Όσο και να μη θέλουν μερικοί να το παραδεχτούν, αναμφισβήτητα οι Stryper ήταν και θα είναι οι βασιλιάδες της underground σκηνής. Πλησίασαν στα μέσα των 80’s την παγκόσμια κυριαρχία, αλλά το πρωτότυπο χριστιανικό image που τους έκανε ευρέως γνωστούς, έμελλε να αποτελέσει ταυτόχρονα και την ταφόπλακά τους. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά η ακλόνητη πίστη τους στο Θεό καλά κρατεί μέχρι και σήμερα. Με αφορμή το album επανεκτελέσεων “Second Coming”, επικοινώνησα με την αγέρωχη φωνή των Stryper, Michael Sweet. Μαζί μιλήσαμε για λάθη, παρερμηνείες, άδικες κατηγορίες, ενώ (όπως θα καταλάβετε και εσείς από τις απαντήσεις) ο Mike είναι το ίδιο ευχάριστα γραφικός με τότε. Τελικά δεν είναι τυχαίο που η συνέντευξη συνέπεσε με τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Γεια σου Michael! Είμαι ο Χάρης. Χαιρετίσματα από την Ελλάδα! Πρώτα απ’ όλα, συγχαρητήρια για το “Second Coming” album.
Σε ευχαριστώ Χάρη. Και χαιρετίσματα σε σένα επίσης από το σπίτι μου κοντά στη Βοστώνη. Ας αρχίσουμε.
Πως αποφασίσατε ότι αυτή ήταν η κατάλληλη εποχή να κυκλοφορήσετε ένα album με επανηχογραφημένες versions μερικών από των πιο κλασικών σας κομματιών; Ήταν παλιά ιδέα ή απλά σας ήρθε σαν σκέψη μέσα στον περασμένο χρόνο;
Είναι μία ιδέα με την οποία έπαιζα εδώ και αρκετό διάστημα. Άλλα με τον καιρό, καθώς η μπάντα ωρίμασε και αυτά τα κλασικά τραγούδια αναπτύχθηκαν, έγινα πιο πρόθυμος να τους δώσω την αρμόζουσα ηχογράφηση που τους άξιζε. Ήμουν 20 χρονών όταν ηχογράφησα αρχικά μερικά από αυτά τα κλασικά τραγούδια. Έχω μεγαλώσει. Όλοι μας μεγαλώσαμε. Και ωριμάσαμε σαν μουσικοί. Και οι δυνατότητες ηχογραφήσεις είναι τόσο καλύτερες απ’ ότι ήταν χρόνια πριν. Για να μην αναφέρω ότι είχαμε πολύ μικρούς χρονικούς περιορισμούς με μερικές από τις πρώιμες ηχογραφήσεις. Είναι ωραίο να πηγαίνεις στο studio χωρίς χρονικά περιθώρια και να ηχογραφείς αυτά τα τραγούδια με τον τρόπο που τους αξίζει να ηχογραφηθούν.
Πως είναι το feedback μέχρι στιγμής; Ποιά είναι η γνώμη του τύπου και των fans;
To feedback είναι υπέροχο, τόσο από τους fans όσο και από τον τύπο. Δεν ήμουν σίγουρος για το τι να περιμένω. Ξέρω όμως ότι σεβαστήκαμε πολύ εκείνες τις original versions, οπότε ένιωσα άνετα, ή έστω γεμάτος ελπίδες πως θα το υποδεχθούν καλά.
Ποια ήταν τα πρώτα σου συναισθήματα όταν μπήκες στο studio για να ξαναπαίξεις αυτά τα τραγούδια, μετά από τόσα πολλά χρόνια;
Λοιπόν, ένιωθα πολύ καλά στο studio κάνοντάς το. Στην πραγματικότητα, αυτά τα τραγούδια τα παίζουμε κάθε βράδυ στο δρόμο για 25 και βάλε χρόνια, άρα στην ουσία ήταν σχετικά άνετο να τα επανεξετάσουμε στο studio. Ήταν ως επί το πλείστον συναρπαστικό. Ήμουν ενθουσιασμένος που τελικά ηχογραφήσαμε αυτά τα τραγούδια έτσι όπως τους άξιζε. Υπήρχαν μικρά πράγματα, συνήθως απλές τεχνικές ανοησίες, στις original ηχογραφήσεις που πάντα ήθελα να βελτιώσω. Ήταν πηγή έμπνευσης να δουλέψω με αυτά τα τραγούδια στο studio.
Κατά τη διάρκεια της ακρόασης μου, παρατήρησα μία ελαφρώς μοντέρνα προσέγγιση στα κομμάτια. Πιστεύεις πως οι νέες versions αιχμαλωτίζουν το πνεύμα των σημερινών Stryper;
Ναι. Μόνο ένας είναι ο καλύτερος τρόπος που μπορώ να το περιγράψω: Είναι Stryper, μόνο που είναι ενήλικο. Είναι πιο ώριμοι Stryper – μουσικά και ηχητικά.
Ποιές διαφορές εντοπίζεις ανάμεσα στα νέα και βελτιωμένα κομμάτια και στα originals των 80’s;
Κυρίως μικρά πράγματα. Στο “To Hell With The Devil”, για παράδειγμα, υπήρχαν πύλες στα τύμπανα που ποτέ δε μου άρεσαν και πάντα ήθελα να διορθώσω. Αλλά επίσης, γενικά το παίξιμό μας – η μουσικότητα μας σαν μπάντα έχει βελτιωθεί. Και πλέον δεν ακούγομαι σαν έφηβος που τραγουδάει. Χαχαχα! Η φωνή μου έχει ωριμάσει με την πάροδο των χρόνων, οπότε ήταν ωραίο να είμαι σε θέση να τραγουδάω αυτά τα κομμάτια με τον τρόπο που μπορώ τώρα. Σήμερα.
Παρόλο που το “Second Coming” δεν είναι ένα νέο studio album, οφείλω να παραδεχτώ πως είναι μία κυκλοφορία που δείχνει τους Stryper στην καλύτερη τους φόρμα μετά το reunion. Ωστόσο, δε φοβάσαι ότι μερικοί μπορεί να σκεφτούν πως οι Stryper πάσχουν από έλλειψη έμπνευσης, λαμβάνοντας υπόψη πως η τελευταία σας κυκλοφορία ήταν ένα album διασκευών;
Ελπίζω όχι, αλλά υποθέτω πως είναι πιθανό. Απλά κατά κάποιο τρόπο βγήκε έτσι. Όλοι μας είχαμε σχεδιάσει να κυκλοφορήσουμε ένα album γεμάτο με original τραγούδια αυτή τη χρονιά, αλλά η ευκαιρία να κάνουμε το “Second Coming” μας παρουσιάστηκε εκ των προτέρων. Αν και συμπεριλάβαμε νέο υλικό και στις δύο αυτές κυκλοφορίες. Το “God” στο “The Covering” και τα “Bleeding From Inside Out” και “Blackened” στο “Second Coming”. Μόλις ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε το επόμενο album, το οποίο είναι ένα album εξ’ ολοκλήρου με νέα κομμάτια.
Το “Second Coming”, όπως είπες πριν λίγο, έχει επίσης 2 ολοκαίνουργια κομμάτια. Ποιά είναι η ιστορία πίσω από αυτά; Είναι ο προπομπός ενός νέου album, ή υπάρχουν απλά για να εξυπηρετήσουν τους “bonus” σκοπούς;
Όντως είναι προπομπός. Πάρε αυτά τα 2 κομμάτια παρέα με το “God”, και πιστεύω πως έχεις μία καλή ένδειξη σχετικά με το ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει το επόμενο album.
Τώρα, ας κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν. Το έτος είναι 1986 και μόλις έχετε κυκλοφορήσει το “To Hell With The Devil”, ένα album-ορόσημο που σας έφερε τεράστια δημοτικότητα και σας κέρδισε πρόσβαση στο maistream κοινό, με αποκορύφωμα ένα βραβείο Grammy. Ήσασταν προετοιμασμένοι για μία τέτοιου είδους επιτυχία;
Δε νομίζω ότι μπορείς να είσαι προετοιμασμένος για επιτυχίες σαν κι αυτή που έφερε το “To Hell With The Devil”. Ήμασταν απλά 4 τύποι από τη Νότια California που ο Θεός μας έβαλε στη θέση να παίξουμε μουσική και να προσφέρουμε το μήνυμά Του στον κόσμο. Πήρε 4 συνηθισμένους τύπους και δούλεψε μέσω εμάς για να κάνει σπουδαία πράγματα. Δίνουμε στο Θεό όλο τον έπαινο. Αλλά όχι, δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Ήμασταν απλά παιδιά.
Τότε, το μουσικό στυλ της μπάντας είχε γίνει αρκετά αμφιλεγόμενο για πολλές θρησκευτικές και Χριστιανικές ομάδες. Μερικές σας είχαν κατηγορήσει μέχρι και για σατανικό image. Σας δημιούργησε καθόλου πρόβλημα όλο αυτό το παρασκήνιο; Πώς αντιμετωπίσατε όλη αυτή την αρνητικότητα που υπήρχε γύρω σας;
Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε ώστε να μη δίνουμε πολλή προσοχή σε αυτό. Ξέρουμε που βρίσκονται οι καρδιές μας – στο Θεό. Βλέπαμε (και ακόμα βλέπουμε) τις ζωές να αλλάζουν κάθε βράδυ στις συναυλίες. Κόσμος που ίσως δεν είχε πάει ποτέ σε Εκκλησία, ερχόταν για να γνωρίσει το Χριστό. Προσπαθήσαμε να αγνοήσουμε την αρνητικότητα. Το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να μειώσει το σκοπό αυτού που κάναμε, ο οποίος ήταν να υπηρετήσουμε το Θεό μέσω της μουσικής.
Συνεχίζοντας, πηγαίνουμε στο 1990. Προσωπικά τη χειρότερη χρονιά των Stryper. Ήταν τότε που είπατε “αντίο” στην christian metal εικόνα σας και επιλέξατε έναν πιο heavy ήχο. Είναι αλήθεια ότι αυτή η αλλαγή έγινε λόγω κριτικών που ασκήθηκαν για το προηγούμενό σας album, “In God We Trust”;
Δεν ήταν μόνο ένας ο λόγος για τον οποίο αλλάξαμε τη μουσική μας κατεύθυνση το 1990. Ήταν ένας συνδυασμός από πράγματα. Κυρίως, η μουσική βιομηχανία άλλαζε. Σαν καλλιτέχνης δε μπορείς να κάνεις πάντα το ίδιο πράγμα, από album σε album, σε album. Σε κάποιο σημείο πρέπει να δοκιμάσεις να επανεφεύρεις τον εαυτό σου. Εκείνη την εποχή, είχαμε ξεφορτωθεί τα κιτρινόμαυρα ρούχα που φορούσαμε για 8 χρόνια. Απλά νιώσαμε ότι ήταν καιρός να εξελιχθούμε – μουσικά και οπτικά.
Μετά τη διάλυση σας, πολύς κόσμος θα αναφερόταν σε σας ως “η πιο cult heavy μπάντα στην ιστορία”. Σε ενόχλησε ποτέ ο όρος “cult”;
Νομίζω πως ο κόσμος που αναφερόταν σε μας έτσι, δεν καταλάβαινε τους Stryper ή αυτό που ήμασταν. Μας έχουν ονομάσει πολύ χειρότερα… Χαχαχα! Οι Stryper απέχουν πολύ από το “cult”. Αυτό που, ωστόσο, πιστεύω πως είμαστε, είναι μία ομάδα ατόμων που έχουν τις ίδιες ιδέες και υπηρετούν μαζί το Θεό. Αυτό που οι απ’ έξω βλέπουν ως “cult”, εγώ το βλέπω σαν ένα μεγάλο group ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο, που υπηρετεί έναν υπέροχο και επιεική Θεό.
Και τώρα το έτος είναι 2013 και βλέπουμε τους Stryper πλήρως αναβιωμένους. Ποιοί ήταν οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό το μεγάλο comeback;
Το αστείο είναι πως, στην πραγματικότητα είμαστε και πάλι μαζί περισσότερο απ’ όσο ήμασταν την πρώτη φορά. Ξεκινήσαμε το 1982-1983 και διαλυθήκαμε το 1991. Με το ζόρι 8 χρόνια. Μετά επανήλθαμε το 2003 και τώρα είμαστε μαζί εδώ και 10 χρόνια. Ύστερα από 10 χρόνια, δε νιώθουμε ότι είναι comeback. Νιώθουμε σαν να μη λείψαμε ποτέ.
Οι πιο πρόσφατες κυκλοφορίες σας μετά από το reunion, ήταν τα “Reborn” και “Murder By Pride”. Δύο albums που πιστεύω ότι είναι πολύ κοντά στο heavy ήχο του “Against The Law”. Πιστεύεις ότι οι Χριστιανικές μέρες των Stryper έφτασαν στο τέλος τους;
Καθόλου. Είμαστε πνευματικά πιο δυνατοί από ποτέ. Το μέλλον είναι συναρπαστικό και γεμάτο εστίαση στο Θεό.
Ποια είναι λοιπόν τα μελλοντικά σχέδια των Stryper, τόσο σε live εμφανίσεις, όσο και στο studio; Φήμες λένε πως έχετε έτοιμο νέο υλικό για ηχογράφηση.
Ναι, ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε ένα νέο album. Σήμερα δούλευα τα φωνητικά κομμάτια όλη τη μέρα. Θα περιοδεύσουμε πολύ το 2013 και το 2014. Σκοπεύουμε να καλύψουμε πολλά μέρη του κόσμου στα οποία δεν έχουμε ξαναπάει, οπότε ανυπομονώ γι’ αυτό.
Καθώς κλείνουμε, θα ήθελα να σου κάνω μία τελευταία ερώτηση και θέλω να μου απαντήσεις με όλη σου την ειλικρίνεια. Από τα πρώτα σου βήματα ως μουσικός, πιστεύεις ότι γνώρισες λιγότερη επιτυχία απ’ όση ήθελες;
Γνώρισα πολύ μεγαλύτερη επιτυχία απ’ όση μπορούσα να ονειρευτώ. Είμαι αλήθεια, πολύ ειλικρινά όπως και συ είπες, ταπεινός και γεμάτος εκτίμηση απέναντι στο Θεό κάθε μέρα, που μπορώ και είμαι ένας επαγγελματίας μουσικός που κηρύττει το λόγο Του. Όταν ήμασταν απλά έφηβοι στις αρχές των 80’s στην California, σίγουρα θέλαμε επιτυχία. Αλλά δεν πίστευα ούτε για μια στιγμή πως θα μπορούσα να έχω την ικανότητα να το κάνω αυτό 30 χρόνια αργότερα. Απλά γίνεται για να δείξουμε πόσο καλός μπορεί να είναι ο Θεός όταν Τον βάζεις πρώτο.
Λοιπόν Michael, αυτό ήταν όλο! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μιλήσω μαζί σου. Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου.
Σε ευχαριστώ Χάρη. Εύχομαι σε σένα και στην οικογένειά σου τα καλύτερα και καλή υγεία. Οι προσευχές μου είναι μαζί σου και στους ανθρώπους της Ελλάδας, και ελπίζουμε να σας δούμε όλους πολύ σύντομα. Ευχαριστώ οποιονδήποτε το διαβάσει αυτό και αυτούς που έχουν υποστηρίξει τους Stryper όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι στ’ αλήθεια ευγνώμων.
Χάρης Μπελαδάκης
Band
Michael Sweet – φωνητικά, κιθάρες
Robert Sweet – τύμπανα
Oz Fox – κιθάρες
Timothy Gaines – μπάσο
Discography
The Yellow And Black Attack EP – 1984
Soldiers Under Command – 1985
To Hell With The Devil – 1986
In God We Trust – 1988
Against The Law – 1990
Reborn – 2005
Murder By Pride – 2009
The Covering – 2011
Second Coming – 2013
