Με το άκουσμα τής ανακοίνωσης της ακόμα μιας συναυλίας των Scorpions πολύς κόσμος θορυβήθηκε μιας και συνέχεια σταματούν, αλλά συνέχεια επιστρέφουν. Βέβαια πέρα από το χιουμοριστικό κομμάτι, δεν νομίζω να έχει και κανείς παράπονο μιας και οι Scorpions είναι από τα γκρουπ που αναμφισβήτητα όλοι αγαπάνε και όλοι έχουμε μεγαλώσει μαζί τους. Ποιος δεν θέλει να τους δεί ξανά ή να τους ξανακούσει ξανά;
Το live αυτή την φορά έγινε στο Καλλιμάρμαρο με την ανακοίνωση της συμμετοχής της κρατικής φιλαρμονικής όπου όλοι στο άκουσμα τέτοιου νέου σκέφτηκαν ότι θα είναι κάτι ιδιαίτερο και συναρπαστικό.
Η ώρα πλησιάζει και το Καλλιμάρμαρο εξωτερικά γεμάτο με κόσμο που αδημονούσε να μπει…και κάπου εκεί στραβώνει όλη η κατάσταση.
Κύριοι διοργανωτές δεν είναι δυνατόν να έχετε ένα στάδιο χωρητικότητας 50.000 ανθρώπων όπου το 70% να περιμένει να μπει και να μην έχετε κάνει μια σωστή πρόβλεψη αλλά και εκτέλεση των πραγμάτων που πρέπει να γίνουν για να κινηθούν όλα ομαλά. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μια αναμονή 1 με 1.5 ώρα σε ουρά λες και βρίσκεσαι σε λεωφορείο χωρίς κλιματισμό και να περιμένεις λιώνοντας για να μπεις. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει μια οριοθέτηση αυτής της ουράς και να γίνεται μπάχαλο. Δεν είναι δυνατόν να ακούς κάθε λίγο την λέξη ‘ασθενοφόρο’ γιατί προφανώς κάποιος λιποθύμησε. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει κάποιος να σε κατευθύνει που είναι αυτή η άτιμη ουρά. Επίσης η διακοπή κυκλοφορίας για ποιο λόγο ανακοινώθηκε αφού δεν έγινε ποτέ; Για μεγαλύτερο κυκλοφοριακό κομφούζιο;
Γύρω στις 21.00 και κάτι, ο γράφων κατάφερε να μπει στο συναυλιακό χώρο όπου ήταν η στιγμή που άρχιζε και η φιλαρμονική. Φυσικά ο κόσμος δεν είχε μπει μέσα όλος! Οι ουρές συνεχιζόντουσαν, με την ελπίδα όσων είναι από έξω ότι θα μπουν μέχρι τις 22.00, που είχε ανακοινωθεί ότι θα ξεκινούσε η εμφάνιση οι Scorpions.
Το αποτέλεσμα της φιλαρμονικής, θεωρώ ότι ήταν αδιάφορο μιας και δεν υπήρχε κάτι ιδιαίτερο πέρα από το τελικό σημείο όπου για λίγο βγήκε ο Rudolf Schenker και έπαιξε για λίγα λεπτά μαζί τους το Hurricane 2000.
Το ρολόι έδειξε 22.00 και από όσο έβλεπα ο κόσμος συνέχιζε να μπαίνει…Λίγα λεπτά μετά άρχισε αυτό που περιμέναμε όλοι.
Ασχέτως τα χρόνια που κουβαλούν στην πλάτη τους, η ενέργεια τους ως γκρουπ αλλά και η σκηνική τους παρουσία πραγματικά τους τιμά. Τρομερά καλός ήχος και ένα σετ κομματιών πραγματικά άριστο. Σίγουρα μας έλειψαν κομμάτια (Τουλάχιστον ο γράφων που θα ήθελε να ακούσει) όπως το “Holiday”, “Ιn trance”, “Αlways Somewhere”, “Pictured Life”, αλλά με τέτοια καριέρα τι να πρωτοπαιξεις; Προσωπικά αποθέωση ήταν το “Is There Anybody There?”, όπως και το “Top Of The Bill”. Φυσικά δεν έλειψε το “Still Loving You”, “Rock You Like A Hurricane”, “Blackout”, και άλλα πολλά. Όλο το σετ ήταν υπέροχο με μια σωστή σκηνική παρουσία αλλά και συμπεριφορά του γκρουπ ασχέτως την ηλικία τους.
Την παράσταση όμως πιστεύω την έκλεψε ο Mikkey Dee.
Όσοι ήσασταν εκεί, δεν σας θύμισε τον animal από το muppet show? Το extraδακι της βραδιάς ήταν η μίνι διασκευή του ‘’Οverkill’’ των Μotorhead! Πού έγινε στην μνήμη του τιτανοτεραστιου Lemmy.
Η βραδιά κύλησε όμορφα και ευτυχώς μας έμεινε η μνήμη πόσο καλά περάσαμε και όχι η αρχική ταλαιπωρία. Στα πολύ θετικά ήταν η επέκταση του ωραρίου του μετρό μέχρι της 01.20 λόγω της συναυλίας όπου βοήθησε να έχουμε ένα γυρισμό χωρίς ταλαιπωρία.
Έως το επόμενο live τους….
SetList: Going Out With Α Bang, Make It Real, Is There Anybody There?, The Zoo, Coast To Coast, Top Of The Bill / Steamrock Fever / Speedy’s Coming / Catch Your Train, We Built This House, Delicate Dance, Follow Your Heart / Eye Of Τhe Storm / Send Me An Angel, Wind Of Change, Tease Me Please Me, Overkill (διασκευή Motörhead),Drum Solo, Blackout, Big City Nights, Encore: Still Loving You, Rock You Like A Hurricane
Ανταπόκριση:
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
