Ακόμη δεν πρόλαβε να ψυχράνει ο καιρός και να σου ξεπετάχτηκαν και οι πρώτες δισκογραφικές ‘ψύχρες’ ερχόμενες βεβαίως απ’ τον πάντα καταψυγμένο βορρά. Κι ο Οκτώβρης μόλις ξεκίνησε. Ο λόγος για τους σουηδούς μαύρους πνευματοχτυπημένους μεταλλάδες που μετράνε 18, παρακαλώ, χρόνια στον χώρο και αυτή τη στιγμή έχω την τύχη να ασχολούμαι μαζί τους σχολιάζοντας την 6η κατά σειρά ολοκληρωμένη δουλειά τους. Αν μπορούσα να δώσω έναν τίτλο σ’ αυτή τη δουλειά τότε αυτός θα ήταν ‘ο black metal δίσκος του μήνα’. Εκεί πάνω στην Σουηδία, τις μελωδίες δεν τις τσιγκουνεύονται. Διότι κυρίες και κύριοι δεν αρκεί να παίζεις primitive, ξερό black για να χαρακτηριστείς true και ο κακός του χωριού. Αυτός ο δίσκος λοιπόν έχει να επιδείξει την τέλεια ισορροπία μεταξύ ποιοτικού black με όλα του τα επακόλουθα (και λίγο Satyricon μέσα σ’ όλα) και της απαραίτητης ατμόσφαιρας. Κι αν νομίζετε ότι μιλώντας για ένα τέτοιου είδους σχήμα αναφερόμαστε στα τετριμμένα πλανάστε πλάνη οικτρά. Συν τοις άλλοις οι θεματολογία περιστρέφεται για άλλή μια φορά γύρω από το χάος, τη μαγεία, το Necronomicon, τα αρχαία πνεύματα και φυσικά όλα αυτά γραμμένα στα αρχαία σουηδικά. So 80’s! Και κάτι ακόμη, ο δίσκος δεν χάνει την μαυρίλα του και την ωραία του ατμόσφαιρα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος τεκμηριώνοντας τον χαρακτηρισμό που έδωσα αρχικά στο ‘Sviga Lae’. Καλές ακροάσεις!
8/10
Αγγελική Καπίρη
Aggeliki@greekrebels.gr