Αρχικά θα πρέπει να ομολογήσω ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να ακούσω μια κυκλοφορία από τον χώρο του μελωδικού hard rock που να με αφήσει… τόσο παγερά αδιάφορο, στα όρια του να θέλω να κλείσω τα αυτιά μου από αυτό που άκουσα.
Οι Βραζιλιάνοι Adellaide έχουν προσπαθήσει να αντιγράψουν όλα τα μεγάλα σχήματα των ‘80s όπως για ενδεικτικό παράδειγμα θα έλεγα τους Journey, τους Bon Jovi και τους Survivor για να δημιουργήσουν το δικό τους ύφος… ανεπιτυχώς όμως. Πάρτε για παράδειγμα τον frontman της μπάντας, Daniel Vargas, ο οποίος είναι τελείως “άχρωμος”, δίχως να σε “πιάνει από τα μούτρα”, όπως προστάζει άλλωστε το είδος που υπηρετεί.
Όσο για τις συνθέσεις, είναι πραγματικά βαρετές, στα όρια του να θες να κοιμηθείς από την πλήξη που σου αποφέρουν. Περίτρανο παράδειγμα το κομμάτι “Lion’s Den”, το οποίο πιο πολύ “γατάκι” ακούγεται παρά σαν “λιοντάρι”. Στα μέσα του άλμπουμ είμαι ήδη να έχω βαρεθεί μιας και θεωρώ πως δεν έχει κάτι να προσφέρει η συγκεκριμένη κυκλοφορία. Τελικά είχα δίκιο.
Θα πρέπει να πέσει πολύ δουλειά στο “follow up” δίσκο για να μπορέσουν να μου αλλάξουν την γνώμη. Προς το παρόν…
3/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
1 Comment
I do not see reason for such an aggressive review, the critic should do what all the professionals do, see the good and bad side, have a lot of bad band, learn to be professional!