Με μεγάλη χαρά υποδέχτηκα τα νέα της καθόδου των Sarissa στην Αθήνα, τρία χρόνια μετά την πολύ επιτυχημένη εμφάνισή τους στο Up The Hammers 2013, όταν έπαιξαν με τους Domine. Αυτή τη φορά οι Θεσσαλονικείς είχαν μαζί τους στο An Club, τα πνευματικά παιδιά τους, τους War Dance αλλά και μια από τις πιο σεβαστές μπάντες στην Ελληνική σκηνή, τους Reflection.
Οι πόρτες άνοιξαν με ένα τέταρτο καθυστέρηση, κάτι που είναι μέσα στα λογικά πλαίσια αναμονής, αλλά η προσέλευση του κόσμου, ήταν αρκετά ισχνή.
War Dance
Οι War Dance ανέβηκαν στη σκηνή γύρω στις 20:45 και ο κόσμος ήταν πραγματικά λιγοστός. Αναρωτήθηκα πραγματικά που θα βρουν την ενέργεια να παίξουν, σκεπτόμενος ότι μάλλον θα έπαιζαν μια πρόβα μπροστά σε φίλους. Ευτυχώς, μετά τα πρώτα λεπτά του “Achilles’ War Dance”, αρκετός κόσμος κατέβηκε στο συναυλιακό χώρο, κάνοντας τουλάχιστον την μπάντα να νιώθει ότι παίζει σε Live και όχι σε πρόβα.
Τα παιδιά, μας παρουσίασαν ουσιαστικά όλο το πρώτο τους δίσκο “Wrath for the Ages”, χωρίς φυσικά τη διασκευή του “Marathon” των Sarrisa. Γενικά τα παιδιά ήταν αρκετά ενεργητικά στη σκηνή και μου έδωσαν πολύ καλύτερη εντύπωση, από όταν τους είχα δει ζωντανά με τους Warlord. Σε αυτό συνέβαλε και ο καινούργιος τραγουδιστής της μπάντας, ο Βίκτωρας, ο οποίος είχε μια πραγματικά “Eric Adams” χροιά και στυλ στον τρόπο που τραγουδάει αλλά και σε όλη του τη σκηνική παρουσία.
Πολύ καλός ήχος για τα δεδομένα του An και οι War Dance σε μεγάλα κέφια ξεσήκωσαν το κοινό αρκετές φορές και μπορώ να πω ότι στα 35 και κάτι λεπτά που έπαιξαν, ικανοποίησαν και ζέσταναν αρκετά τον κόσμο που τους τίμησε. Νομίζω ότι με την προσθήκη του Βίκτωρα στα φωνητικά αλλά και με μια καλύτερη παραγωγή στον επόμενο δίσκο, τα παιδιά θα μπορέσουν να κάνουν κάτι πραγματικά πολύ καλό. Thumps Up!!
Setlist:
Achilles’ War Dance, Recall, The Thunder Inside Me, Prometheus, Wrath for the Ages, Freedom, War of Titans
Reflection
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο σεβαστές μπάντες στον Ελληνικό χώρο. Οι Reflection υπάρχουν από το 1992 και έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην Ελληνική σκηνή. Πάντα έβρισκα ότι οι παραγωγές των δίσκων τους αδικούσαν τα κομμάτια τους, αλλά και οι επιλογές τους στους τραγουδιστές, δεν ήταν και οι καλύτερες. Το “The Iron Tower”, ένα καινούργιο κομμάτι, το οποίο είχε βγει στο Youtube μερικές ημέρες πριν, δεν μπορώ να πω ότι με είχε ενθουσιάσει, αλλά περίμενα με ανυπομονησία να τους δω για πρώτη φορά με τον καινούργιο τους τραγουδιστή, τον Γιώργο Θωμαϊδη.
Στον An υπήρχε αρκετός κόσμος, αλλά μάλλον ο χαρακτηρισμός που θα μπορούσε να δώσει κανείς είναι ότι ήταν μισοάδειο παρά μισογεμάτο. Οι Reflection βγήκαν και παρουσίασαν πράγματα από όλη τη δισκογραφική τους πορεία, με πολύ καλό ήχο και με ένα τραγουδιστή, o οποίος αποδείχτηκε λίρα εκατό για την μπάντα. Ο Γιώργος έχει απίστευτη φωνή και πολύ καλή σκηνική παρουσία, άνετος, τραγούδησε με ευκολία τα πάντα, χωρίς λάθη και με μεστότητα. Πολύ καλός ήχος και τα κομμάτια, πραγματικά απογειώθηκαν live. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε με μεγάλη ευχαρίστηση στο κάλεσμα της μπάντας, που για παράδειγμα μετά το τέλος του “The Wings Of Fate” άρχισε να τραγουδάει από μόνος του και πάλι το ρεφρέν του κομματιού.
Γενικά, τους ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω. Όπως και οι War Dance, νομίζω ότι οι Reflection έχουν βρει στο πρόσωπο του Γιώργου, τον frontman που τους αξίζει. Αν μπορούσε και ο Στάθης (κιθάρα) να του δώσει περισσότερο χώρο στη σκηνή, τα πράγματα θα μπορούν σίγουρα να είναι καλύτερα.
Ελπίζουμε σε πιο σπουδαία πράγματα από τους Reflection στο μέλλον.
Setlist:
Giants, The Ghost Ship, The Sorceress, Fire, When Shadows Fall, The Wings Of Fate, The Wheel Of Fortune, The Iron Tower, The Forbidden Seed, When Immortal Die
Sarissa
Και ενώ η ώρα είχε πάει σχεδόν 23:00, το An σε καμία περίπτωση δεν είχε τον κόσμο που αξίζει σε ένα από τα ιστορικότερα Ελληνικά συγκροτήματα. Θυμάμαι, ότι πριν τρία χρόνια, οι Sarissa είχαν τύχει φοβερής υποδοχής από το Αθηναϊκό κοινό. Δυστυχώς χτες, ο κόσμος ήταν λιγοστός και μάλλον πολύ κουρασμένος.
Οι Θεσσαλονικείς προσπάθησαν, ειδικά ο Γιώργος Συμεωνίδης στα φωνητικά, που όργωσε τη σκηνή και ήταν σε πολύ καλή ημέρα, φωνητικά. Από εκεί και πέρα, οι Sarissa, έπαιξαν ένα χορταστικό setlist, το οποίο περιλάμβανε τα πάντα από την δισκογραφική τους καριέρα, δίνοντας βέβαια βάση στην τελευταία κυκλοφορία, το “Nemesis”. Αδικημένο κάπως, το “Masters Of Sins”, από το οποίο ακούστηκε μόνο το “Death Dance”, ενώ σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν βάλει στο set τους το “Bleed” ή το “The Ancient Land Falls”.
Οι Sarissa έκαναν τα πάντα για να ευχαριστήσουν το κόσμο που τους τίμησε, έπαιξαν πολύ καλά με όση ενέργεια είχαν, αλλά όταν και ο κόσμος δεν συμμετέχει και το An έχει βαριά 150 άτομα, είναι δύσκολο να βγάλεις την ενέργεια που χρειάζεται.
Παρόλα αυτά, τα έδωσαν όλα και ειδικά στα παλαιότερα κομμάτια του “1987” αλλά και του “Sarissa”, η μπάντα απογειωνόταν. Η μόνη παραφωνία, ο κιθαρίστας της μπάντας, ο Ορέστης, ο οποίος μπορεί να έπαιζε στην κυριολεξία τις κάλτσες του, αλλά δεν κουνήθηκε ούτε μια ίντσα από τη θέση του.
Πολύ καλός ήχος, η μπάντα στημένη σωστά, καλό setlist, τι άλλο μπορούσαν να θέλουν οι παρευρισκόμενοι; Μάλλον περισσότερο κόσμο… Ελπίζω την επόμενη φορά που θα δούμε ξανά τους Sarissa, το Αθηναϊκό κοινό να τους τιμήσει όπως το αξίζουν.
Ίσως, οι διοργανωτές των συναυλιών, να σκεφτούν καλύτερα όταν φορτώνουν μια ημέρα με 4 διαφορετικές συναυλίες, αφού παράλληλα με τους Sarissa υπήρχε το Wreck Festival στο Κύτταρο, οι Varathron στο Gagarin και αν δεν κάνω λάθος και οι Kawir σε άλλο συναυλιακό χώρο. Οι Sarissa πάντως έχουν να δώσουν πάρα πολλά και αυτό το απέδειξαν και χτες αλλά και τρία χρόνια πριν. Πολύ καλή εμφάνιση και ελπίζουμε ότι δεν θα κάνουν άλλα 10 χρόνια για τον επόμενο δίσκο τους.
Setlist:
War For Peace, Never Say No, Survival, Marathon, Deathdance,Into the Night,Fallen, Now or Never, Fight the Devil, Sacrifice, Coming Home, Daughter of the Night (Nemesis), Immortal Souls, No Mans Land, Electric Axes, Turn the Power Up, Macedonian Army
Κείμενο – Ανταπόκριση: Δημήτρης Σταύρος
