Η ώρα 20:25 με τους Foray Between Ocean να έχουν τη θέση του support για την βραδιά. Ένα σύνολο καλλιτεχνών από διαφορετικές μπάντες, ενωμένο σε κοινό έδαφος για κοινό σκοπό. Μετρώντας την τρίτη τους εμφάνιση, γεγονός που φάνηκε αλλά ωστόσο δεν επηρέασε την απόδοση τους, παρουσίασαν κομμάτια από το ντεμπούτο τους “Depression Neverending“. Έχοντας καθαρό ήχο, διακρίναμε στέρεα τεχνικά μέρη, death/metalcore φωνητικά και κάποια προηχογραφημένα πλήκτρα. Κερδίζοντας το χειροκρότημα του κοινού, αποχώρησαν ικανοποιημένοι, ώστε να εμφανιστούν οι Καναδοί thrashers.
Setlist:
1. Lost Sky
2. Path of Darkness
3. My Orient
4. Smiling Faces of Vanity
5. Piece of Life
Οι Annihilator επέστρεψαν στη χώρα μας, η οποία φιλοξένησε ξανά μετά από 5 χρόνια τον Jeff Waters και την παρέα του. Χωρίς καθυστερήσεις, δε δίστασαν να ξεκινήσουν με το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ “Suicide Society“, δίνοντας μας την εντύπωση ότι κέντρο βάρους του setlist θα είναι η κυκλοφορία αυτού. Με το κοινό να χωλαίνει σε ποσότητα – μετρημένες οι φορές που το Academy δεν άνοιξε τον πάνω όροφο – αλλά να υπερτερεί σε ποιότητα με τους “παλιούς” να δίνουν το παρόν. Το “King Of The Kill” έδειξε τη σύνδεση του γκρουπ με το κοινό και ήταν αφορμή για τα πρώτα mosh-pit. Το κοινό δεν ανταποκρίθηκε ιδιαίτερα, παρ’ όλη την συνεχή επαφή του Jeff μαζί του, ο οποίος πλησίαζε τόσο κοντά ώστε να μοιράζει πένες και να αγγίζει το πλήθος. Ωστόσο ομολογώ ότι βαρέθηκα να βλέπω το νεύμα για χειροκρότημα, ενώ δεν έβγαινε σε κανέναν μας.
Ένα πράγμα ήταν ικανό να σώσει την κατάσταση,”Set The World On Fire“. Mε τους τεχνικούς να τρέχουν δεξιά-αριστερά και τους νεαρούς sessionists Fabio Alessandrini στα τύμπανα, Aaron Homma και Rich Hinks να ανταλλάσσουν θέσεις μανιωδώς το κομμάτι εκτελέστηκε κάνοντας επιτέλους το κοινό να κουνηθεί. Ακολούθησε το “Stonewall” όπου ο Jeff έκανε αναφορά στην εμφάνιση τους το 1991 στο Ρόδον στο πλάι των Judas Priest και Pantera, θέλοντας να τονίσει τη δύναμη του thash metal αλλά και την θερμή υποστήριξη των ελλήνων οπάδων τότε. Στη συνέχεια ο Rich βρέθηκε στα φωνητικά τραγουδώντας το “No Zone“, το οποίο διεκόπη από την εισαγωγή του “Brain Dance” ενώ ύστερα από το χιουμοριστικό “Chicken And Corn”. Με όλα αυτά φάνηκε να απολαμβάνουν τη συνεργασία μεταξύ τους τόσο ώστε να μη διστάσουν να κάνουν ακόμη και αστεία επί της σκηνής. Ολοκληρώνοντας το μισοτελειωμένο κομμάτι, μια παλιά ιστορία έρχεται στη μνήμη του Waters για εκείνη τη φορά που έστειλε το “Alison Hell” στη Metal Blade. Η δισκογραφική αμέσως απάντησε με μορφή συμβολαίου, με σκοπό την αγορά του single για χίλια δολάρια. Τελικά, ευτυχώς, ο Jeff αρνήθηκε να πουλήσει τα δικαιώματα κι έτσι απέδειξε την πραγματική αξία του κομματιού για μια ακόμη φορά δημιουργώντας ολοκληρωτικό χαμό.
Μια μικρή παύση έγινε για την προετοιμασία του ”Phantasmagoria“, το οποίο παρουσίασαν μεταμφιεσμένοι σε τέρατα με μάσκες μιμούμενοι τους Slipknot – μια εμπειρία όχι και τόσο ευχάριστη κατά τα λεγόμενα τους- . Έχοντας να επιλέξουμε ανάμεσα σε “Never, Neverland” και ”W.T.Y.D.”, μας καλωσόρισαν στο θάνατο μας. Τέλος έκλεισαν την βραδιά με το ”Human Insecticide’‘, κάνοντας μια μικρή συζήτηση περί πολιτικής και ευχόμενοι να επιστρέψουν σύντομα.
Setlist:
Suicide Society
King Of The Kill
Creepin’ Again
Annihilator
No Way Out
Set The World on fire
Stonewall
Syn. Kill 1
No Zone
Chicken & Corn
Brain Dance
Alison Hell
Second To None
Encore:
Phantasmagoria
W.T.Y.D
Human Insecticide
Κείμενο / Ανταπόκριση: Μαίρη Παπαδοπούλου
mariapapado99@yahoo.gr