Ομολογώ πως όταν έβαλα να παίξει το άλμπουμ, πίστεψα ότι πρόκειται για επανέκδοση κάποιου cultblack-thrash δίσκου των μέσων της δεκαετίας του ‘90, σαν κι αυτούς που έβγαλαν οι Aura Noir ή οι Inferno π.χ. Το δελτίο τύπου όμως που συνόδευε την κυκλοφορία και δεν είχα διαβάσει, με πληροφόρησε πως πρόκειται για τους Ιταλούς Satanika και το τρίτο τους άλμπουμ, το φετινό “Nightmare”. Σκατοψυχιά, μαυρίλα, Σατανάς και samples από κλασσικές cult-ίλες με κύριο εκπρόσωπο το επικό “Evil Dead”, ενώνουν τις δυνάμεις τους με θανατηφόρα thrashriffs από Destruction και παλιούς Slayer. Αν βάλεις μέσα και λίγο σαπίλα στον ήχο μαζί με μια δόση black κουλαμάρας, έχεις βρει ακριβώς αυτό που περιέχει μέσα ο δίσκος. Βέβαια οφείλουν να απολύσουν τον τραγουδιστή τους άμεσα. Ακόμα και σ’ αυτό το είδος που το λίγο φάλτσο όχι απλά συγχωρείται, αλλά είναι και απαραίτητο συστατικό, ο συγκεκριμένος κύριος καταφέρνει να είναι κάτι παραπάνω από απαράδεκτος. Άσε που μου χαλάει το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου, το “Mask Of Satan”, που αρχίζει τόσο ωραία με το “Curse the Gods” intro του και τα μυδραλιοβόλα τύμπανα και ξαφνικά πετάγεται ο άκυρος. Τα ίδια κάνει και στο εξαιρετικό “Deathwitch”. Όσο πιο πολύ ακούω τον δίσκο αυτό, τόσο πιο πολύ μου φαίνεται πως αν είχε λίγο καλύτερο ήχο και τραγουδιστή αντί για γάιδαρο, θα ήταν φτυστό το “Hellis Here” των The Crown. Πάντως όποιος γουστάρει thrashoblast-ίδια, εδώ θα βρει το γιατρικό του. Αν είχε βγει καμιά 20άρα χρόνια πριν, θα άξιζε να πάρει τουλάχιστον ένα 8αράκι με το σπαθί του, πολύ πιθανό να πήγαινε και παραπάνω, και τιμή του και καμάρι του. Δυστυχώς όμως τα χρόνια πέρασαν, το συγκεκριμένο υποείδος τερμάτισε και τώρα δεν μπορώ να του δώσω κάτι παραπάνω από….
6.5 /10
Νίκος Κεφαλίδης
