Το να κάτσω να ακούσω έναν instrumental δίσκο είναι κάτι που έχει να συμβεί αρκετό καιρό, αλλά η αλήθεια είναι ότι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η διαφορετικότητά του. Ο Φιλανδός Samuli Federley είναι ένας κιθαρίστας που, τουλάχιστον από όσο έψαξα, δεν ανήκει σε κάποιο από τα γνωστά γκρουπ, αν και σαν δισκογραφία το “Lifestream” είναι η δέκατή του δουλειά. Αυτό που σίγουρα θα βρείτε, όμως, ψάχνοντας αμέσως, είναι η συμμετοχή του στο ‘Φιλανδία έχεις ταλέντο’ όπου είχε παρουσίαση τι άλλο, το ταλέντο του και τις ικανότητές του στην κιθάρα.
Ακούγοντας τον δίσκο ξαφνιάστηκα, μιας και εφόσον κιθαρίστας, περίμενα να ακούσω μια συνεχή λογοδιάρροια από σολαρίσματα κτλ. Αυτό που παρουσιάζει είναι ένα αποτέλεσμα που τείνει – με τα προσωπικά γούστα – να θεωρηθεί ισορροπημένο και να μην πέσει στην λούμπα της ‘λογοδιάρροιας’. Επίσης είναι αρκετά επηρεασμένος από τον Mike Oldfield, πράγμα που επίσης δεν περίμενα. Πρώτη σκέψη όταν το έβαλα ήταν το “Ommadawn”, όπου μου ήρθε αυτή η ατμόσφαιρα και το συναίσθημα. Ο Samuli όμως είναι metal κιθαρίστας, άρα φανταστείτε μια metal εκδοχή του! Κιθάρες που δεν φλυαρούν (εντάξει λίγο!) και τύμπανα ασήκωτα (κρίμα που δεν αναφέρεται ο drummer) που ανάμεσα στα πλήκτρα σού υπενθυμίζουν ότι πρόκειται για ένα metal δίσκο.
Από τις φορές που θα ήθελα να ακούσω λίγο παραπάνω, τα 3+1 intro κομμάτια, γιατί είναι μια πολύ μικρή γεύση, μιας και οι διάρκειες των κομματιών είναι λογικές (το πολύ πεντάλεπτα). Πραγματικά ταλαντούχος.
7/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
