Συνεντεύξεις

Sorrowful Angels

Πλατεία Μοναστηρακίου, ώρα 13:30 μ.μ. και συναντήθηκα με το frontman των Sorrowful Angels, λίγες μόνο βδομάδες πριν το live με τους Moonspell, για καφεδάκι και κουβεντούλα. Ο Dion Christodoulatos μίλησε, επιχειρηματολόγησε, αστειεύτηκε, όχι μόνο για το τελευταίο σπουδαίο “Omens” αλλά και πέρα από αυτό, καθώς η συζήτηση ορθώς πήρε πιο γενικές διαστάσεις.

Γειά σου, Διονύση! Πώς είσαι;

Όλα καλά, όλα ανθηρά!

Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για το νέο σας album, “Omens”. Για μένα έχει χτυπήσει ήδη “Top 3” για αυτή τη χρονιά.

Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ. Να σε ρωτήσω…Ποιά είναι τα άλλα δύο; Χαχαχα!

Χαχαχα! Το ένα είναι σίγουρα το Paradise Lost. Το άλλο ακόμα το ψάχνουμε.

Χαχα! Όντως, το φετινό Paradise Lost ήταν πάρα πολύ καλό. Ξανά, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ!

Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα δώσε μας μερικές πληροφορίες για το νέο album.

Το “Omens” είναι ένας μεταβατικός δίσκος για τη μπάντα. Ένας δίσκος που δημιουργήθηκε με πολλά εμπόδια, καθώς ξεκίνησε να γράφεται με διαφορετικό line-up όταν ήταν ακόμα σε αυτό ο Κώστας (σ.σ. Κατίκος, φωνητικά) και ο Dariusz (σ.σ. Sipiora, κιθάρες). Στην πορεία ακολούθησαν κάποιες άλλες αλλαγές, όπως η αντικατάσταση του frontman από εμένα, ενώ ο Dariusz έφυγε για Πολωνία. Ωστόσο, πιστεύω ότι ο ήχος δε αλλοιώθηκε από αυτές τις αλλαγές. Μάλιστα στο πρώτο ουσιαστικό live που παίξαμε με Paradise Lost, τον Οκτώβρη αν θυμάμαι καλά, πήγε πάρα πολύ καλά. Ένιωθα ότι υπήρχε μία αποδοχή από κόσμο που άκουγε ένα καινούργιο υλικό. Κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή από τη Warner σε μορφή digital copy, ενώ υπάρχει και σε δικό μας physical copy, το οποίο μπορούν να βρουν στο website μας. Συνοψίζοντας, έχουμε ένα μεταβατικό album, αλλαγή ήχου της μπάντας από τον πρώτο στο δεύτερο δίσκο και πιστεύω πιο κοντά σε αυτό το οποίο θέλαμε εξ’ αρχής να κάνουμε.

Τώρα που οι ηχογραφήσεις έλαβαν τέλος, ποιά είναι τα πρώτα σου συναισθήματα;

Κατ’ αρχάς ο δίσκος αυτός, για τα δικά μου δεδομένα, είναι ήδη πολύ παλιός. Οι ηχογραφήσεις του τελείωσαν πριν ενάμιση χρόνο. Πώς νιώθω, ε; Χμμμ…Ξέρεις, κάθε φορά που ακούω το δίσκο, σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία θέλω να διορθώσω. Πες το τελειομανία ή όπως εσύ θέλεις. Ειδικά όταν κάνεις παραγωγές και μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία -και τη δημιουργική και την τεχνική- είναι πολύ δύσκολο να πεις “τέλος”. Πάντα κάτι θα λείπει ή θα ξυπνάς μία μέρα το πρωί και θα θες να αλλάξεις κάτι. Οπότε είναι ένα πολύ δύσκολο πράγμα, ένα μεγάλο test για τον εαυτό σου να ξέρεις πότε να τελειώσεις. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι, από τη στιγμή που τον δίνω σταματάω τελείως να ασχολούμαι με το δίσκο. Έτσι καθαρίζει το μυαλό μου και έτσι έγινε τόσο στο “Ship In You Trip”, όσο και στο “Omens”. Είμαι πολύ χαρούμενος με το καινούργιο υλικό που έχουμε, γιατί συνοψίζει πολύ καλά τον ήχο που θέλουμε να πετύχουμε. Είμαστε πολύ κοντά, αλλά νομίζω πως στο μέλλον θα υπάρξουν και άλλα διαφορετικά μουσικά βήματα για τους Sorrowful Angels.

Κατά την άποψή μου, οι φετινοί Sorrowful Angels παρουσιάζουν ένα νέο, πιο εξελιγμένο πρόσωπο. Πιο heavy ήχος, πιο σκοτεινές διαθέσεις, κλπ. Σαν μέλος της μπάντας, ποιές πιστεύεις πως είναι οι σημαντικότερες διαφορές συγκριτικά με το “Ship In Your Trip” του 2009;

Πιστεύω πως ο δίσκος, όπως λες, έχει πιο heavy προσέγγιση σε σχέση με την πιο ατμοσφαιρική, gothic που είχε ο πρώτος. Το “Ship In Your Trip” ήταν λίγο πιο συγκρατημένο, αν θες, ενώ το “Omens” είναι πιο απελευθερωμένο. Συνήθως γίνεται το αντίθετο, απλά στο πρώτο νομίζω πως υπήρχε το άγχος του να βρεις ένα χαρακτήρα, μία ταυτότητα. Στο “Omens” μπήκα με το σκεπτικό: “ΟΚ…νιώθω αυτό αυτή τη στιγμή και αυτά τα 10 κομμάτια είναι αυτά που θα μπουν στο δίσκο”. Έτσι κι αλλιώς, ήταν βασικός σκοπός το album να βγει πιο heavy, και από θέμα παραγωγής και σαν ιδέες. Έχει το ατμοσφαιρικό, έχει και ηλεκτρονικά, έχει και άλλα πράγματα. Και όλο αυτό έρχεται σε συνάρτηση με τη συναυλιακή εμπειρία. Ο σκοπός για μένα και τους Sorrowful Angels είναι το υλικό το οποίο γράφουμε, να μπορούμε να το παίζουμε live. Δεν κοιτάμε απλά να φτιάξουμε ένα ωραίο στουντιακό album που δε θα μπορεί να αποδοθεί live. Γι’ αυτό σου λέω πως ο αυθορμητισμός στο “Omens” είναι διαφορετικός. Γράφτηκε γνωρίζοντας τι θα κάνουμε και τι δε θα κάνουμε live. Πάντα όμως προσπαθούμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Πιστεύω ότι, τώρα που ολοκληρώσαμε και τη χειμερινή μας περιοδεία, είναι ένα album που αποδίδεται καλά live. Εμείς τουλάχιστον απολαμβάνουμε να το παίζουμε.

Ο τίτλος του νέο σας album λέγεται “Omens”. Είναι απλά συμβολικός ή οι στίχοι των κομματιών έχουν κάποιο βαθύτερο, προφητικό νόημα;

Το “Omens”, περίπου στο μισό του μέρος, περιέχει κομμάτια που μοιράζονται έναν κοινό προβληματισμό. Οπότε είναι ένα semi-concept album. Όπως ξέρουμε, “Omens” σημαίνει “Οιωνοί”. Θεωρώ ότι ζούμε σε πολύ σκοτεινούς και δύσκολους καιρούς. Εντάξει, κάποια πράγματα περνάνε στιχουργικά με κάποια αλληγορία ή με κάποιες ιστορίες αλλά πίσω από αυτά, στο “Omens” υπάρχει πάρα πολύ σκέψη των καιρών των οποίων ζούμε. Απειλητικές δυνάμεις που αναδεικνύονται μέρα με τη μέρα. Πάρτο όπως θες. Κάποιοι είπαν πως μπορεί να ‘ναι μεταφυσικό, αν και εγώ είμαι πιο ρεαλιστής μιας και το βιώνουμε καθημερινά.

Διάβασα κάπου στο Διαδίκτυο πως η χροιά σου θύμισε σε πολλούς το βραχνό λαρύγγι του Nick Holmes, κάτι που μπορώ να πω πως διαπίστωσα και ο ίδιος σε κομμάτια όπως τα “Mistress Of Desire” και “Mystical Momentum”. Πώς νιώθεις με μία τέτοια σύγκριση;

Χμμμ…Αρχικά, εμένα κάτι τέτοιο με τιμάει ούτως ή άλλως. Προσωπικά δε θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή. Όταν κάποιος σου λέει πως η φωνή σου θυμίζει κάποιον ο οποίος σίγουρα έχει μία ιστορία και έχει πάρει τα εύσημα της metal κοινότητας χρόνια τώρα, είναι τιμητικό. Από την άλλη όμως, επειδή υπάρχει ένα θέμα με τους Paradise Lost, το ίδιο έλεγαν και στο πρώτο μας album με τον Κώστα.

Μήπως φταίνε οι Paradise Lost;

Χαχαχα! Δεν ξέρω αν φταίνε οι Paradise Lost, εγώ πάντως είμαι μεγάλος οπαδός της σχολής των Metallica. Από εκεί πηγάζουν πολλά πράγματα. Ξαναλέω πάντως πως είναι τιμητικό για μένα. Δε θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή. Όποιος πιστεύει πως η φωνή μου μοιάζει με αυτό, εμένα με χαροποιεί. Δεν είναι κάτι κακό. Από κει και πέρα, σε καμία περίπτωση δε γίνεται εσκεμμένα. Γενικά, νομίζω πως ότι έχει αντρικά φωνητικά και κινείται σε έναν ήχο gothic τύπου, όλοι πάνε να το κολλήσουν εκεί. Δεν πάνε να το κολλήσουν π.χ. στους Sentenced ή σε άλλες μπάντες. Όλοι έχουν στο μυαλό τους Paradise Lost. Εγώ πιστεύω πως υπάρχουν άλλες επιρροές πίσω από αυτό. Το θέμα, βέβαια, είναι να αρέσει στον ακροατή.

Πρόσεξα πως στο “Omens” έχουν μειωθεί σε αισθητό βαθμό τα ηλεκτρονικά στοιχεία ενώ, όπως είχα γράψει και στην κριτική μου, δεν είναι λίγες οι φορές που άκουσα και σουηδικά riffs. Πιστεύεις ότι ο νέος δίσκος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως “πειραματικός”;

Δε θεωρώ ότι τα ηλεκτρονικά στοιχεία είναι λιγότερα. Είναι περισσότερα. Ίσως να μην ακούγεται αυτό για λόγους μίξης. Ήταν σκόπιμο να βγει το στοιχείο της μπάντας μπροστά και να μείνει όλο το ατμοσφαιρικό στοιχείο πίσω. Σε πληροφορώ όμως ότι η δουλειά των synthesizers και των ηλεκτρονικών στοιχείων είναι πιο μεγάλη από το “Ship In Your Trip”. Εκεί ήταν πιο απλοϊκά. Εδώ η χρήση τους ήταν πιο βαριά. Είναι καθαρά θέμα παραγωγής. Όσο για τα σουηδικά riffs που ανέφερες, είναι λογικό να υπάρχουν, μιας και όλοι είμαστε fans αυτής της σκηνής. Σίγουρα είναι ένας πειραματικός δίσκος, γιατί σηματοδοτεί μία αλλαγή στον ήχο μας. Εγώ νομίζω πως οι Sorrowful Angels ξέρουν που θέλουν να κινηθούν. Το “Omens” σίγουρα δεν είναι ο τελικός δίσκος, αλλά είναι ο δίσκος που σηματοδοτεί πάρα πολλές αλλαγές.

Θα μπορούσες να πεις, δηλαδή, πως είναι ο πιο κρίσιμος μέχρι στιγμής.

Ναι, σίγουρα είναι ο πιο κρίσιμος γιατί, ξέρεις, αρχίζει να υπάρχει μία σύγκριση. Ο πρώτος δίσκος έκανε μία “άλφα” αίσθηση. Κι όταν αλλάζεις τόσα πολλά πράγματα στον δεύτερο, σίγουρα υπάρχει μία μεγάλη σύγκριση. Θα δούμε πως θα καταλήξει το όλο πείραμα. Σίγουρα υπάρχουν πολλά ηχητικά “τοπία” που απομένουν να εξερευνηθούν από πλευράς μπάντας. Οι μουσικές μας εκφράσεις και τα ακούσματά μας είναι πολλά. Δε μπορείς να τα περιορίσεις όλα αυτά σε ένα album. Θέλω κάθε φορά να εξερευνούμε και ένα διαφορετικό μονοπάτι. Δεν είμαι fan του να παίζεις το ίδιο ακριβώς πράγμα συνέχεια. Ελπίζω να το πετύχαμε τώρα και να μπορούμε να το επιτύχουμε και στο μέλλον.

Ποιά είναι μέχρι στιγμής τα σχόλια από όσους έχουν ήδη ακούσει το δίσκο;

Κατ’ αρχάς, το πρώτο πράγμα το οποίο εξέλαβα από τον περισσότερο κόσμο, ήταν η έκπληξη. Και αυτό γιατί ήταν ένας ήχος που δεν περίμεναν να ακούσουν. Πιστεύω πως η ποιότητα του υλικού είναι τόσο καλή, που δεν απωθεί κάποιον από τη διαφορετικότητά του. Και αυτό το λέω γιατί μερικές φορές παίζει και αυτό το concept. Έχεις π.χ. την αγαπημένη σου μπάντα ή μία μπάντα που σου αρέσει, έχεις έναν ήχο, ξαφνικά αλλάζουν και λες “δε μ’ αρέσει”. Αυτό που μου ‘χει δώσει ο κόσμος να καταλάβω είναι πως ο δίσκος είναι ένα βήμα παραπάνω από αυτό που κάναμε. Με λίγα λόγια, βλέπω πολύ κόσμο να πιστεύει το ίδιο που πίστευα και εγώ. Ο πρώτος δίσκος ακολουθούσε κάποια στενά πλαίσια. Σε κάποιους άρεσε πολύ. Αλλά νιώσαμε ότι έπρεπε να τα διευρύνουμε.

Οπότε το “Omens” απευθύνεται σε περισσότερα αυτιά.

Ακριβώς. Αν έλεγες πως το “Ship In Your Trip” ήταν σίγουρα ένας gothic metal δίσκος, το “Omens” καλύπτει ένα ευρύτερο μέρος και δεν περιορίζεται στα στεγανά αυτού του είδους.

Γνωρίζω ότι έχετε ήδη έτοιμο ένα promo video για το κομμάτι “Right Of Way”. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για τα γυρίσματα;

Λοιπόν, το “Right Of Way” είναι το πρώτο video clip για την προώθηση του “Omens”. Είναι μία παραγωγή της RawRec Productions με τα παιδιά από τους Trendy Hooligans. Εμπιστεύομαι πάρα πολύ την ποιότητα των παραγωγών τους, ενώ διαθέτουν και μία πάρα πολύ ωραία αισθητική ματιά. Επιπλέον είναι και φίλοι, κάτι που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί έχεις να κάνεις με ανθρώπους οι οποίοι καταλαβαίνουν αυτό που θες να βγάλεις. Ο Θέμης μάλιστα ήταν και αυτός που έκανε και το upload του CD, οπότε ήταν ο πλέον υπεύθυνος του να παρουσιάσει οπτικά και χρωματικά ένα video το οποίο κολλούσε με το concept. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Τα γυρίσματα έγιναν σε ένα σπίτι κάπου στην Κηφισιά και επειδή έγιναν χειμώνα, ήταν λίγο αντίξοες οι συνθήκες. Υπήρξαν στιγμές που πετύχαμε χιονοθύελλες και άλλα τέτοια. Εκεί είναι που λες “Όλα για την τέχνη”… Χαχαχα! Κάναμε μερικά πολύ σκληρά γυρίσματα σε εξωτερικούς χώρους με τρομερό κρύο, αλλά το αποτέλεσμα μας δικαίωσε. Ήταν ένα κομμάτι που, για κάποιο λόγο, είχαμε ως πρώτη επιλογή. Δε μπορείς να πεις αν είναι το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι του δίσκου.

Έχει πάντως πιασάρικο refrain.

Ναι, έχει πιασάρικο refrain, αλλά είναι από τα πιο αργά κομμάτια του album. Νομίζω πως έχει και πιο up-tempo στιγμές. Όσον αφορά το video, επιλέξαμε ένα πιο mid-tempo κομμάτι για να κινηθούμε. Αυτό που μου έμεινε περισσότερο από αυτά τα γυρίσματα ήταν το κρύο και η χειμερινή ώρα, αφού δεν είχαμε σύμμαχο ούτε τον ήλιο! Βράδιαζε νωρίς και βιαζόμασταν να τελειώσουμε τα γυρίσματα. Παρόλα αυτά χαίρομαι με το αποτέλεσμα και ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλα video clips.

Πέρυσι σας είδαμε support σε Paradise Lost, ενώ φέτος θα σας δούμε να ανοίγετε και για Moonspell. Πώς αισθάνεστε όταν μοιράζεστε τη σκηνή με ονόματα τέτοιου βεληνεκούς;

Πρώτα απ’ όλα είναι τεράστια τιμή. Κατά δεύτερον, είναι ένα πολύ μεγάλο σχολείο. Όταν φτάνεις σε μία ηλικία, απομυθοποιείς κάποια πράγματα. Δεν τα βλέπεις όπως όταν ήσουν πιτσιρικάς. Το μεγαλύτερο bonus που παίρνεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το σχολείο του να κάτσεις δίπλα σε ανθρώπους που είναι επαγγελματίες σε αυτό που κάνουν χρόνια και βλέπεις πως το κάνουν. Πέραν του συναισθήματος “Γουάου! Παίζω με τους Paradise Lost!”, είναι και ένα σπρώξιμο για σένα να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω να διορθώσεις τα πράγματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν κάνεις σωστά. Πέραν της τιμής, υπάρχει και η δυνατότητα να παίζει σε ένα μεγάλο stage μπροστά σε κόσμο που δεν έχει έρθει να δει εσένα. Αυτό είναι πάντα πρόβλημα για μία μπάντα, γιατί πας να παρουσιάσεις ένα δικό σου υλικό και έχεις πάντα το φόβο “θα τους κερδίσω;”, “δε θα τους κερδίσω;”. Δεν το ξέρεις. Οφείλεις να βάλεις τα δυνατά σου, θέλεις να φανείς καλός απέναντι σε αυτούς που σε προτίμησαν για support και τρίτον, έχεις να μάθεις πράγματα. Έχεις να δεις πως το κάνουν, να το συγκρίνεις με τον εαυτό σου και να σκεφτείς πως μπορείς να το κάνεις και εσύ. Πέραν του άγχους είναι σχολείο, αλλά και μία τεράστια εμπειρία.

Τί να περιμένουμε από τους Sorrowful Angels στις 29 Σεπτεμβρίου;

Να είστε σίγουροι ότι θα παρουσιάσουμε ένα δυνατό show από μία παρέα ανθρώπων, οι οποίοι είναι πλέον καλοί φίλοι μεταξύ τους, έχουν ένα δυνατό team, το οποίο έχουν καταφέρει πλέον να το βγάζουν και πάνω στη σκηνή. Αυτό το αναζητούσαμε καιρό. Και αυτό νομίζω είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που μπορεί να παρατηρήσει κανείς στη μπάντα. Είμαστε φίλοι, κάνουμε παρέα εκτός σκηνής, γουστάρουμε τη μουσική που γράφουμε και παίζουμε, και αυτό το περνάμε στη σκηνή. Εξ’ άλλου, το υλικό το παρουσιάσαμε ζωντανά σε όλη την Ελλάδα το χειμώνα που μας πέρασε στην “Omens Over Greece Tour”, η οποία πήγε πάρα πολύ καλά. Οπότε, δεν υπάρχει κανέναν λόγος να μη δώσουμε το 110% της απόδοσής μας. Πόσο μάλλον όταν βρίσκεσαι σε ένα stage με πολύ κόσμο και φυσικά παρέα με τους τιτανοτεράστιους Moonspell, που έβγαλαν και δισκάρα φέτος! Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι και πρόκειται να περάσουμε καλά. Υπάρχει ένα μικρό άγχος του να μη γίνουν λάθη, τεχνικά περισσότερο. Αλλά από κει και πέρα, επειδή είμαστε και λίγο πιο rock ‘n roll attitude, προτιμώ να κάνω και μερικά λαθάκια πάνω στη σκηνή, παρά να μείνω κολλημένος εκεί για μη φύγει ούτε νότα. Ας φύγει, δεν πειράζει.

Το τυπικό άλλωστε το βαριέται και το κοινό, σωστά;

Και γω το πιστεύω αυτό. Μα δεν είναι τίμιο και από μεριάς μουσικού. Καλύτερα να αφηνόμαστε στη σκηνή και να το γουστάρουμε. Οπότε…Rock ‘n roll και Moonspell! Επίσης είναι μεγάλη χαρά που αυτές οι 2 εμφανίσεις θα συσπειρώσουν μία ομάδα ελληνικών gothic μπαντών, καθώς είμαστε όλοι φίλοι μεταξύ μας και γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο. Μάλιστα σε λίγες μέρες θα υπάρξει και μία εκπληξούλα πάνω σε αυτό το live από κοινού.

Αλήθεια; Μπορείς να μας πεις κάτι σχετικά με αυτό;

Βεβαίως! Για να τιμήσουμε τη συμμετοχή μας σe αυτό το live, έχω ετοιμάσει ένα mini-tribute στους Moonspell, το οποίο θα περιέχει 3 κομμάτια-διασκευές. Το “Nocturna” με το Γιώργο από SadDolls, το “Luna” με τη Σπύλα από Fallen Arise και έχουμε και το “Scorpion Flower” με τη Γωγώ από τους Luna Obscura. Είναι σχεδόν έτοιμο και θα το ανεβάσουμε σύντομα. Θα είναι free download, ενώ στη συνέχεια θα το βάλουμε στο YouTube και θα το αφήσουμε να τρέχει εκεί. Μου ‘χε δώσει η Γωγώ ένα εξώφυλλο που είχε έτοιμο από κάτι άλλο που έκανε και το έφτιαξα λίγο καλύτερα. (σ.σ. η συνέντευξη έγινε 1 εβδομάδα πριν τη δημοσίευση αυτού του tribute mini-CD)

Καλή φάση!

Ναι, είναι πολύ καλή κίνηση! Βασικά, χάρηκα πολύ που συμφώνησαν όλοι με αυτό και είναι ωραίο. Δε νομίζω πως έχει γίνει πολλές φορές κάτι τέτοιο.

Ποιά είναι τα σχέδια των Sorrowful Angels για το μέλλον; Υπάρχει υλικό για τρίτο album;

Υλικό υπάρχει πάρα πολύ, για να ‘μαι ειλικρινής. Θα μπορούσα να πω ακόμα και για 2 album. Γι’ αυτό σου είπα στην αρχή πως θεωρώ το “Omens” ήδη παλιό. Απλά η φάση της δισκογραφίας θέλει κάποιο χρόνο αποδοχής και χώνεψης από πλευράς του κοινού πάντα, όχι του καλλιτέχνη. Αυτό είναι ένα album το οποίο έγραψα πέρυσι, ενώ τώρα γράφω ένα άλλο. Υπάρχει, λοιπόν, το υλικό. Εμείς μετά το live των Moospell, θα ξεκινήσουμε σιγά-σιγά να γράφουμε κάποιες ιδέες σε κάποια πράγματα. Θα περάσουμε από τα demos σε κανονικές ηχογραφήσεις. Άλλωστε δε μας βιάζει ο χρόνος. Υπάρχουν επίσης και κάποια live πλάνα τα οποία σίγουρα θα συζητηθούν, ενώ θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιες tour εντός και εκτός συνόρων. Απλά, όλοι γνωρίζουμε πως τα οικονομικά δρώμενα της χώρας μας τα κάνουν όλα αυτά πολύ πιο δύσκολα. Ειδικά για ανθρώπους που προσπαθούν να ζήσουν από τη μουσική, καθώς τα lives κάθε μπάντας κοστίζουν πάρα πολύ. Είναι απαγορευτικό. Ελπίζω μερικά πράγματα να μας πάνε καλά, από οικονομικής πλευράς, για να μπορούμε να υποσχεθούμε το καλύτερο δυνατό. Αυτό εμείς το θέλουμε και έχουμε σκοπό να το κάνουμε, οπότε αναμένετε σύντομα. Το σίγουρο είναι ότι αυτή θα είναι μία πλούσια χρονιά.

Τελευταία ερώτηση. “Ελληνική σκηνή”: Πώς τη βλέπεις τα τελευταία χρόνια και ποιές μπάντες ξεχωρίζεις;

Η ελληνική σκηνή πιστεύω ότι είναι καλύτερη από ποτέ. Μάλιστα έκανα πρόσφατα μία κουβέντα με έναν γνωστό, παλιό μουσικό, τον κιθαρίστα των Flower Of Romance και μου είπε ακριβώς αυτό: “Μην ακούς τι λένε οι παλιοί για την παλιά σκηνή. Η σημερινή ελληνική σκηνή είναι 300 φορές καλύτερη από τότε. Και από μουσικής, και από τεχνικής πλευράς”. Εγώ, βάσει αυτών που βλέπω, συμφωνώ με αυτή την άποψη. Έχουμε πολύ καλούς μουσικούς, πολύ καλές μπάντες, πολύ καλό υλικό, αλλά βρισκόμαστε και σε μία πολύ δύσκολη περίοδο. Δεν δίνονται δυνατότητες να κάνουν το κάτι παραπάνω. Δε θα συμφωνήσω με κάποιους που λένε ότι λείπει ο επαγγελματισμός, γιατί νομίζω πως ο επαγγελματισμός έρχεται όταν βλέπεις και λίγες ευκαιρίες. Αν κάποιες χώρες έχουν δυσκολίες, η δικιά μας τις έχει στο διπλάσιο. Πόσο μάλλον τώρα. Πάντως πάμε πολύ καλά. Έχουμε μπάντες σε όλα τα είδη του heavy metal, χωρίς να μιλήσω για τις πολύ γνωστές περιπτώσεις π.χ. Firewind και Rotting Christ. Δε μπορείς να πρωτοδιαλέξεις κάποιον. Είναι δεκάδες οι μπάντες που ξεχωρίζουν, τόσο με δισκογραφία όσο και χωρίς. Αυτό που χρειάζεται είναι να έρχεται παραπάνω κόσμος στα live. Δεν αρκούν ούτε τα “like” και τα posts στο Facebook, ούτε τα views στα videos. Εγώ αυτό που έχω να πω είναι πως, τόσο σαν μέλος των Sorrowful Angels, όσο και μέσα στα CFN Recordings όπου έχω καινούργιες μπάντες που έρχονται και γράφουν, εντυπωσιάζομαι από φρέσκιες ιδέες παιδιών που μπορεί να πηγαίνουν σχολείο ακόμα, όμως παρουσιάζουν πρωτοπορία. Αν είχαν κάποια πρότυπα εδώ στην Ελλάδα πέραν των ήδη γνωστών ονομάτων, πιστεύω θα έπαιρναν πιο πολύ σοβαρά το θέμα “έχω μπάντα, τρέχω, κάνω μουσική”. Αυτή τη στιγμή λείπουν τα ελληνικά πρότυπα. Δεν έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα. Νομίζω πως είναι πρόβλημα των καιρών μας. Στα 80’s έλειπε ο επαγγελματισμός. Τώρα ο επαγγελματισμός υπάρχει, αλλά λείπει η δυνατότητα.

Σήμερα όμως υπάρχει και το Internet. Δε βοηθάει και αυτό κάπως;

Ναι, σίγουρα. Το Internet μας έχει φέρει πιο κοντά και πλέον δεν υπάρχει αυτός ο “παρωπιδισμός” των παλαιότερων εποχών. Είναι πιο εύκολο για τα παιδιά σήμερα να μπουν και να βρουν ένα τρομερό κιθαρίστα, να πάρουν ιδέες, γνώση, τεχνικές ηχογράφησης, στήσιμο μπάντας και εξοπλισμού. Κάποτε όλα αυτά ήταν καλά κρυμμένα μυστικά. Σήμερα, για κάποιον που κατέχει την κατάλληλη τεχνολογία, τα πράγματα είναι πολύ πιο άνετα.

Διονύση, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες! Εύχομαι ότι καλύτερο για το μέλλον, και σε σένα και στη μπάντα! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και γω πάρα πολύ για τη συνέντευξη αυτή. Εύχομαι τα καλύτερα και για το περιοδικό. Αυτό το οποίο μπορώ να υποσχεθώ, πρώτα απ’ όλα από μεριάς Sorrowful Angels, είναι ότι είμαστε και θα είμαστε εδώ. Έχουν να γίνουν στο μέλλον πολλά ακόμα. Έχουμε πολύ μουσική να δώσουμε. Πιστεύω πως, παρόλες τις αντιξοότητες, θα είναι μία γεμάτη χρονιά. Τέλος, δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Μπόρα είναι, θα περάσει.

Χάρης Μπελαδάκης

www.sorrowfulangels.com

www.facebook.com/Sorrowful.Angels.page

www.myspace.com/sorrowfulangels

Band

Διονύσης Χριστοδουλάτος – φωνητικά, κιθάρα

Ηλίας Μπουζέας – μπάσο, φωνητικά

Χρήστος Στρατηγός – τύμπανα

Φίλιππος Παπακυριακού – κιθάρα, φωνητικά

Discography

Ship In Your Trip, 2009

Omens, 2012

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X