Δεν πιστεύω να θέλετε συστάσεις και για τους Venom; Τριάντα έξι ολόκληρα χρόνια καριέρας, δημιουργία ολόκληρων μουσικών ειδών, δεκατέσσερα studio άλμπουμ με τούτο εδώ, πέντε επίσημα live albums και δεν ξέρω εγώ πόσα EP’s και συλλογές. Και ναι μεν μπορεί να μην ξανάγγιξαν ποτέ τη μαγεία των δυο πρώτων άλμπουμ τους, “Welcome Τo Hell” (1981) και “Black Metal” (1982), αλλά πάντα δημιουργούσαν ντόρο και συζητήσεις με κάθε κυκλοφορία τους.
Τι έχουμε λοιπόν από το στρατόπεδο των Venom εν έτη 2015; Καταρχήν ας αρχίσω με το ότι δεν έχουμε Mantas και Abaddon, οπότε είναι στην κρίση του καθενός να κρίνει για το πόσο Venom μιλάμε αλλά αυτό το γνωρίζουμε από το 2007. Από εκεί και πέρα, στο “From The Very Depths” έχουμε σίγουρα την πιο σύγχρονη και “καθαρότερη” παραγωγή που έχει υπάρξει σε άλμπουμ των Venom, γεγονός που προσωπικά με “ξίνισε”, καθώς για Venom μιλάμε για σκοτεινή ατμόσφαιρα, ξύσιμο και τα συναφή, τέλος πάντων είπαμε σωτήριον έτος 2015.
Έχουμε δεκατέσσερις συνθέσεις, με τα “Eruptus” και “Ouverture” μικρά σε διάρκεια instrumental, και συνολική διάρκεια σχεδόν πενήντα δύο λεπτά. Και ενώ υπάρχουν οι καλές στιγμές με τραγούδια όπως τα “From The Very Depths”, “The Death Of Rock’n’Roll”, “Long Haired Punks” και “Grinding Teeth”, το άλμπουμ στο σύνολό του ακούγεται ανέμπνευστο, αδύναμο και βαρετό με σημεία μέσα στα τραγούδια να αναπαράγονται σχεδόν αυτούσια συνεχώς. Στα δε τραγούδια που προσπαθούν να ακουστούν πιο “σύγχρονοι” είτε groove-αροντας όπως στα “Temptation” και “Crucified”, είτε κινούμενοι σε αργές ταχύτητες σχεδόν doom-αροντας όπως στα “Smoke” και “Evil Law”, τα κάνουν πραγματικά μαντάρα.
Σίγουρα οι Cronos, Rage και Dante είναι καλοί μουσικοί και μάλλον περνάνε καλά με αυτό που κάνουν αλλά να με συγχωρέσουν το “From The Very Depths” δεν με έψησε με τίποτα, μέτρια πράγματα. Ίσως αν εγκατέλειπαν το βαρύ όνομα των Venom και το γύρναγαν και λίγο…
5/10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
