Οι Speaking to Stones είναι ένα –σχετικά νέο- progressive σχήμα, αποτελούμενο από αδιαμφισβήτητα πολύ ταλαντούχους μουσικούς. Οι εφευρετικές και πρωτότυπες συνθέσεις του ντεμπούτου studio άλμπουμ τους, ‘Elements’, με concept σχετικά με τα τέσσερα φυσικά στοιχεία, μου κίνησε το ενδιαφέρον, και, θέλοντας να μάθω περισσότερα σχετικά με τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά και τα ταλαντούχα μέλη των Speaking to Stones, μίλησα με τον Tony Vinci, κιθαρίστα και βασικό συνθέτη της μπάντας. Ο Tony μας μίλησε κατ’ αρχήν για το συνθετικό κομμάτι του ‘Elements’, αλλά και σχετικά με ό,τι περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του concept που περιλαμβάνει. Μάλιστα με πληροφόρησε πως το προσωπικό αγαπημένο μου κομμάτι από το δίσκο (Quinta Essentia), συμπίπτει με το δικό του! Βάλτε το ‘Elements’, λοιπόν, πατήστε το ‘play’ και διαβάστε!
Καλησπέρα Tony! Είμαι η Μαριάνθη Μακροπούλου από το GreekRebels.gr. Θα μπορούσες να μας κάνεις μια μικρή εισαγωγή στο νέο δίσκο των Speaking In Stones, το “Elements”; Ακούγοντας το κάθε κομμάτι ποια μουσικά στυλ μπορούμε να διακρίνουμε;
Γεια σου Μαριάνθη. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτό το CD. Αρχικά, παίζω με παλιούς φίλους, όπως ο Anthony Brown και ο Greg Putnam, όπως επίσης και με μουσικούς που έχω αγαπήσει και θαυμάζω εδώ και χρόνια, όπως ο Mark Zonder και ο Andy Engberg. Στο βασικό του επίπεδο, όλος ο δίσκος είναι «ευθέως» progressive, οπότε οι ακροατές θα πρέπει να περιμένουν μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια, με πολλούς ‘ελιγμούς’, βαθιές metal μελωδίες, μεγάλη ποικιλία σε φωνητικά, περίπλοκα ορχηστρικά σημεία, δυναμικά tempo και την «υπογραφή» μας σε παράξενα χρονικά σημεία. Α! Και solos. Πολλά πολλά solos! Μ’ άρεσε ο τρόπος που κυλάει ο δίσκος. Ξεκινά με το “Fire”, που θεωρώ ότι ‘τα σπάει’. Τα φωνητικά του Andy είναι εκτός ελέγχου. Ειδικά εκείνες οι υπέροχες αρμονίες που κάνει ακριβώς πριν από το solo, είναι πανέμορφες. Το “Wind” είναι καθαρό γιατί ξεκινά με ένα μακρύ ορχηστρικό τμήμα, μετά αλλάζει σε ένα ωραίο, κλασικά προσανατολισμένο πιάνο, κιθάρα, μπάσο και τελικά καταλήγει σε ένα φωνητικό κουπλέ. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στο “Water” είναι η δομή του. Εάν προσέξεις το κομμάτι είναι δομημένο σαν ένας καθρέφτης. Έχει ένα πραγματικά ωραίο και γλυκό groove στη ‘νεκρή’ μέση του κομματιού, μετά επαναλαμβάνει όλα τα τμήματα που καταλήγουν στο κέντρο από την ανάποδη. Ελπίζω να βγαίνει κάποιο νόημα. Είναι κάπως δύσκολο να το εξηγήσω. Όπως και να έχει, το “Water” είναι το κομμάτι στο οποίο και ο Mark και ο Greg έχουν την ευκαιρία να ‘λάμψουν’. Θα μπορούσα απλά να ακούω το μπάσο και τα τύμπανα από αυτό το κομμάτι συνέχεια για μια μέρα. Το “Earth” είναι σίγουρα το πιο ‘περιπετειώδες’ κομμάτι μας μέσα στο δίσκο. Ένα τελείως progressive metal mayhem! Αλλά πιστεύω πως κρατήσαμε το καλύτερο για το τέλος. Το “Quinta Essentia” είναι το αγαπημένο μου. Το γιατί το αφήνω στην κρίση των ακροατών!
Ο νέος σας δίσκος άργησε σχετικά να κυκλοφορήσει. Σχεδόν 6 χρόνια μετά τον προηγούμενο (ομώνυμο με τη μπάντα) δίσκο σας. Στο μεταξύ έχετε υποστεί αλλαγές και προσθέσεις στο line up σας. Για παράδειγμα, η πρόσθεση του νέου σας drummer, Mark Zonder, ο οποίος είναι μάλιστα φοβερός παικτης αλλά παράλληλα συμμετέχει και σε άλλα μεγάλα project, όπως οι Fates Warning. Μπορείς να μας μιλήσεις για αυτή τη συνεργασία;
Είμαστε πολύ ευγνώμονες που άνθρωποι ακόμα εξακολουθούν να δείχνουν ενδιαφέρουν για τους Speaking In Stones. Όταν έγραψα τον πρώτο δίσκο, ήμουν καθηγητής Αγγλικής Γλώσσας πλήρους απασχόλησης στη Νέα Υόρκη. Τώρα επιδιώκω να πάρω ένα PhD στο Ιλινόις. Όχι μόνο διδάσκω και πάω στο σχολείο, αλλά κάνω και πολλή έρευνα και γράφω άρθρα για τη σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Συγνώμη αν γίνομαι κουραστικός, απλά θέλω να πω πως ανεξάρτητα από το πόσο «λαμπεροί» φαινόμαστε, και εγώ και ο Mark και ο Greg κάνουμε κανονικές δουλειές και είμαστε πολύ απασχολημένοι με το να βγάζουμε τα προς το ζην. Επίσης, όλοι μένουμε σε διαφορετικές πολιτείες, οπότε δε χρειάζεται να πω πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για να γράψουμε, να μοιραστούμε μεταξύ μας, να ηχογραφήσουμε μουσική, ή να δουλέψουμε με την εταιρία. Ειλικρινά πιστεύω πως όλο αυτό γίνεται κοινός τόπος για όλη τη μουσική βιομηχανία. Σε σχέση με τον Mark, τι να πω; Είναι φοβερός και σαν drummer και σαν άτομο. Εύκολο το να δουλέψεις μαζί του, πολύ δημιουργικό και πάντα φέρνει κάτι καινούριο στα κομμάτια που είναι εντυπωσιακό. Ήταν εφηβικό όνειρο να δουλέψω με τον Mark, οπότε δε θα μπορούσα να είμαι πιο ενθουσιασμένος για αυτή τη συνεργασία.
Είναι αλήθεια πως κάθε κομμάτι από το “Elements” δανείζεται στοιχεία από ανατολίτικες τονικότητες και ηλεκτρονικούς ρυθμούς. Ποια είναι η σχέση σας με τις διάφορες μουσικές παραδόσεις; Έχετε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε μία (ή και μερικές) από αυτές, και αν ναι, γιατί;
Όπως είπα και πριν, είναι ένας progressive δίσκος, αλλά δανείζεται και στοιχεία από άλλα είδη μουσικής. Κάποιες φορείς θα εμφανιστούν σ’ έναν ήχο των πλήκτρων, κάποιες άλλες στην τονικότητα ή στη διατύπωση ενός κιθαριστικού solo. Άλλες φορές ένα μέρος του κομματιού στηρίζεται σε μια ανατολίτικη μελωδία ή κάποιο παραδοσιακό βουλγαρικό ρυθμό. Μ’ αρέσει πολύ η παραδοσιακή μουσική της Ανατολικής Ευρώπης.
Προφανώς έχετε επηρεαστεί από άλλες progressive μπάντες, όπως οι Dream Theater, το οποίο είναι και λογικό. Μπορείς να μας πεις για άλλες progressive και μη επιρροές που έχετε; Και επίσης, κατά πόσο επιτρέπετε σε ένα μουσικό ρεύμα να επηρεάσει τον ήχο σας;
Αντιθέτως με αυτό που ακούω από άλλους μουσικούς για αυθεντικότητα, ειλικρινά πιστεύω πως όλοι είμαστε φοβερά επηρεασμένοι από τα ακούσματά μας. Θα μπορούσα να σου πω από ποια μπάντα ή κομμάτι επηρεάστηκα για να γράψω κάθε νότα που παίζει στο cd. Δεν με ενοχλεί καθόλου. Είμαι σίγουρος πως οτιδήποτε κι αν παίξω, ακόμα και αν τα ίχνη του οδηγούν σε άλλους μουσικού ή μπάντες θα ακούγεται και θα την αισθάνομαι σαν δική μου μουσική. Βεβαίως αγαπώ τους Dream Theater και τους Spock’s Beard, αλλά ακούω και rock και metal, όπως τους All That Remains και τους Pantera. Επίσης, μου αρέσουν πολύ και πιο εμπορικές μπάντες, όπως οι Disturbed, Story Of The Years, Trapt κλπ. Για μένα όμως 90% των επιρροών μου προέρχονται από προφανείς πηγές, όπως ο Steve Vai, ο Joe Satriani, ο John Petrucci και ο Mozart. Έμαθα να παίζω κιθάρα βλέποντας την ταινία “Amadeus” και μαθαίνοντας τη μουσική εξ ακοής. Μέχρι σήμερα πιστεύω πως το “Serenade For Winds” είναι το καλύτερο μουσικό κομμάτι που γράφτηκε ποτέ.
Πέραν από μουσικός είσαι και παραγωγός. Όπως διάβασα και σε άλλες συνεντεύξεις σου. Ξεκίνησες την παραγωγή από πολύ μικρή ηλικία με αποτέλεσμα έναν μεγάλο αριθμό έργων. Εσύ ανέλαβες την παραγωγή και στο “Elements”;
Βοήθησα και εγώ αλλά τα credits πρέπει να δοθούν στον Anthony Brown. Πήρε το προβάδισμα και δούλεψε πολύ για να τα ενώσει όλα.
Το “Elements” είναι ένας concept δίσκος που έχει να κάνει με τις ανθρώπινες σχέσεις με τη φύση, και επομένως με τα 4 στοιχεία. Κατά τη γνώμη σου πως η ανάγκη κάποιου να συμμετάσχει σε κάτι σχετίζεται με αυτά τα στοιχεία; Γιατί υπάρχει και μια ολόκληρη θεωρία βασισμένη πίσω από όλη αυτή την ιδέα, συμπεριλαμβανομένης και της στοιχειακής μαγείας. Πιστεύεις πραγματικά πως η ανθρωπότητα μπορεί να φτάσει τους υψηλότερους στόχους της μέσω συγκεκριμένων ενεργειών (και όχι μόνο μέσω της αξιοποίησης κάθε διαθέσιμης φυσικής πηγής);
Πιστεύω ότι ζούμε σε έναν υπερβολικά περίπλοκο κόσμο τον οποίο δυστυχώς προσπαθούμε να τον απλοποιήσουμε. Ακολουθούμε συγκεκριμένες πεποιθήσεις (επιστημονικές και θρησκευτικές) που μας σταματάνε από το να σκεφτόμαστε και να αλληλεπιδράμε ουσιαστικά με τη ζωή μας. Εάν έχουμε μια απάντηση για κάτι, συχνά σταματάμε να το σκεφτόμαστε. Μ’ αρέσει η ιδέα του ότι ο καθένας μας έχει μια περιορισμένη πρόσβαση στον κόσμο αυτό. Μας κρατά σε αναζήτηση του εαυτού μας και του υπόλοιπου κόσμου, μέσω της ανθρώπινης διαφορετικότητας, της τεχνολογίας, της φύσης, ώστε να βρούμε κάτι που να το αισθανθούμε οικείο σε αυτό τον κόσμο. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά πιστεύω πως το καλύτερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να ξεχάσουμε την ανθρωποκεντρική μας προσέγγιση για τον κόσμο και να συγκεντρωθούμε στο ότι ζούμε σε αυτό τον πλανήτη με επίγνωση του ότι τον μοιραζόμαστε με ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα άλλων όντων. Είναι το πώς συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας και όλους αυτούς με τους οποίους μοιραζόμαστε τον πλανήτη που μας προσδιορίζει.
Άλλη μία ερώτηση σχετικά με το “Elements”. Από τη στιγμή που όλα τα κομμάτια του δίσκου έχουν σαν όνομα το κάθε στοιχείο (εκτός από το “Quinta Essentia”), ποια είναι τα σημεία στα οποία επικοινωνεί το κάθε κομμάτι με τον τίτλο του; Θα μπορούσε το “Quinta Essentia” να συμβολίζει ένα πέμπτο στοιχείο ή τον συνδυασμό των ήδη υπαρχόντων;
Ελπίζω αυτές οι συνδέσεις και στιχουργικά και μουσικά, από τη μία να είναι ευδιάκριτες για τους ακροατές, αλλά από την άλλη να τους εκπλήσσουν. Το “Quinta Essentia” σίγουρα μιλάει για τη σύνθεση και πιστεύω πως τα φωνητικά του Andy ειδικά στο ρεφραίν εκφράζουν τόση αισιοδοξία και ελπίδα που σχεδόν αρκετά για να σε κάνουν να πιστέψεις πως είναι πρόκειται για το πέμπτο στοιχείο.
Δώστε μας κάποιες πληροφορίες σχετικά με το artwork του δίσκου. Ποιος συνέλαβε την ιδέα του δέντρο πάνω στο νερό και τις εποχές να το αλλάζουν και ποιος τελικά το σχεδίασε;
Ο Shane Rickert, ένας εξαίσιος καλλιτέχνης και παλιός φίλος. Αρχικά μου άρεσε η ιδέα για ένα δέντρο σε 2 εποχές, αλλά ο Shane δούλεψε σκληρά για τα υπόλοιπα και δημιούργησε ένα, κατά τη γνώμη μου, πολύ ωραίο εξώφυλλο.
Εσύ προσωπικά σχολίασες πως τις συνθέσεις του “Elements” μπορεί να τη δει κανείς από πάρα πολλές οπτικές ανάλογα με το όργανο στο οποίο εφιστά την προσοχή του. Επίσης αναφέρατε πως κατά τη διάρκεια της σύνθεσης, πρώτα στήνετε έναν σκελετό για το κάθε τραγούδι και μετά αφήνετε τη φαντασία σας να δουλέψει. Ο καθένας σας συνθέτει το δικό του κομμάτι αποκλειστικά ή ανταλλάσσετε ιδέες;
Ο Anthony και εγώ γράψαμε τις βάσεις των τραγουδιών και μετά τις στείλαμε στα υπόλοιπα παιδιά. Σίγουρα είχαμε και άλλες προτάσεις και σχόλια για τις συνθέσεις και τις εκτελέσεις του καθενός, αλλά κατά βάση αφήνουμε τον κάθε μουσικό να κάνει τις δικές του επιλογές. Το λατρεύω αυτό! Τα κομμάτια κατέληξαν να είναι πολύ διαφορετικά από το πώς τα είχα φανταστεί αρχικά και πραγματικά ήταν δώρο για μένα, να δημιουργήσω κάτι που μας εκφράζει τόσο πολύ και μετά να βλέπω άλλους να το μεταμορφώνουν σε κάτι καλύτερο.
Έχεις άλλα projects (για παράδειγμα ένα προσωπικό project) παράλληλα με τους Speaking In Stones;
Ναι, υπάρχουν άλλα δύο cds που έχω γράψει με μια μπάντα που ονομάζεται Eleventh Hour και δουλεύω σε ένα άλλο, δικό μου cd, που είναι περίπου 80% έτοιμο.
Τώρα, θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με το όνομα του συγκροτήματος: πώς προέκυψε να ονομαστείτε Speaking In Stones; Μήπως έχει ένα βαθύτερο νόημα;
Ω, πολύ ωραία. Είσαι το πρώτο άτομο που με ρωτάει κάτι σχετικά με το όνομα. Προέρχεται από μερικά διαφορετικά μέρη. Αρχικά, μου αρέσει η ιδέα του να μιλάω με τον κόσμο, χωρίς να περιμένω απάντηση. Έτσι, το όνομα αρχίζει εκεί. Στη συνέχεια, υπάρχει μια ατάκα στην ταινία “Serenity” του Joss Whedon που λατρεύω. Ο χαρακτήρας του River δεν μπορεί να ελέγξει πόσο ευαίσθητη είναι και σε μια πολύ έντονη στιγμή προσεύχεται: “Σε παρακαλώ Θεέ μου, κάνε με πέτρα.» Είναι τόσο όμορφη, συγκινητική στιγμή. Τέλος, το όνομα αναφέρεται στον Τίτο Ανδρόνικο του Σαίξπηρ. Για να μην περιττολογούμε, ο Τίτος έχει υπερασπιστεί την πόλη του για τα πολλά χρόνια. Όλοι εκεί του χρωστάνε τη ζωή τους, αλλά παρόλα αυτά γίνεται το θύμα ενός φρικτού πολιτικού παιχνιδιού. Αυτός παρακαλεί για βοήθεια από τους παλιούς του φίλους, και ένας-ένας τον αγνοούν. Έτσι, ο Τίτος “μιλάει για τις λύπες του, στις πέτρες.” Εν τέλει, δεν ξέρω τι σημαίνει ακριβώς, αλλά φαίνεται να εμπεριέχει το νόημα του να προσπαθείς για το ακατόρθωτο, να είσαι ανοικτός και ευάλωτος.
Γενικά, κάνετε ζωντανές εμφανίσεις; Υπάρχουν σχέδια για live εμφανίσεις των Speaking In Stones;
Είμαστε όλοι ανοικτοί σε αυτό. Ελπίζουμε να είμαστε σε θέση να κάνουμε κάποιες συναυλίες στην Ευρώπη το επόμενο καλοκαίρι.
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου, Tony! Έχεις κάποιο μήνυμα για τους progressive (και μη) ακροατές;
Σας ευχαριστώ που μας ακούτε και που είστε μία από τις πιο έξυπνες, ευαίσθητες ομάδες μουσικών και οπαδών στον πλανήτη!
Μαριάνθη Μακροπούλου
http://www.speakingtostones.com/
http://www.myspace.com/speakingtostones
http://www.facebook.com/SpeakingToStones
Band:
Tony M. Vinci – κιθάρα
Andy Engberg – φωνητικά
Greg Putnam – μπάσο
Mark Zonder – τύμπανα
Anthony Brown – πλήκτρα
Discography:
Speaking to Stones (2006)
Elements (2012)
