Αν και η Φινλανδία είναι περισσότερο γνωστή στον χώρο του metal για τις extreme μπάντες της, δεν φείδεται από άξιους εκπροσώπους και στις υπόλοιπες εκφάνσεις της σκληρής μουσικής και μάλιστα χωρίς να υπολογίζουμε διασημότητες όπως οι Nightwish, HIM και The 69 Eyes. Οι Stargazery τιμούν και με το παραπάνω την hard rock κληρονομιά της πατρίδας τους όπως την ενσάρκωσαν οι τεράστιοι Tarot και Hanoi Rocks (αν και λιγότερο στη συγκεκριμένη περίπτωση) αλλά και πολλές μεταγενέστερες μπάντες. Το “Stars Aligned” συνολικά ακούγεται στ’αυτιά μου πολύ πιο μελάτο απ’ότι με προετοίμασαν τα πρώτα τραγούδια του. η μπάντα προσπαθεί να χωρέσει πολλά πράγματα και στο τέλος το μόνο που επιτυγχάνει είναι να χάσει σε όγκο και δυναμικότητα, εκτός κι αν ήταν αυτός ο στόχος τους εξ αρχής, οπότε πάω πάσο. Πλάι λοιπόν στο παραδοσιακό πληκτροκρατούμενο hard rock που δανείζεται στοιχεία και από τις AOR μπάντες της γειτονικής τους Σουηδίας, έχουμε τα symphonic metal στοιχεία που μοιάζουν να προσπαθούν να τα εντάξουν με τόσο ζόρι όσο βάζω εγώ για να μπω στα παλιά μου jean παντελόνια. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα δεν είναι καλό. Παρ’όλ’αυτά, όταν το πάνε πιο χαλαρά και βγαίνει ο rock χαρακτήρας τους, το αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Όπως στο “Missed The Train To Paradise” το οποίο αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα Ευρωπαϊκού AOR και θα συμπεριλαμβανόταν ανάμεσα σε χαρακτηριστικούς ύμνους του είδους αν είχε βγει καμια 25ρια χρόνια πριν. Τα φωνητικά έχουν μια πολύ ζεστή χροιά και πολύ συναίσθημα, αλλά κάποιες στιγμές γίνεται τόσο υπερβολικό το συναίσθημα, όπως στο κομμάτι “Academy Of Love”, που αγγίζει τα όρια του γελοίου αφού μοιάζει περισσότερο για κλαψούρισμα γάτας παρά με τραγούδι. Πάντως πρόκειται για ένα γενικά αξιοπρεπές άλμπουμ το οποίο βέβαια δεν έχει τίποτα το ιδιέταιρο που θα το βοηθήσει να κρατηθεί στο προσκήνιο ή που έστω θα κάνει το κοινό να ασχοληθεί και με τις παλιότερες δουλειές της μπάντας.
6/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]
