Είναι το “Codex Omega” το δεκάρι το καλό; Ναι. Ήταν το “Titan” μάλλον ένα στραβοπάτημα για το σχήμα; Ναι. Αφού απαντήσαμε αυτά τα θέματα ας δούμε τον δίσκο λίγο πιο αναλυτικά.
“Codex Omega” λοιπόν και οι Septicflesh μας δίνουν τον δέκατο τους δίσκο. 27 χρόνια ιστορία δεν τα λες και λίγα ε; Έχοντας πλέον ενστερνιστεί το κινηματογραφικό ακραίο metal το συγκρότημα δεν έχει κανέναν λόγο να κοιτάει αριστερά και δεξιά παρά να κάνει μόνο αυτό που ξέρει καλά. Προσφέρει έναν απολαυστικό ακραίο δίσκο που μπορεί να μην είναι “Communion” αλλά πραγματικά είναι πάρα πολύ κοντά σε αυτό το ύψος!
Πολλές εναλλαγές, συγκρατημένη καφρίλα, ορχηστρικά μέρη… πολύ μεράκι έχει πέσει σε αυτή την δουλειά. Δεν θέλω να ακούσω γκρίνιες ότι το σχήμα δεν προσφέρει κάτι το καινούργιο! Πως μπορεί άραγε να γίνει αυτό σε ένα πραγματικά κορεσμένο είδος; Δεν πιστεύω πως είναι εφικτό. Οπότε οι μουσικοί κάνουν πραγματικά ότι περνάει από το χέρι τους να προσφέρουν στον ακροατή ποικιλία και να κρατήσουν το ενδιαφέρον του στα ύψη.
Η παραγωγή είναι μπόμπα, δεν περίμενα βέβαια και κάτι λιγότερο. Απόλαυσα την ακρόαση του δίσκου με ακουστικά μιας και υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες που μπορούν να διαφύγουν στον απρόσεκτο ακροατή και πραγματικά το συνιστώ σε όλους σας.
Το “Codex Omega” θέτει υποψηφιότητα για μια θέση στα καλύτερα άλμπουμ για το είδος του εν έτη 2017.
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
[email protected]
