Μουσικά λοιπόν πιστεύω πως δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη ταυτότητα, όχι πως αυτό είναι απαραίτητα κακό, αλλά στην δικιά τους περίπτωση τα πράγματα είναι κάπως μπερδεμένα… Από europower σε απόλυτη “ογδοντίλα”, μετά σε neoclassical και λίγο hard rock έτσι για να σπάει ο πάγος και όλα αυτά σε συνδυασμό με κακή παραγωγή, κάκιστο editing και απροσεξίες σε “ηλεκτρονικά” τύμπανα και ξεκούρδιστες κιθάρες. Συγκεκριμένα ο κιθαρίστας “απλώνει τα πόδια αρκετά έξω από το πάπλωμα” ενώ έχει τις δυνατότητες αλλά όχι μέχρι εκεί που πιστεύει… Δεν είναι και Jason Becker (φωτιά θα πέσει να μας κάψει)!
Δεν μπορώ επίσης να βρω κάτι θεατρικό στις συνθέσεις τους, άσχετα αν η εμφάνιση τους στις φωτογραφίσεις παραπέμπει ελάχιστα σε Alice Cooper και θέλουν να περάσουν αυτήν την εντύπωση… Δεν υπάρχει συνοχή, ισορροπία σ’ αυτό που προσπαθούν να κάνουν, δεν βρίσκω κάτι άξιο αναφοράς και δεν θα ήθελα να πω άλλες κακίες… καταλήγω στο συμπέρασμα πως οι συμπαθέστατοι κατά τ’ άλλα Salem’s Lott δεν έχουν ίσως την σωστή καθοδήγηση, τον σωστό παραγωγό, image maker και ό,τι άλλο χρειάζεται για να μπορέσουν να κάνουν το επόμενο βήμα και θα ήθελα να μου αποδείξουν το αντίθετο.
Για την ώρα όμως…
5/10
Δημήτρης Γκουτζιαμάνης
[email protected]
