Είκοσι τρία χρόνια ύπαρξης αλλά μόλις τρεις ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές για τους Ουκρανούς. Τούτης εδώ συμπεριλαμβανόμενης. Το “The Ultimate Dream. Plan B: Disposal Of Humanity” είναι διάδοχος του “Poisoned Reality”, που κυκλοφόρησε το 2003. Συχνά παραπονιέμαι ότι έρχονται κυκλοφορίες δίχως Δελτίο Τύπου αλλά το Δελτίο Τύπου που συνόδευε το τελευταίο πόνημα των Brilliant Coldness με έκανε να αναθεωρήσω. Ακαδημαϊκό death metal και Niccolò Paganini του ακραίου ήχου ήταν ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που διάβασα και με έκαναν να απορώ για το τι πίνουν στην Ουκρανία και κυρίως, γιατί δεν μας δίνουν.
Για του λόγου το αληθές όμως, αυτό που έφτασε στα αυτιά μου ήταν αρκετά συμπαθητικό. Πρόκειται για υπερτεχνικούς death metal κάφρους με ωραία riffs και επιρροές κυρίως από την αμερικάνικη σχολή. Φανταστείτε κάτι σαν την βαλκανική εκδοχή των Hate Eternal κι έχετε πέσει μέσα. Προφανώς δε βρίθει πρωτοτυπίας και απρόσμενων εκπλήξεων αλλά την δουλειά που είναι να κάνει την κάνει και μάλιστα αξιοπρεπέστατα και με μεράκι. Δεν γνωρίζω πώς ήταν οι προηγούμενοι τραγουδιστές τους, πάντως η προσθήκη του εικοσιεπτάχρονου Iven πίσω από το μικρόφωνο προ οκταετίας, υπήρξε μια μάλλον ευεργετική κίνηση.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος τουλάχιστον. Δύο χρόνια αργότερα στη σύνθεση προστέθηκε και ο μουσικός με την πιο ενεργή παρουσία από τους υπόλοιπους του κουϊντέτου, τουλάχιστον σε επίπεδο τοπικής σκηνής. Ο τριαντάχρονος Dmytro “Kim” Gerasimov φαίνεται να ταίριαξε επίσης καλά με τα δύο ιδρυτικά μέλη Mor (a.k.a. Olexandr Umurzakov) και Angel (a.k.a. Sergiy Udovenko). Οι τελευταίοι είναι στην πράξη στην σχήμα από τη δημιουργία του, ένα χρόνο πριν αλλάξει το όνομά του από Casket & Morgue σε Brilliant Coldness.
Υπάρχουν κάποια ευρωπαϊκά στοιχεία. Για παράδειγμα, η μπάντα έχει αρκετά κοινά στον ήχο και τα φωνητικά με τους Ολλανδούς Disavowed αλλά οι αλλόκοτες κιθαριστικές γραμμές δίνουν μια συνολική επίγευση που μοιάζει περισσότερο παρακαταθήκη των Morbid Angel και της αμερικάνικης σκηνής, γενικότερα. Ο δίσκος είναι ελαφρώς άνισος, με κάποια κομμάτια όπως το “Technogenic Illussion” να διακρίνονται περισσότερο από άλλα. Περνάει τη βάση, πάντως.
6/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
[email protected]
