Πέμπτος δίσκος για την τριάδα από το Turku. Οι Φινλανδοί κλείνουν φέτος τριάντα δύο χρόνια ύπαρξης και το γιορτάζουν με την δισκογραφική επιστροφή τους μετά το πολύ καλό “The Luciferian Crown” του 2018. Λίγο πριν την εκπνοή του 2021, η μπάντα φιλοδοξεί να πάρει τον τίτλο του συγκροτήματος με την κυκλοφορία που διαθέτει τους πιο…ενδιαφέροντες τίτλους τραγουδιών για φέτος.
“Black Womb Gnosis”, “Rats Pray God” και “In Extremis Nazarene” είναι μερικοί από αυτούς. Όπως καταλάβατε, τα παλικάρια από την Φινλανδία δεν παίζουν κάτι σε ατμοσφαιρικό metal. Black και death παλιάς σχολής ανακατεύονται σε έναν δίσκο που κρατάει τις ταχύτητες χαμηλά και την σημαία αμφότερων των προαναφερθέντων ιδιωμάτων ψηλά. Κομμάτια σαν το “Burial Of Creation” θέτουν τον δίσκο υποψήφιο και σε μια άλλη κατηγορία: εκείνη του πιο doom black metal δίσκου της χρονιάς.
Στοιχείο που από μόνο του δεν θα άφηνε έναν άνθρωπο σαν εμένα ασυγκίνητο. Αλλά το “Worship The Eternal Darkness” δε βασίζεται μόνο σε αυτό. Σπάνια βλέπεις μια black metal μπάντα και ιδίως του συγκεκριμένου ηχητικού προσανατολισμού, η οποία μπορεί να παράγει τόσο καλά riffs. Οι Archgoat δεν ποντάρουν στην εύκολη λύση των blast beats, της ψαρωτικής ατμόσφαιρας και των προβοκατόρικων στίχων. Όχι ότι έχουμε έλλειψη των τριών αυτών στοιχείων, κάθε άλλο.
Αλλά εδώ τυχαίνει να συνοδεύονται από μια δουλειά ουσίας στις συνθέσεις, που κρύβει επιμελώς ένα heavy metal υπόβαθρο εντός της. Τα φωνητικά του Lord Angelslayer (κατά κόσμον Rainer Puolakanaho) είναι προσανατολισμένα περισσότερο στο death τρόπο ερμηνείας και αποτελούν τον λόγο που προσδόθηκε αυτός ο χαρακτηρισμός στον ήχο τους προηγουμένως. Καθώς όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του δίσκου ρέπουν περισσότερο στον παραδοσιακό black ήχο. Και δείχνουν εξαιρετικά δουλεμένα στο πέρασμα του χρόνου, διότι έχουν εμπλουτιστεί με πολύ περισσότερο βάθος και χρώμα σε σύγκριση με την προηγούμενη ή και τις παλιότερες κυκλοφορίες της μπάντας.
Γεγονός που υπογραμμίζει ότι δεν χρειάζεται κανείς να μπερδευτεί με περίεργες μουσικές αλχημείες ή να ελαφρύνει τον ήχο του για να εξελιχθεί μουσικά και να παράγει εντυπωσιακά αποτελέσματα, όντας ήδη τρεις δεκαετίες στο κουρμπέτι. Οι Archgoat μοιάζουν το ίδιο χαώδεις και ασυμβίβαστοι με αυτό που ήταν στα πρώτα demos τους στις αρχές του ενενήντα αλλά έχουν γίνει καλύτεροι. Σε τι; Στα πάντα. Καλύτεροι συνθέτες, καλύτεροι μουσικοί, καλύτεροι στιχουργοί. Και κυρίως, καλύτεροι από πολλές black metal μπάντες που έχουμε εξυμνήσει όλοι κατά καιρούς.
8/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com