Η τελευταία κυκλοφορία των αμερικανών Unruly Child που κυκλοφορεί από την Frontiers, έχει τίτλο “Unhinged: Live From Milan” και πρόκειται για μια ζωντανή ηχογράφηση της εμφάνισης του γκρουπ στο Frontiers Festival. Οι Unruly Child ξεκίνησαν στις αρχές του ‘90 και το ομώνυμο ντεμπούτο τους κέρδισε αμέσως κοινό και κριτικούς, προμηνύοντας μια λαμπρή πορεία για τη μπάντα. Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι, μια και από τη μια η grunge μουσική ήταν το νέο trend της εποχής και απ την άλλη τα εσωτερικά προβλήματα της μπάντας δεν άφησαν τους Unruly Child να “απογειωθούν”. Έτσι μετά από αλλαγές μελών, ένα διάστημα απραξίας, αλλά και την επιστροφή του frontman τους Mark Free, ως Marcie Free μετά την αλλαγή φίλου που έκανε, οι Unruly Child κατάφεραν να επιβιώσουν κυκλοφορώντας μάλιστα μέσα στο 2017 και την τελευταία στούντιο δουλειά τους.
Το “Unhinged:…” αποτελεί την αποτύπωση της “επετειακού τύπου” εμφάνισης της μπάντας στο Frontiers Rock Fest που έλαβε χώρα στο Μιλάνο το 2017 και πρακτικά περιλαμβάνει τα κομμάτια από το ντεμπούτο τους (εκτός από το “Criminal”) καθώς και δύο ακόμη κομμάτια τους από τα “Waiting For The Sun”, και “Down The Rabbit Hole”. Το γκρουπ παίζει αρκετά καλά το setlist και ειδικά μετά τα δυο πρώτα κομμάτια η ατμόσφαιρα έχει ζεσταθεί και η μουσική βγαίνει από μέσα τους αβίαστα. Η φωνή της (του;) Marcie είναι πολύ σωστή και ανταποκρίνεται μια χαρά στο ρόλο της. Θα πρέπει εδώ να υπογραμμίσω για αυτούς που μπορεί να μην έχουν ακούσει πρόσφατες δουλειές των Unruly Child, πως τόσο στο “Unhinged:…”, όσο και στα προηγούμενα άλμπουμ που τραγουδά ως Marcie, η φωνή της προφανώς και ακούγεται ανδρική με το γνωστό ηχόχρωμά της που μας έκανε να αγαπήσουμε τη μπάντα.
Αν και πρακτικά δε βρίσκω κάτι κακό στη ζωντανή αυτή ηχογράφηση, δεν μπορώ να καταλάβω το νόημα αυτής της κυκλοφορίας. Έχω εκφράσει ξανά την αντίθεσή μου με τις ζωντανές ηχογραφήσεις που δεν έχουν τίποτε απολύτως να προσφέρουν. Και εδώ έχουμε μια τέτοια περίπτωση. Ηχογραφείς λοιπόν, μια συναυλία για να αποτυπώσεις αυτό που κάνει η μπάντα παίζοντας ζωντανά, και η μπάντα παίζει τα κομμάτια με απόλυτη προσήλωση στη studio εκδοχή, ενώ όπως είναι τώρα της μόδας, παίζει με προηχογραφημένα backing tracks, τα οποία εκμηδενίζουν την οποιαδήποτε πρωτοβουλία ή έμπνευση της στιγμής που θα μπορούσε να έχει ένας μουσικός, ποίος είναι ο καλλιτεχνικός λόγος ύπαρξης ενός τέτοιου δίσκου;
Και αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημά μου με το “Unhinged:…”. Δε βρίσκω κάποιον λόγο να το ακούσω. Αν ήθελα να ακούσω το πρώτο τους άλμπουμ, θα έβαζα να ακούσω αυτό και όχι το “Unhinged:…”. Ειλικρινά θα έβρισκα πολύ πιο ουσιώδες ένα re-master ή ακόμη και ένα re-work του άλμπουμ ώστε να ανταποκρίνεται ηχητικά στη δεύτερη δεκαετία των ‘00s που διανύουμε, αλλά σίγουρα όχι σε ένα τέτοιο live.
Κλείνοντας θα έλεγα πως το “Unhinged:…” είναι ένας ΟΚ δίσκος που αποτυπώνει τη μπάντα να παίζει live το πρώτο της άλμπουμ, αλλά ενώ δεν έχει κάποιο πρόβλημα, δεν έχει και τίποτε ουσιαστικό να προσφέρει στον ακροατή. Για όσους δεν γνωρίζουν τους Unruly Child θα πρότεινα να ξεκινήσουν με το 1ο τους άλμπουμ. Τώρα το “Unhinged:…” πιστεύω ότι αφορά μόνο κάποιον τρελαμένο οπαδό που θα μάζευε στη συλλογή του οτιδήποτε έκανε το γκρουπ.
6/10
Γιώργος Αβραμίδης
[email protected]
