Καινούρια κυκλοφορία από τους θεούς Shadow Gallery και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι μετά από αρκετές ακροάσεις του συγκεκριμένου δίσκου δεν τους έχω βαρεθεί ακόμα. Τι σημαίνει αυτό. Ότι όλοι τους έχουν ξεπεράσει με τον καλύτερο τρόπο τον χαμό του θεού Mike Baker και έχουν φτιάξει ένα cd γεμάτο από ωραίες συνθέσεις, ωραίες μελωδίες, ωραία διαλλείματα και προπάντων μια φωνή η οποία μου φέρνει στο νου και τον Mike Baker αλλά και τον Geoff Tate (ακούστε το pain και θα με καταλάβετε). Ακούστε τα 2 πρώτα τραγούδια και θα με θυμηθείτε. Οι συνθέσεις είναι πάνω στα πρότυπα του συγκροτήματος και μπορώ να πω ότι συγκρίνονται άνετα και με τις προηγούμενες τους κυκλοφορίες. Καταπληκτικά ριφ στις κιθάρες, φοβερά πλήκτρα τα οποία δίνουν έναν άλλο τόνο στα τραγούδια και στην ατμόσφαιρα τους. Όλοι τους βρίσκονται σε πολύ μεγάλα κέφια και κάνουν ακόμα και των πλέον δύσκολο φαν του progressive να τους ακούσει. Οι συνθέσεις ποικίλουν με πολλές αλλαγές και στην ταχύτητα και στις κιθάρες καθώς εναλλάσσονται από τα κοφτά progressive ριφ στα πιο power σημεία. Λογικό θα μου πείτε καθώς και οι διάρκειες των τραγουδιών είναι όλες άνω των 6 λεπτών οπότε υπάρχει η δυνατότητα για αυτά τα παιξίματα. Ένα μόνο μειονέκτημα βρήκα στο cd αυτό. Σε κάποια σημεία υπάρχουν πολλά οπερετικά φωνητικά που μου θυμίζουν τους Queen και αυτό από κάποιο σημείο και μετά με κούρασε λιγάκι αλλά σίγουρα είναι αμελητέο μπροστά στο όλο σύνολο του δίσκου. Πραγματικά εντυπωσιακή κυκλοφορία την οποία δεν παίζει να την βαρεθώ ποτέ. Μπράβο στα παιδιά που συνεχίζουν και μας χαρίζουν καταπληκτικές κυκλοφορίες.
9/10
Άκης Μυστιλόγλου
