Κάτι μπάντες σαν τους Αμερικάνους Serianna με προβληματίζουν σε μεγάλο βαθμό μιας και αν και είναι αρκετά έξω από τα ακούσματά μου προσπαθώ να κρατήσω την σκέψη μου καθαρή και μακριά από προκαταλήψεις. Προκαταλήψεις μιας και παίζουν ένα είδος Metalcore. Και εδώ ακριβώς είναι ο προβληματισμός• κάνουν τα όργανα το Metal ή είναι κάτι παραπάνω; Μην θέλοντας όμως να ανοίξω μία τόσο μακροσκελή συζήτηση θα φέρω το απλό παράδειγμα με το Rock, όπου υπάρχει και ως ιδεολογία (χαρακτήρας), αλλά και ως μουσικό ρεύμα. Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάτι παρόμοιο γίνεται παντού και στο ότι αν και οι Serianna χρησιμοποιούν κάποια από τα ίδια όργανα που αποτελούν τον Metal ήχο, δεν είναι Metal, δυστυχώς ή ευτυχώς. Σταματάω εδώ όμως τον πρόλογο και μπαίνω επιτέλους στο ψητό. Το “Define Me” είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος από μία μπάντα που δημιουργήθηκε πίσω το 2009 και αποτελεί την μουσική συνέχεια του προηγούμενου (Inheritors), μιας και η πεντάδα κρατά κατά κύριο λόγο τα ίδια στοιχεία, παρατηρώντας όμως μία βελτίωση στα φωνητικά. Ο δίσκος αρχίζει με το κομμάτι “Like Glass” όπου και ακούγονται μερικά καλά και έξυπνα riffs, βάζοντάς σε, σε ένα ευχάριστο και δυναμικό κλίμα από νωρίς. Αν και η ενέργεια δεν σταμάτησε να υπάρχει καθ’ όλη την διάρκεια του, οι προσδοκίες μου πέθαναν όταν άκουσα τα φωνητικά του Chris Nutting, όπου μαζί με το “μελό” περιεχόμενο των στίχων τους έριξαν κατευθείαν στα μάτια μου. Το όλο θέμα είναι ότι παρ’ όλη την Metalcore ταυτότητα, από συνθετικής άποψης έχουν ταλέντο, κάτι που φαίνεται και από τις πιο ήρεμες ιδέες που υπάρχουν ανάμεσα στα δεκατρία κομμάτια. Άποψή μου είναι ότι αδικούνται ακολουθώντας τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αλλά άμα το γουστάρουν ποιος είμαι εγώ για να τους πει το αντίθετο.
6/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
