35 χρόνια πορείας μετρούν οι Tankard, μια μπάντα ιδιαίτερα αγαπητή στο Ελληνικό και όχι μόνο κοινό. Αυτό αποτέλεσε την ευκαιρία και παράλληλα με την κυκλοφορία του best of “Hymns For The Drunk” να συνομιλήσω με τον Olaf Zissel, τον drummer της μπάντας από το 1994 σχετικά με την πορεία τους.
Γεια σας παιδιά. Ονομάζομαι Clare και διεξάγω αυτή τη συνέντευξη εκ μέρους του Greek Rebels. Πήρα την ευκαιρία να σας μιλήσω καθώς είμαι παλιά οπαδός σας και έχω τόσες πολλές ερωτήσεις που θα ήθελα να σας ρωτήσω, δεν ξέρω καν ποιες είναι κατάλληλες αλλά θα τις ρωτήσω ούτως ή άλλως. Οπότε για πάμε… Λοιπόν, 35 χρόνια Tankard. 35 χρόνια και εξακολουθείτε να είστε ένα από τα πιο ωραία συγκροτήματα εκεί έξω με τα μεγαλύτερα χαμόγελα και την πιο θετική διάθεση. Πιστεύετε ότι αυτή η διάθεση σας βοήθησε να πετύχετε όλα αυτά τα χρόνια;
Απλά χάσαμε τη σωστή στιγμή που θα έπρεπε να σταματήσουμε και τώρα συνεχίζουμε για όσο περνάμε ωραία. Υπάρχουν τόσες χώρες στη λίστα μας που δεν έχουμε εμφανιστεί και τώρα προσπαθούμε να μικρύνουμε αυτή τη λίστα.
Είμαι σίγουρη ότι δώσατε πολλά στη μουσική, αλλά τί σας έχει δώσει η μουσική πίσω;
Τόσες υπέροχες στιγμές με τόσους φανταστικούς ανθρώπους και ακόμα μας καλούν να επισκεφτούμε ξανά τις χώρες τους. Απίστευτο.
Ο Gerre είπε στη συναυλία σας στην Αθήνα πριν λίγο καιρό ότι “δεν πετύχατε”. Πολλά παιδιά ξεκινούν σήμερα με το όνειρο να πετύχουν ως μουσικοί και όμως πολλοί πετυχημένοι μουσικοί δεν μπορούν να επιζήσουν μόνο από τη μουσική τους. Αυτό εννοούσατε; Τι χρειάζεται για να πετύχει κάποιος;
Στην περίπτωσή μας έχουμε μια αξιοπρεπή διαβίωση, αλλά δε μας αρέσει να κάνουμε 150 συναυλίες ετησίως, επομένως υπάρχει πολύ χρόνος για μια σοβαρή δουλειά και αυτό και κάνουμε.
Τι δουλειές έχετε εκτός από τους Tankard; Θυμάμαι ότι ο Gerre είπε ότι εκτελούσε κοινωνικό έργο με τοξικομανείς πριν από μερικά χρόνια. Πώς παέι αυτό;
Ο Gerre ασχολείται ακόμα αυτό το κοινωνικό έργο. Ο Andy προγραμματίζει φωτοβολταϊκά. Ο Frank ασχολείται με εγγυήσεις σε μια μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία και εγώ είμαι στην ίδια εταιρεία, αλλά στο τμήμα πρωτοτύπων για τα φρένα.
Το πίσω μέρος στο μπλουζάκι του γιου μου γράφει “senile with style” και γελάω κάθε φορά που το βλέπω γιατί μπορώ να ταυτιστώ με αυτό. Ποιο υπέροχο πλάσμα σκαρφίστηκε αυτό το λεκτικό και πώς;
Συγνώμη, δεν ξέρω ποιο λες, αλλά ταιριάζει στην εποχή μας.
Το παλιό καλό thrash μισο- πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Πολλές μπάντες έπρεπε να αλλάξουν τον ήχο τους ή να «πειραματιστούν» εκείνη την εποχή για να επιβιώσουν. Δεν το κάνατε (εκτός από κάποια περίεργα intros στο άλμπουμ “The Tankard”). Πώς ήταν αυτή η εποχή για εσάς, πώς επιβιώσατε ως συγκρότημα;
Όπως σου είπα πριν έχουμε σταθερές δουλείες και έτσι δεν είχαμε την πίεση να κάνουμε μεγάλα κέρδη με το συγκρότημα, οπότε απλά κάναμε αυτό που μας άρεσε με το λιγότερο δυνατό κόστος για κάποια χρόνια.
Λένε ότι τα CD και το βινύλιο θα σταματήσουν να παράγονται εντελώς μέσα στα επόμενα χρόνια και όλα θα είναι «στο σύννεφο». Πώς σας έχει επηρεάσει αυτή τη νέα «ψηφιακή εποχή»; Πώς νομίζετε ότι αυτή η άυλη, ανύπαρκτη μορφή θα επηρεάσει τη μουσική στο σύνολό της;
Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί. Το βινύλιο περνάει μεγάλη αναβίωση αυτές τις μέρες και πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που τους αρέσει να ακούν τη μουσική τους από CD.
Συγκρίνετε τη νέα γενιά των thrashers με αυτή πριν 30 χρόνια. Βλέπετε κάποια διαφορά στο δρόμο ή στις συναυλίες;
Είναι 30 χρονών νεότεροι, έχουν διαφορετική οπτική γωνία και έχουν ένα πολύ μεγαλύτερο απόθεμα άλμπουμ για εμπνευστούν. Ίσως να είναι πιο δύσκολο για αυτούς να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο;
Πήγατε το “One Foot in the Grave” στιχουργικά πέρα από την απλή κατανάλωση μπύρας. Νιώσατε ότι ήρθε η ώρα να μιλήσετε για το που έχει φτάσει αυτός ο κόσμος;
Πάντα το κάναμε αυτό, αλλά δεν φαινόταν τόσο.
Μια κοπέλα που ονομάζεται Cerveza … Το θηλυκό ακροατήριο πραγματικά σας αγαπά και το δείχνουν στις συναυλίες σας. Οι κυρίες δρουν συνήθως έτσι γύρω σας και αν θα θέλατε να μοιραστείτε το μυστικό με τους άνδρες αναγνώστες μας.
Άμα το πω σε όλους δε θα είναι μυστικό…
Εάν σας επιτρεπόταν να παίξετε με μια heavy metal μπάντα για μια νύχτα, είτε με τα αρχικά μέλη της είτε όχι (αν δεν είναι πλέον μαζί μας θα τα αναστήσουμε), ποιά θα ήταν αυτή;
Θα ήμουν ο Olaf Ramone.
Είστε ευχαριστημένοι με τον τρόπο που έχουν εξελιχθεί τα πράγματα τα τελευταία χρόνια;
Για την μπάντα βέβαια, αλλά όχι για τον τρόπο που αυτοεξοντώνεται η ανθρωπότητα.
Και η τελευταία ερώτηση για αυτή τη συνέντευξη αφορά τα σχέδιά σας: πότε επιστρέφετε στο στούντιο και εάν ας ετοιμάζετε καμμία έκπληξη.
Μόλις ξεκινήσαμε μια συζήτηση σχετικά με αυτό, αλλά δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα.
Σε ευχαριστώ πολύ, Olaf, που βρήκες το χρόνο να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Ανυπομονούμε να σας δούμε ξανά!
Κλερ Τσιμπουρλά
http://www.tankard.info/
https://www.facebook.com/tankardofficial
https://www.reverbnation.com/tankard
https://open.spotify.com/artist/0lKpKsvjBKLUeyVIAPHUy1
https://www.youtube.com/user/tankardofficial
https://twitter.com/tankardofficial
Band Members
Frank Thorwarth – Μπάσο
Gerre – Φωνητικά
Olaf Zissel – Τύμπανα
Andy Gutjahr – Κιθάρες
Discography
Zombie Attack, 1986
Chemical Invasion, 1987
The Morning After, 1988
The Meaning of Life, 1990
Stone Cold Sober, 1992
Two-Faced, 1994
The Tankard, 1995
Disco Destroyer, 1998
Kings of Beer, 2000
B-Day, 2002
Beast of Bourbon, 2004
The Beauty and the Beer, 2006
Thirst, 2008
Vol(l)ume 14, 2010
A Girl Called Cerveza, 2012
R.I.B., 2014
One Foot in the Grave, 2017
