Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν μια δική μας, μια Ελληνική μπάντα κάνει βήματα προόδου από την μια δουλειά της στην άλλη. Στην περίπτωση των Infidel όμως, η μπάντα έχει κάνει γιγάντια βήματα προόδου. Όσοι είχατε ακούσει το “I, Oathbreaker” και δηλώνατε φίλοι της μπάντας, με το “Kings Of Cynical Control” θα πάθετε μεγάλη ζημιά!!! Για εμένα είναι από τις καλύτερες κυκλοφορίες που έχουν βγει από το χώρο του doom/stoner για φέτος. Δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τον προκάτοχο του, μιας και τον έχει αφήσει πίσω πολλά χιλιόμετρα.
Το Αθηναϊκό κουαρτέτο έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα θεσπέσιο άλμπουμ, γεμάτο ψυχεδελικά riffs, τα οποία σου φέρνουν στο μυαλό μπάντες από τα μακρινά ’70s. Πολύ καλές μπασογραμμές από τον Χρήστο Κισατζεκιάν, ένας Γιάννης Πούσιος ο οποίος τόσο ερμηνευτικά όσο και εικαστικά (σ.σ.: δημιούργησε το όλο layout του δίσκου το οποίο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από συναδέλφους τους από το εξωτερικό) μεγαλούργησε, η κιθάρα του Ντένη Κωστόπουλου “γεννάει’” χαρισματικά riffs & μελωδίες ενώ σαν ‘άγρυπνος φρουρός’ ο Μάνος Γιακουμάκης οδηγεί το “καραβάνι” των Infidel πίσω από τα τύμπανα.
Δεν υπάρχει στιγμή μέσα στο δίσκο που να “χωλαίνει” ή κάποιο κομμάτι να χαρακτηρίζεται ως “filler” μιας και η μπάντα έχει επιλέξει ένα “fade out” ανάμεσα στα κομμάτια, κάτι που σε εγκλωβίζει μέσα σε αυτά και δύσκολα μπορείς να πατήσεις το skip στο stereo σου. Σίγουρα το hidden track του δίσκου κάτι παραπάνω από ευχάριστη έκπληξη μιας και πρόκειται για μια διασκευή (σ.σ.: με όλη την σημασία της λέξης, όχι επανεκτέλεση) πάνω στο “Here Comes The Rain Again” των Eurythmics.
Στην μια ώρα περίπου που σου κρατά συντροφιά το “Kings Of Cynical Control” σε κάνει να σκεφτείς ότι πρόκειται περισσότερο για soundtrack παρά για δίσκο. Αρκετά νομίζω πως είναι, πρέπει να τον ακούσετε για να καταλάβετε…
ΠΡΟΣΟΧΗ! Ο δίσκος επιβάλει χαμηλωμένο φωτισμό στο δωμάτιο, ένα ποτήρι κρασί & στο τέρμα το stereo σας! Καλή σας ακρόαση.
9/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
